Binanın önüne geldiğinde hala biraz tereddüt yaşadı bir kaç dakika kapının önünde bekledi derin bir nefes alıp içeriye doğru yürüdü. Çok düşünüyordu onu görünce bütün ilgisini kaybetmekten korkuyordu - sahi gerçekten onu dinlemekten vazgeçebilir miydi? - merdivene gelip aşağıya inmeye ve kalabalığı görmeye başladı bu kadar kişi sahiden onu görmeye gelmiş olabilir miydi? yavaş ve korkak adımlarla yürümeye devam etti ve kızın sesini duydu konuşma yapmaya başlamıştı orada bulunan insanlarla konuşuyordu Ryujin hala kızı görememişti kalabalık olduğu için ilerleyemiyordu olduğu yerde durdu gerçekten görmek istiyor muydu emin değildi ama merak ediyordu. Kalabalık insanları geçmeye çalıştı ama başaramadı o kadar yolu görmemek için gelmiş olamazdı. Ön tarafa doğru ilermeye çalıştıkça ulaşılmaz gibi geliyordu daha sonra kalabalığın yavaş yavaş dağıldığını farketti. Görünüşe göre bitmişti bir kaç dakika etrafına ve öndeki masaya bakındı. Gitmişti ve Ryujin onu görememişti üzgün adımlarla çıkışa doğru yönelmiş merdivenlerden ardından çıkış kapısından çıkmıştı. Geldiği yolu geri dönerken çok üzgün kafasını yere eğmiş yavaş adımlarla ilerliyordu. Karşıdan karşıya geçerken fren sesi duymuş hemen yanında ki arabaya dönüp korktuğu için hızlı hızlı nefes almaya başlamıştı arabadan inen uzun saçlı kız hızlıca yanına gelip "İyi misin?" diye sormuştu aslında iyi değildi konuşamadı zaten kıza bakmaya devam etti. Arabadan inen kız elini Ryujin'in suratı önünde oynatmış ama karşısındaki kızdan hala bir cevap alamamıştı. Kolundan tuttuğu kızı arabaya bindirip kapısını kapattı kendide arabaya binip kapısını kapattı ve kıza su uzattı. Arabayı sürmeye başladı kıza döndü "Hastaneye gitmek ister misin?" diye sordu Ryujin başını hayır anlamında salladı ve "İleride ki Orange kafede bırakırsan yeterli olur." dedi. Genç kız konuşmaya başladı "Orası evine yakın mı evine bırakabilirim gerçekten iyisin değil mi sen çok dalgın gözüküyordun da..." Ryujin lafını kesti ve konuşmaya başladı "Ben iyiyim gerçekten ve o kafe hemen oturduğum sokakta lütfen oraya kadar getürmen yeterli teşekkür ederim." gülümseyip kıza döndü. Kız tekrar konuşmaya başladı "Sende acaba şu kızı dinlemeye mi gelmiştin?" soruyu yöneltip Ryujin'e döndü. Ryujin cevap verdi "Evet sanırım ama zaten sonuna yetiştim hem kızıda göremedim." gözlerini cama doğru çevirdi dışarıya bakmaya başladı. Arabayı kullanan kız geldiklerinin sinyali olarak arabayı kenara çekip durdurdu ve elini uzattı "Ben Yeji..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
radio
FanfictionRyujin elinde kulaklığı ile ağacın altında güneşin batışını izlerken kime ait olduğunu bilmediği kızın sesini aylardır yaptığı gibi dinliyordu.