My Unlucky Wife

Chapter II

Mag-iisang linggo ng hindi umuuwi ang asawa ko malamang sa babaeng yun sya namamalagi. Naka-leave sya sa office nalaman ko ng minsang pumunta ako. Parang nilagyan ng asin ang puso kong sira sa nalaman kong yon. How can he do this to me?

Di ko na kayang manatili sa bahay na to ng walang kasama feeling ko mababaliw na ko dito. Napagdesisyunan kong kanila Julia muna ako makikitulog kahit ngayong gabi lang para mabawasan kahit papaano ang bigat ng nararamdaman ko.

Julia is my bestfriend sya ang bukod tanging taong may alam sa sitwasyon ko sa bahay na to. Ang babaeng laging nagpapaalala sakin na kailangan kong lumaban, na iwan ko na ang asawa kong wala naman daw ginawa kundi ang saktan ako ng physical at emotional.

Before I left our house I called my husband it cannot be reach kaya ang ginawa ko ay magtext kahit alam kong wala naman syang pakealam sa akin.

"Josh I leave the house kanila Julia na muna ko matutulog"

I didn't expect a reply from him kasi alam kong busy sya sa babaeng mahal nya . Asawa nya lang naman ako sa papel so wala syang pakealam sa akin.

I didn't expect a reply from him kasi alam kong busy sya sa babaeng mahal nya . Asawa nya lang naman ako sa papel so wala syang pakealam sa akin.

I finally arrived at my friend place. Pagkapasok ko hinanap ko agad sya.

"Julia bae I'm here where are you?" I shouted habang naglalakad sa sala para ilagay sa sofa ang bag nabibit ko na may lamang iilang mga damit.

"Yannie bae come I'm in the kitchen" she shouted back. No choice kailangan ko syang puntahan at tulungang maghanda medyo pa gabi na rin kasi.

"Coming Bae" I answered back

"My god Yannie! you look like sh*t" bungad na salita nya ng magkita kami ng harapan.

"Halata ba masyado? Isang linggo na kong di nakakatulog ng maayos. Bae isang linggo na rin syang hindi umuuwi kasama nya naman yung babaeng mahal nya" I tell her habang pinipigilang umiyak sa harap ng matalik kong kaibigan.

"Malamang halata napansin ko eh". pamimilosopo nya sa tanong ko. "Di ba sabi ko naman sayo kung di mo na kaya hiwalayan mo na. Ang problema kasi sayo masyado kang martyr. Masyado mong binibigay ang lahat dyan sa walang kwentang lalaki na yan".

Nag-umpisa na naman syang pangaralan ako. Nasasabi nya lang naman ang mga salitang yan kasi wala sya sa sitwasyon ko.

"Mahal ko parin" ang tanging naging tugon ko.

" tssk. Umupo ka na muna sa dinning area aayusin ko lang tong mga pagkain at kakain tayo. Pagkatapos natin kumain inom tayo ng alak sa mini bar namin ok?"

"Sure. Di ba magagalit yung asawa mo na nandito ako?" Tanong ko medyo nakakahiya rin kasi sa asawa neto kung pumunta ko sa bahay nila para lang makipag-inuman.

"Hindi, nag paalam naman ako sa kanya na dito ka matutulog para may kasama ko ngayong gabi tsaka don't worry wala sya rito na sa barko sa makalawa pa ang uwi kaya wag ka ng mahiya" sagot nya.

"Hmmm. Okay" nginitian ko na lamang sya at pinapatuloy ang pagkain.

Mabuti naman at wala ang asawa nito dahil panigurado makikita ako nitong umiiyak dahil sa asawa ko. Nagpahinga lang kami saglit para pababain muna ang aming kinain bago pumunta sa mini bar.

Naglabas agad si Julia ng dalawang women's drink.

"Bae wala ka bang hard drink I want to be wasted just for tonight" kasi naman gusto kong uminom para kahit papano makatakas ako sa katotohanang walang pakealaman sakin ang asawa ko.

"You sure?" Nakikita ko ang pag-aalangan nyang bigyan ako ng hard drink
.
"Yep" I said para mawala ang kanyang pag-aalinlangan.

"Mukhang marami-rami kang dapat ikwento sakin" ani nya at kumuha ng alak na malakas ang tama.