radio

RY

Ryujin aylardır Yeji'den haber alamıyordu ne yaparsa yapsın aklına geliyor bazen durgunlaşıyordu. Nerede olduğunu öylesine merak ediyordu ki sonuçta tek arkadaşı oydu tek konuşabildiği oydu. Öylece gitmeyeceğini ne kadar düşünmüş olsa da belki de kendini hiç sevdirememişti. Tek arkadaşını kendi yüzünden kaybetmiş olamazdı. Neden olduğunu bilmese de derin bir özlem duygusu hissediyordu sadece bir kaç kez görmüştü neden bu kadar çabuk ısınmıştı ki onu özel kılan hiçbir şey yoktu, eğer yanında kendini istemiyorsa öyleyse Ryujin'de onu düşünmeyi bırakmalıydı hem zaten dersleri yeterince vaktini alıyordu. Hocasının sesiyle irkildi derse bir türlü konsantre olamıyordu hocası bugünlük bu kadar dersin yeterli olduğunu düşünerek dersi sonlandırdı. Eşyalarını toplayıp akşam yemeğine katıldığında iştahının aylardır azaldığının farkındaydı ama bunu umursadığı söylenemezdi. Doyduğunu hissedip sofradan ayrıldı lavaboda ellerini yıkayıp odasına yöneldi kulaklığını takıp her zaman ki gibi kızını dinliyordu şöyle bir düşündü Yeji bile onun yerini alamayacaktı. Takıntılı bir fan olup olmadığını neden bu sese bu kadar bağımlı olduğunu düşündü. Ailesinin katı kurallarına ayak uydurmaktan vazgeçtiği gün yani kendinden bile vazgeçtiği gün onun sesini duymuştu. Her zaman bir yol olduğunu söylüyordu. O gün intihar etmemesi tamamen o kızın konuşmasına enerjisine bağlıydı. Sadece bir sese aşık olmuş olabilir miydi yoksa kendini ona karşı mahçup mu hissediyordu bilmiyordu. Radyoda ki kız yine konuşma yaptığı sırada aklında kalan şu cümle olmuştu "Sevdiğiniz insanların ellerinden tutun, sevdiğinizi söyleyin bir daha ki sefer olmayabilir bu son seferiniz olabilir." Ardından o güzel sesiyle şarkı söylemeye başladı ne kadar büyüleyici sesi vardı o kadar yumuşak tonda ve huzur vericiydi. Gözlerini kapattı şarkıyı hissederek dinlemeye devam etti, belki şarkı bitmeden belki bittiğinde emin değildi ama uyuyakalmıştı ta ki yanında bir sıcaklık hissedene kadar.