Summer Home☀

Chapter 3

~Chaeryeong's P.O.V~

"Huwag po pls..." *sniffle* - Unknown 1

"Do it." - Unknown 2

"Yes ma'am." -Unknown 3

*Gun shots*

*Gasp*'I have to get out of here!'

Kasalukuyan akong tumatakbo ngayon sa isang lugar I'm not familiar with. After what I saw, I knew, kailangan kong tumakas. Hindi ko talaga alam kung san ako dinadala ng mga paa ko. At ang pinakamabuting naisip ko, ay puntahan ang mga pinsan ko sa bahay nila. Kahit na pagod na'ko, I still tried my best to run.

*Aggressive knock*"Minho oppa!"

*Creak*"Oh Chaeryeong! Anong ginagawa mo dito?" -Minho

"Oppa, tulungan mo'ko. Kailangan kong makatakas."

Sinabi ko sa pinsan ko na si Minho oppa ang nakita ko. Kahit na labag sa kalooban niya, kinuha niya ang wallet niya at tumakbo kami papunta sa bus stop. Tutulungan niya akong makatakas.

"San mo 'ko dadalhin?"

"Sa Seoul. Basta malayo dito sa hometown natin." -Minho

Naghintay kami ng bus at ng may dumating, nadistract sandali si Minho oppa. Basta pusa, makakalimutan niya ang nangyayari sa kasalukuyan.

"Ang cute ng pusang yun..." -Minho

"Oppa, may dumating na bus. Tara na."

"Sandali, tingnan ko lang yung pusa." -Minho

"Tara na!"

Hinila ko na papasok si Minho oppa. 'Bat ba kasi may lumitaw nalang bigla na pusa kung kailan kailangan kong tumakas? Nakakainis...

"Anong sasabihin ng mga magulang mo at ni Felix oppa 'pag nakita nilang wala ka sa bahay?"

"Hayaan mo na yun. Ang importante, ligtas ka." -Minho

"Thank you oppa."

"No problem." *smiling*

Mahabang lakbay ang dinaanan namin papuntang Seoul. Pagkarating namin sa capital ng Korea, naglakad-lakad kami para humingi ng tulong. Pero dapat, yung mapagkakatiwalaan namin. Actually, pagabi na at pagod na'ko. But I still need to keep on fighting. Feeling ko nilalagnat na'ko, and I didn't tell Minho oppa about this. Hanggang sa nahimatay nalang ako sa daan.

"Chae? Chaeryeong! Gumising ka!" -Minho

~Grandma Jihyun's P.O.V~

Ilang taon na ang lumipas after kong kupkupin sina Yeonjun, Soobin, Jisu at Beomgyu. At heto nanaman tayo, may isa pa. 'Di naman siya madumi, pero parang may past. At malaki-laki na rin siya. Paano kaya siya nakarating dito?

"Anong pangalan mo iha?"

"Hwang Yeji po." -Yeji

"Paano ka nakarating dito?"

"Inabanduna na po ako ng mga parents ko. Dapat dati pa po, ngayon lang po nila ginawa." -Yeji

Tiningnan ko si Yeji ng mabuti. Malungkot ang pinagdaanan niya, pero wala siyang ka-emotion. 'Di ko man nakita ang lungkot sa kanya. Palagi bang naka-poker face ang batang 'to?

"Nalulungkot ka ba Yeji?"

"Opo." -Yeji

'Siguro nga palagi siyang nakapoker face.'

"Yeji, simula ngayon, dito ka titira para maalagaan kita ha?"

"Sige po." -Yeji

Dinala ko na siya sa room ng mga girls at pinakilala siya sa iba. Natakot ang ilan sa kanya dahil siguro sa eyes niya. She looks like a fierce girl. Buti nalang at di yun nakaapekto kay Jisu.

"Hi, ako si Jisu, laro tayo ng barbie doll!" -Lia

"Sige!" *smiling* -Yeji

For the first time, nakita kong ngumiti si Yeji. Ang cute niya kapag ngumingiti. Sana palagi nalang siyang ganyan at hindi poker face. Gabi na pero hindi pa'ko inaantok. Pagkatapos kong linisin ang paligid, may narinig akong katok sa pinto. Nang buksan ko 'to, may nakita akong batang babae na nakahiga sa lapag. Nahimatay siguro siya.

"Oh my! Anak! Tulungan mo'ko!!"

Dumating ang pamangkin ko at dinala namin siya sa isang private room. Napansin ko ang isang papel sa pocket niya at binuksan ito.

'Lee Chaeryeong'

Ano kayang ginagawa ni Chaeryeong at nakarating siya dito? At sino rin ang kumatok sa pinto?? Baka siguro magulang niya. Binantayan ko siya sandali hanggang sa gumising siya.

~Chaeryeong's P.O.V~

Nagising ako sa isang room. Ang pinakahuli kong maalala ay naglalakad kami ni Minho oppa para humanap ng tulong. Umupo ako at nakita ang isang matandang babae sa side. Nasan ako?

"Nasan po ako?"

"Nandito ka sa orphanage ko. Ako si Kyung Jihyun, an orphan keeper." *smiling* -Grandma Jihyun

"Ako po si Chaeryeong. Paano po ako nakarating dito?"

"May kumatok sa pintuan ko at nakita kitang nakahiga sa lapag kaya dinala ka na namin dito sa loob." -Grandma Jihyun

"Nasa Seoul po ba ako?"

"Oo, hindi ka ba taga-rito?" -Grandma Jihyun

"A-ahh..."

"Siguro magpahinga ka muna. Mukhang pagod ka sa mga nangyayari ngayon." -Grandma Jihyun

Umalis si halmeoni at naiwan akong mag-isa sa room. Sinindi ko yung lamp light para i-check ang sarili ko. May naramdaman akong papel in my pocket kaya I took it and read it.

'Chaeryeong, si Minho oppa ito. Nang mahimatay ka, saktong nakarating tayo sa isang orphanage kaya iniwan na kita diyan. Kailangan ko ng bumalik at hiniram ko lang itong pen sa may store. Be careful with the infos you're telling them. Promise me you'll take care of yourself.' -Minho

'Thank you Minho oppa at tinulungan mo 'kong makatakas.'