My Unlucky Wife

Chapter XIX

"Yes Jay-jay I'm your dad"

"Is that true mommy?" Di makapaniwalang tanong nito.

"Baby let mommy explained" sabi ko dito pero di nya ako pinakinggan.

"I hate you mommy, I hate Liars! I hate you Both" umiiyak na sambit nito. Sa unang pagkakataon ay nagtaas ito ng boses at tumakbo palabas ng McDonalds.

Tumayo ako at tumakbo na rin palabas ng McDonalds para mahabol ang anak ko ganoon din ang ginawa ni Josh ngunit hindi na namin naabutan si Jay-jay.

"This is your fault" inis na sambit ko ng huminto kami sa may tapat ng escalator.

Sumakay na kami ng escalator para mabilis na makapunta sa second floor ng mall na ito.

"I'm sorry di ko naman alam na tatakbo sya" paghingi nito ng tawag.

"Kung sana lang nakapaghintay ka hindi mangyayari to, Hindi kita mapapatawad kapag may nangyaring masama sa anak ko" pagbabanta ko pa dito.

Nang makarating na kami sa pangalawang palapag ng establishementong ito ay umalis na kami.

"T*ng ina maghihintay na naman ako Yannie?" Mura nito tinignaan ko ito ng masama dahil nakakakuha sya ng atensyon. "Akala mo ba hindi ako nasasaktan na ni hindi man lang ako kilala ng anak ko?" May hinanakit na tanong nito.

"Kasalanan mo yan, Sino bang nagbigay sakin ng dahilan para iwan ka?" Patatanong ko dito. "Anak mo? di ba nga pinabayaan mo kami ng oras na kailangang kailangan ka namin? Pinili mo yung kabit mo kesa sa amin ng anak na muntikan ng mamatay dahil mismo sayo"

"Oo kasalanan ko na" medyo tumaas na ang boses ako.
Nagulat ako sa pagtataas ng boses nito at napatingin sa paligid buti na lamang wala na masyadong tao sa kinalalagyan namin,Napangisi ako, bumabalik na naman sya sa dati, It only means he didn't change at all.

"Sorry" nakababa na ang ulo nito at di ako kayang tignan "I swear babawi ako"

Hindi ko na lamang pinansin pa ang mga sinasabi nito dahil tinalikuran at itinuon ko na lang ang atensyon ko sa  paghahanap ng anak ko. Iniwan ko na si Josh bahala na sya sa buhay nya mas mahalaga ang anak ko kesa sa kanya.

"Baby where are you? Mommy's worried".

Patuloy lang ako sa paghahanap kay Jay-jay ng bigla na namang sumulpot sa tabi ko si Josh at hinatak ako paikot.

"Ano ba?" Pagpupumiglas ko sa pagkakahawak nito sa akin.

"Nasa labas ng comfort room ang anak natin, nakita ko sa cctv" sambit nito kaya hinayaan ko na syang hilain ako.

Nang makarating kami sa CR nakita ko ang anak ko nakaupo sa may sahig at umiiyak, tinakbo ko na ang distansya namin, niyakap ko ito ng mahigpit.

"Baby bakit ka naman tumakbo?" Tanong ko dito.

"You lied to me, I hate liars mom" sambit nito na sumasakal sa puso ko "You too, you lied to me" baling nito kay Josh na nakalapit na pala sa amin.

Tumayo ako at pinalitan ni Josh, sya naman ang umupo para magpantay.

"I'm sorry but daddy promise you that I won't leave you and your mommy again" paghingi nito ng tawad na inirapan ko naman. "It's daddy's fault".

"Pero bakit ngayon lang po kayo?" Tanong naman ng anak ko.

Tinignan ako ng masama ni Josh na parang ako pa dapat ang sisihin, sya naman ang dahilan kung bakit ko sya iniwan.

"Pagmalaki ka na sasabihin ni daddy ang reason" pagpapaliwanag nito. "Tara na uwi na tayo"

Tumango lang ang anak ko, umaba itong magpapabuhat kay Josh, wala namang pagaatubiling binuhat nyang binuhat si Jay-jay.

Hindi na lang ako nagsalita hanggang sa makasakay kami ng kotse, Hindi na tuloy naenjoy ng anak ko ang paglabas namin ng bahay. Binalot ng nakakabinging katahimikan ang kotse. Nasa may harap ako naka-upo habang si ang anak namin ay nasa likod at kumakain na naman.