°SBA. 15°

184 7 0
                                    

Hayat sen plan yaparken başına gelenlermiş onu gördüğümde anlamıştım. Aslında tahmin etmem gerekiyordu çünkü babam babasıyla ortaktı. Ama o başka şirketin başındaydı. Bunları kafamın bir köşesine itip ona baktım.

Saçları karıştı düzeltme gereği duymadan yataktan kalktığı gibi gelmiş gibi duruyordu. Gözleri ise kırmızı göz altları hafif mor yorgun ve uykusuz bakıyordu. Bakışlarım üstüne kaydığında saçının aksine jilet gibi ütülü ve düzgün bir takım elbisesi vardı. Siyah ceket, siyah pantolon içine beyaz gömlek giyip siyah bir kırafat takmış peçetesinide siyah koymuş.

Sonra yavaşça yukarı kaydırdım gözlerini, gözlerime derin derin bakıyordu sanki gözlerimde kaybolmak ister gibi. Birden bütün duygularımın önüne set çektim gözlerim bomboş bakmaya başladı afallamıştı. Böyle bişey yapacagım aklından geçmiyordu ama artık yorulmuştum yaşadıklarımdan.

Daha fazla ayakta durmadan boş olan Hamit beyin yanına oturdum. Aslında rüzğarın yanıda boştu ama oturmaya mecalim yoktu. Onun yerine babasının yanına oturdum. Hamit beye döndüğümde ban sıcacık bir gülümseme sundu gözlerini yavaşca kapatık açtı. Bende gülümseyerek karşılık verdim.

Kucağımdaki olum mızmızlanınca ayağa kalkıcaktım ki Hamit bey hemen kalkıp ellerini uzattı.

"Ver kızım ben gezdireyim torunumu"

Kafamı sallayıp Ediz'i dedesine uzattım. Bileğindeki künyeden ismini söyleyince bakışları bende olan Rüzğar babasına döndü.

"Ediz, dedem sonunda tanıştık ha yakışıklı torunum."

Ediz sanki anlamış gibi konuşmaya çalıştı değişik sesler çıkartıp herkezi güldürdü. Biri onunla konuştuğunda heycanlanıp sesler çıkartıyordu şirin bebeğim dahada şirin oluyordu.

"Ne kadarlık?"

Alazın sorduğu soruyla kafamı oraya çevirdim. Herkez merakl cevaplamamı bekliyordu.

"1 aylık daha. "

"Ne zaman söyliycektin bize."

Alaz dişlerini sıkmış sorduğu soruyla bende kaşlarımı çattım. Amcası olabilirdi ama bana hesap sormaya hakları yoktu. Beni oraya gönderen kendileriydi.

"Siz onu burda görmeseydiniz söylemiycektim Ediz'i."

"İlerde ne diyecektin Ediz'e?"

Toprağan sorduğu sorula sinirle yumruklarımı sıktım dişlerimin arasından söylediğim sözle hepsi birden pişman olmuştu ama artık geçti.

"Gerçekleri anlatırdım hepinizin beni tımarhaneye yatırdığınıza."

Ediz'i alıp odadan çıktım peşimden sektereterimde geldi odama girip dipteki yatak odasına girdim. Puseti ve çantayı koyup çıkmıştı.

Ayakabılarımı çıkartıp sırtımı yatağın başlığına dayadım oğlum elbisemin üstünden emeye çalışıyordu. Güldüm bu haline elbisemin askısını indirip emzirmeyr başladım. Bir yandan emerken bir yandan bana bakıyordu parmağımı tutunca elinini öptüm kıkırdayıp emeye devam etti.

Ediz'i izlerken birden kapı çalınmadan açıldı. Kızlardır diye bakmamıştım. Erkek ayakabısı görünce kokrup kafamı kaldırdım. Rüzğar dikkatle bize bakarak yatağa yaklaştı. Ayaklarımın ucuna oturup gözlerimin içine baktı. Hiç bişey demiyordu.

Bir anda Ediz gögsümü copur cupur emeyr başladı. Rüzğaeın gözleri Ediz'e ve gögsüme kaydı. Çok açık deyildi ama yinede rahatsız olmuştum. Rüzğar birden konuşmaya başladı 3 'aydır sesini duymuyordum. Bir anda bir değişik hisettim.

SİYAHIN BEYAZA AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin