Ben doğmuştum ailemizin 2. yüz karası . Eve gelince babam sinirden kuduruyordu. Atışıcak başka birini bulamadığı için anneme taktı :
-Laaan kadın benim asabımı bozma hani oğlum olucaktı hani laan!!!!
Sonra anneme bir tokadı yapıştırdı. Annem çok üzülmüştü çünkü kocasını severdi. Sürekli neden erkek bir çocuk doğuramıyorum diye sorardı kendine. Annem bu olaydan sonra benden soğumuştu. Aslında bir kız çocuğu daha olduğundan memnundu ama işte babam yüzünden artık yüzüme bile bakmak istemiyordu. Dilber teyze çok sinsi bir kadındı . O da beni pek sevmedi. Evde beni seven kimse yoktu. Çoğu zaman beni yani o küçücük bebeği aç bırakırlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akşama doğru kapı çaldı. Herkes çok şaşırmıştı çünkü kapımızı pek çalan olmazdı. Gelen anneannemdi . Gelir gelmez hemen beni görmek için yukarı çıktı. Nihayet beni seven biri olmuştu. Anneannem yaşlı bir kadın olmasına rağmen çok dinç bir kadındı. Benim karnımı doyurdu ve uyuttu. Herkes televizyonun karşısında oturmuş sanki hipnoz olmuş gibi izliyorlardı. Sadece bir eksik vardı...
Anneannem anneme çok kızardı benimle ilgilenmediği için. Ama annem zaten şu aralar çok gergindi, hem de hiç olmadığı kadar. Nedenini evde benden başka herkes biliyordu. Anlayamıyordum. Evin tek çocuğuyum ve benimle bir tek anneannem ilgileniyordu.
Herkese tekrar merhabalar. Sizce bizi neler beliyor. Tahmin bile edemeyeceğiniz şeyler yaşanacak:) Kitabı okumayı sakın bırakmayın!
Bu arada bir şey fark ettiniz mi? Bazılarınız fark etmiştir belki. Biz söyleyemeyiz. Fark etmediyseniz de iler ki bölümlerde fark edeceğinizi eminim.
İlk bölümde söylediklerimi unutmadınız değil mi? Eğer unuttuysanız dönün ve tekrar okuyun çünkü o zaman anlamanız daha da kolay olacak.
Anlayanlar için söylüyorum bu konuyu çok daha ilerlerde öğreneceksiniz:)
