A Sorrowful Devotion ✔

21

Kabanata 21

"It's your turn, Ms. Rosalia,"

I thanked Vistica who applied a glittery blue eyeshadow on me then I looked to the head staff and nod my head. "Okay. Thank you,"

Nang makitang pabalik na ang isang model ay lumabas na ako sa backstage at sinimulan ko na ang catwalk ko.

Yes, I walked with so much grace, I keep my chin facing slightly down to let the audience see more of my face, still keeping my chin I slightly tilted it down to add a beautiful angle and to show a little bit of attitude.

In every step I made, I put some rhythm and attitude to exude fantastic supermodel energy. Nanatiling nakatutok ang mga mata ko sa harap at sa maraming camera.

I saw Davien seating on his chair, comfortably while looking at me.

My knees weakened because of his glares.

Fuck!

Mabuti't napanatili ko ang paglalakad ko nang maayos.

I've reached the end of the walk, I waited to the beat drop and do my strike pose. I lean my one hand onto one of my hips to show the confidence I have and my powerful poise to everyone. I also look down at the audience now and break some focus for a moment.

Again, I saw Davien but now, he is holding his phone up air. Natakpan nga kalahating hitsura niya. Perhaps, he's taking a photo or a video of me?

I can see that he is proud of me, huh?

I turned my body and walk off stage.

Pagdating doon ay napabuga ako ng marahas na hininga at naupo sa harap ng vanity mirror.
Lumapit si Vistica sa akin at pinunasan ang maliit na butil sa gilid ng noo ko.

"Good job, girl! Kitang-kita ko kanina kung paano ka titigan ng boyfriend mo! Kinikilig ako!" Aniya.

Nakagat ko ang labi.

His stares are so intense! Grabe hindi ko pa lubos na masanay ang sarili ko na may ganoong klase ng tingin ang boyfriend ko! Yung bang parang hinuhubaran ka!

Urgh, fuck my mind!

Nauna akong umalis kay Davien papunta dito sa New York, I was also expecting that we had those airport date things.Dahil weekends ay may duty hours pa pala siya and sakto na yung oras ng flight ay ganoon din ang oras ng tapos ng trabaho niya.

Hindi ko na siya nahintay sa boarding gate dahil sina Ms. Angelina at Vistica ay nakapasok na sa boarding tunnel. Hinintay ko pa nga siya sa boarding bridge kaso kailangan ko na talagang pumasok dahil ang mismong araw ng alis namin ay ang mismong araw din ng NY Fashion Week.

Ala-una nang hapon ng makarating kami sa New York. Nagpahinga muna kami saglit sa isang hotel ng isang oras bago pumunta sa loob ng event ng NYFW.

Hindi nag-text sa'kin si Davien kung anong oras siya dumating dito. Kaya nga kanina nung paglabas ko ay nagulat ako nandito na pala siya at nakaupo pa sa pinakaharap.

Sinabi naman niya sa akin na susunod talaga siya and he's right. He is here.

Siguro nauna lang ako ng kaunti sa kanya.

Pero nagtatampo ako. Hindi ba niya nasabi sa chief officer niya na mag-take muna siya ng two days leave nang sa ganoon ay makasama niya ako, at sana ay magkasabay kami papunta dito.

Huminga ako ng malalim.

Minsan na nga lang kami nagkikita at nagkakaroon ng sariling oras sa isa't-isa.