Gözlerimi açtığımda evde değildim.(Ne bekliyorsa artık , herhalde onu cennete falan yollarız diye düşünmüş) . Her yerim ağrıyordu. Ne oldu ya! Etrafa bakmaya başladım. Ablam orada uyuyordu. Çok yorgun gözüküyordu. Yoksa. Kaza...
Ben o anları düşünürken ablam uyandı.
-Alev!
-Abla!
-Beni çok korkuttun sen niye bu havada araba sürmeye kalkışıyorsun? Kafayı mı yedin?!
-Özür dilerim böyle olsun istememiştim b...
-Tabi ki istememiştin! Böyle bir şey isteyecek kadar delirmedin henüz.
-Abla bunları şimdi konuşmasak. Kendimi iyi hissetmiyorum.
-Tamam ama bunu konuşucaz!
-Peki sen sakin ol konuşuruz.
-Tamam sen dinlen.
O sırada aklıma Burak geldi. O da yanımdaydı. Olamaz o ne durumdaydı acaba.
-Abla!
-Ay , ne oldu?
-Burak!!!
-Ay ödüm koptu ne oluyor?
-Burak iyi mi?
-İyi iyi o da yaşıyor.
-Oh iyi.
-Neden sordun?
-Benim yüzümden ölmesini istemem.
-İyi...
-Ben uyumak istiyorum.
-Tamam.
Ablama tabi ki de inanmadım . Ölse bile ben şu haldeyken söylemez. Kendim bakmalıydım. Ama ablam görmemeli yoksa bana kırk tane soru sorar. Yok niye onu merak ediyormuşum , niye odasına gidiyormuşum falan filan. Ama bir planım var tabi ki de. Alev'im ben sonuçta tanımışsınızdır.
Ablam zaten çok yorgundu. Onu uyutmam lazımdı. İlk yöntem uyumuş taklidi yapmak. Bir süre uyuyormuş gibi yaptım ama ayrılmıyor başımdan! Bu olmadı galiba. İkinci yöntem belki işe yarardı.
Uyanmış gibi yaptım. Ablam orada oturuyordu. Ne düşünüyordu acaba. Birden esnemeye başladım. Uyumuyor ya! Bir süre sonra esnemeye başladı ve sonunda uyudu. O kadar çok esnedim ki az daha bende uyuyordum.
Neyse bunları geçelim. Hemen sessizce ayağa kalktım. Bu kadar zor olmamalı. Ne biçim kazaydı ya.
Koridorda gezinmeye başladım. İyi de bunlardan hiç biri o değil ki. Bir süre sonra çok yoruldum ve her yerim ağrımaya başladı. Tam geri dönecektim ki oradaydı. Uyanıktı . Tabiki hemen yanına gitmek isterdim ama yaralıyım:(
-Selam.
-Aaa. Seni görmek ne kadar güzel. Sen beni nerden buldun.
-Ah. Konuşmadan önce oturabilir miyim seni aramaktan o kadar yoruldum ki. Of her yerim ağrıyor.
-Tabi otur.
-Kaza...
-Belki de sadece kaysaydık bu kadar kötü olmazdı ama ...
-A evet. En son ne gördün de o kadar bağırdın ayrıca biz nasıl bu kadar yaralandık. Biliyor musun?
-Şu karşıdaki adamı görüyor musun?
-Evet.
-İşte onunla çok fena çarpıştık. Arabada dev gibi olduğu için resmen altında kaldık.
-Olamaz.
Asıl şimdi olamaz. Ablam gelmişti.
-Kendinize eğlenecek bir şey bulsanız iyi olur. Belli ki burada uzun kalacağız.
Üçümüzde gülmeye başladık. Eğlenceli geçeceğe benziyor.
Siz ne dersiniz. Eğlenseler mi yoksa üzülseler mi? Yorumlara...
Oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın:)
