BÖLÜM 2

206 66 135
                                    


Açıkcası ailemin olması beni üzmüştü beni hiçmi merak etmemiştiler. Ben orada hastane köşelerindeyken hiç sormamışlardı. Üzgündüm keşke ailem olmasaydı keşke.

Hastane'nin çıkış kapısına doğru ilerledik sürekli bana bakmasından rahatsız olmaya başlamıştım boğazımı temizleyip
"neden bana böyle bakıyorsun bakma bana"dedim dişlerimin arasından hala bakmaya devam ediyordu .

Bir anda gülmeye başladı o güzel gülüşüne hayranlıkla bakıyordum dişleri o kadar güzeldiki inci gibi parlıyordu yaa dudaklarına ne demeli dolgun pembe dudakları davete açıktı adeta ' ona o kadar dalmıştımki eliyle omzumu dürtmeye başladı
" heyy nereye daldın öyle" dedi dalgınlığımdan anında kurtulup "sanane"dedim.

"Bana az önce neden bana öyle bakıyorsun demiştin'ya cevabını şimdi söylüyorum güzelliğine masumluğuna  o deniz mavisi gözlerine bakınca bütün acılarım dinip gidiyo" dediğinde utancımdan yanaklarım kıpkırmızı olmuştu bunu farkeden yakışıklı adam "utandın mı sen "diye sordu."ne utanması be " dedim.

İnsanları sinir etmeyi seviyormuşum bunu kaydedeyim resetlenen hafızama diye içimden geçirdim.

Hiç bir şey söylemeden sert bir ifadeyle bana baktı sonra elimi avucunun içine aldı yürümeye başladı elimi elinden kurtarmaya çalıştım daha fazla sıkmaya başladı.

Cebinden araba anahtarı çıkarıp simsiyah Bmw nin kilitli olan kapılarını açtı anahtarı cebine koydu ve elimi serbest bıraktı yanından geçerek arka koltuğa oturmaya kara verdim arka kapıyı açıp yerime yerleştim bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu hızla gelip kapımı açtı.

"İn" dedi korkudan indim bana bir şey yapmasından korkuyordum ön kapıyı açtı onu ilk gördüğüm zamanki gibi emir vermeye başladı.

"Bin" hemen emrine uyup ön koltuğa yerleştim kapımı kapatıp o'da sürücü koltuğuna yerleşti.

"Kemerini tak" hadi onada tmm kemerimi'de takmıştım umarım artık susar.O susunca ben konuşmaya başladım.

"Neden hep emir veriyorsun tatlı dille konuşsan ne olur sanki."dedim o anki cesaretle oda hiç cevabı geçiktirmedi.

"Canım öyle istiyor " dedi. Bende lafımı geciktirmeden

"Başlarım senin canına" dediğimde arabayı sağa çekip durdurdu üzerime gelmeye başladı nefesini kulağıma doğru üfledi aramızda azıcık mesafe vardı.

"Bir daha benle böyle konuşursan külahları değişiriz." dedi üzerimden çekildi arabayı tekrar çalıştırdı aileme gitmek istemiyordum ama biliyordum götüreceğini
"Nereye gidiyoruz."dediğimde "Ailenin yanına onlar sana anlatsın beni."dedi ve yola bakmaya devam etti.

Ağlama hissi içimde oluştu onları görmek istemiyordum onlar beni bu halde bırakmıştılar beni tanımadığım bir adam gelip onlara götürüyordu daha fazla dayanamayıp gözyaşlarımı serbest bıraktım .

Yine arabayı durdurdu yüzünü bana dönüp yanaklarımı avucunun içine aldı gözleri üzgün bakıyordu sanki bu halime acımıştı.

"Ağlama ağladığını görmek istemiyorum "deyip gözyaşlarımdan öptü fazlasıyla etkileyiciydi.

"Neden ağlıyorsun " dedi hıçkırıklarımın arasında.

"Şş-şey ben. Ailemi görmek istemiyorum onlar ben hastayken yanımda olmamışlar tanımadığım bir adam gelip beni hastaneden alıyor. Onların yanına gitmeyelim lütfen beni bir otele bırakırmısın."

Tek kaşını kaldırırken bana muzip bir ifadeyle bakıyordu bu hali fazlasıyla tatlı olmaya başladı. Aman allahım iç sesim susar mısın artıkk dedim kendime .

"Senin ailen benim senin yanında olduğumu biliyorlardı gelmek istediler ben engel oldum gelmelerine gerek duymadım her saniye senin yanı başındaydım yani üzülmene gerek yok ailen seni seviyor."deyip göz kırptı .

Tekrar arabayı çalıştırdı pür dikkat yola devam etti yüzümde kocaman bir gülümseme olmuştu ailem beni seviyormuş boş yere üzülmüşüm anında jetonum düştü söyledikleri ile "Benim ailem seni nerden tanıyor "dedim .

Yakışıklı puşt tam taktığım lakaba uyumluydu tipi. Tek kaşını kaldırıp "Çok soru soruyorsun ailene sor." dedi .

Aklıma gelenlerle ben ailemi hatırlamıyordum nerden bilecektim ailem olduklarını diye iç geçirdim o na doğru döndüm.

"Nerden bileyim ailem olduklarını onlarla ilgili hiçbişi hatırlamıyorum." Cevap geçikmemişti.

"Gidince orda olan bi anını mutlaka hatırlarsın bir daha soru sormamak üzere kes sesini."

Ani ruh değişiminden korkmaya başlamıştım sesimi çıkarmadan etrafı incelemeye başladım daha sonra uykum gelmeye başladı gözlerim yavaş yavaş kapandı kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

*************

Evet arkadaşlar yeni bölümü yarın atıyorum lütfen alttaki yıldıza basın lütfen .

Ayrıca bol yorumda yapın .

Yeni bir bölüm daha atacam yarınki bölümde yakışıklı puşt ismini söyleyecek

Emeklerimin karşılığını verin artık

Sizleri çok seviyorum kocaman öpüldünüz 😘😘

Bu arada unutmadan kusurum olduysa kusuruma bakmayın.

Yeni bir kitap daha yazıyorum onuda okuyabilirsiniz adı Berdel.

Berdel kitabıma da sizi bekliyorum 💙

HAFIZAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin