°SBA. 2°

989 36 15
                                    

Yağmur'dan...

Canım yanıyodu belki ben vurulmadım ama canımdan bi parca vuruldu.Canı çok acıyomudur?Onun canı hemen acır o dayanamaz bu acıya o benim ikizim deyil herşeyim dünyam ben onsuz yapamam o benim tek başına ailem.

Bizim ailemiz yurtdışında zeynep tek başına varlığıyla tamamlıyodu onların yerlerini.Şimdi ise herşeyim yerde yatmış Rüzgar onu göğsüne çekmiş sarılmış sakin olması için bişeyler söylüyodu ama zeynep acıdan dolayı hıçkıra hıçkıra ağlıyodu ayağına baktığımda oluk oluk kan aktığını gördüm ve sürünerek yanına gitmeye karar verdim.

"nereye gidiyosun Yağmur"dedi Alaz,

"bırak nolur bırak zeynep in yanına gidiyim o bensiz canı daha da acır "dedim ama bana ifadesiz bakmaya devam etti. Yine haraketlenmiştim ki belimden kendine çekip konuşmaya başladı.

"olmaz güzelim bekliyceksin biraz daha"dedi o arada içeri bi ordu takım elbiseli adam girip etrafımızı sardı.

Zeynep e baktığımda çok kan kaybettiğini gördüm yavaşça gözleri kapandı ve eli düştü yere.Sol gözümden bi yaş aktı.

"ZEYNEP"diye haykırdı Rüzgar.

Zeynep'i kucağına aldı ve hızla dışarı koştu bizde peşinden hepimiz. Arabalara bindik ve hızla hastaneye yol aldık.

Bir süre sonra...
Nota'dan...

Hepimiz hastane koridorunda bekliyoduk Yağmur hıçkırarak aglıyodu sakinleştiremedigimz için Alaz ona sakinleştirici yaptırdı bi odaya alındı ve şimdi uyuyo.

Ağlamaktan,dua etmekten ve beklemekten başka yapabileceğimiz bişey yok hepimiz doktorun çıkmasını bekliyoruz Rüzgar yere çökmüş gözleri kıpkırmızı duvara boş boş bakıyodu elleri yumruk halinde digerleride ona destek olmaya çalışıyodu Alaz hariç yağmurun yanında kalmıştı.

Bu kadar şeyin içinde aklıma sadece 2 soru geliyodu onlar kimdi? Bu grup neden sürekli bizle.Ben bunları düşünürken kendimce cevap ararken onlara sormaya karar vermiştim ki ameliyat hanenin kapısı açıldı hepimiz oraya hücum ettik.

"Çok kan kaybetmiş ama yaşıyo ameliyata aldığımızdan beridir Yagmur diye sayıklıyor "dedi doktor

"kardeşim"diye bi ses duyuldu herkez arkaya döndü Yağmur dağılmış bi şekilde karşımızdaydı ayağında ayakabı yoktu uyandıgı gibi geldigi belli oluyodu arkasından Alaz bagırarak geliyodu.

"Yağmur napıyosun sen ayakta dinlenmen gerek"diye bağırıyodu daha dogrusu kükrüyodu.Yağmur tutup sürüklemeye çalışıyodu ki Yağmur bağırmaya başladı.

"bırak dokunma nolur kardeşimi görücem nolur Alaz" diyip anlını Alazın gögsüne dayayıp ağlamaya başladı.Alaz üzgün bi şekilde baktı yutkundu ve" tamam" deyip doktorun yanına geldiler.

Yagmur içeri girecekti kapıyı açıp içeri girdi arkasından kapıyı kapattı içerden hıçkırarak aglama sesi geliyodu. Alaz yumruk yaptıgı elini duvara vurup duruyodu.Rüzgar ise hala duvara bakıyodu öyle boş boş, doktor geldiginde bile öyle durmuştu. Hepsi bi garibime gitmişti neden böyle acı çekiyorum gibi davranıyorlar ki diye düşünürken iç sesim olaya karıştı.

"salak mısın sen? Acı çektikleri için öyle gözüküyor olmazlar mı?"

"ama neden biz onları bu kadar ilgilendiriyoruz?"

"orayı bende bilmiyom bi zahmet onuda sen bul ve bana haber ver. "

Zeynep in odasının kapısı açıldığında hızla ayaga kalktım Yagmur bağırmaya başladı.

SİYAHIN BEYAZA AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin