HAFIZA

3.bölüm (Barlas)

Gözlerimi zorlada olsa araladım havadaydım o adamın kolları arasındaydım "ne yapıyorsun " dedim

"uyandırmak istemedim demesiyle "

"keşke uyandırsaydın indir beni"

dedim sert bir ses tonuyla keşke demeseydim beni direkt bıraktı bırakmasıyla yere düşmem bir oldu bütün kıyafetlerim çamur içinde kalmıştı .

Sinirle ayağa kalkmaya çalıştım ama sadece çalıştım bileğim çok ağrıyordu yüzümü buruşturdum "kalk hemen yerden" dedi mendebur adam sanki keyfimden kalkmıyordum bileğim çok acıyordu ve kıpırdamıyordu. Gözümden bir kaç damla firar etti.

"sözümü ikiletmede kalk "

dedi tekrardan neden anlamıyor bileğimin ağırdığını.

"bileğim burkuldu sanırım kalkamıyacam sen git aileme söyle ben bu kızı yere attım sonra bileği burkuldu gelemedi " dedim nefes almadan .

Oda bana çok beklersin bakışı attı sonra bir elini ayaklarımın altından diğerini belimin  altına koyup beni kucakladı onun üstünede çamur bulaşmıştı oh iyi oldu keyifle tebesüm ediyordum.

Evin kapısının önüne geldiğimizde heyecanım git gide artırıyordu ailem nasıldı acaba babamamı annememi benziyordum düşüncelerimin arasından beyefendi ani bir değişimle.

"zille bassana ne kadar ağırsın biraz az yemek ye çıtır kızları severim ben."

demişti banane bundan çıtır kız seviyorsa niye vurgu yapa yapa söylemiştiki bu sinirimi bozuyodu .

Zile bastım. Bastıktan 5 dk sonra kapı açıldı kapıyı açan kadın gözlerine yalancı gözyaşları döküp bana tebessüm ederek sarıldı ben olduğum yerde hareketsizdim. Sarılışına karşılık veremiyordum .

Taki "kızım hoş geldin seni çok merak ettik kardeşlerin baban senin için çok endişelendi neyseki Barlas yanındaydı gelmemize izin vermedi ben yanındayım dedi sağ salim geldinya kızım şükürki sana bişi olmadı."

  Ne ne duyduklarım karşısında şok olmuştum o kadın annem miydi ya yanımdaki adamın adının Barlas olması ona ne demeli. Demek kardeşlerimde vardı en iyisi sizi hatırlamıyorum demek boğazımı temizleyip.

"ben hiçbişi hatırlamıyorum teyzecimm siz kimsiniz dedim."

"ben senin teyzen değil annenim." dedi ardından saçlarına ak düşmüş uzun boylu yaşına göre gayet iyi olan bir adam geldi beni görünce göz göze geldik bana doğru hızla gelip sarıldı.

"kızım iyisin çok şükür gel içeriye geç hanım niye içeriye buyur etmiyorsun kızımızı dedi .

"Bey kızın bizi hatırlamıyor hiçbir şey hatırlamıyor."

"Hanım sen ne saçmalıyorsun kızım gel içeriye hatırlamıyorsa hatırlatacaz" demişti adam .

İnşallah hatırlarım ayakkabılarımın bağcığını çözüp içeri girdim annem olan kadın Barlasa
"geç oğlum içeri" demişti bende sinirlendim nasıl yani tanımadığı adamı içeri buyur eder "anne dedim" hiç yakışmamıştı ağzıma içimde hiç ona karşı sevgi gösterisinde bulunmak gelmiyordu. Kadın bana bakıp sevinçle tebesüm etti

"anne neden tanımadığın insanları içeriye buyur ediyorsun."

"kızım onu tanımaz olurmuyum hiç. O senin kocan. Kocanıda mı hatırlamıyorsun "dedi.

O adam yani Barlas benim kocam öylemi

"ben evli miyim nasıl yani hemde bu adam az önce beni yere attı ben bu adamla evli falan olamam." dedim sert soluklar alıp vererek babamda yanıma gelip.

" Kızım tamda ben diyecektim üstünüz başınız çamur içinde gidin temizlenin hanım, kızım ve oğluma temiz çamaşırlar ver" annem hafifçe başını tamam anlamında salladı .

Ayağım allahtan burkulmamış sadece biraz ağrıyordu yüreyebiliyordum . Annem içerden geldi Barlas ile bana banyoyu gösterip yanımızdan ayrıldı .

Barlasa döndüğümde çapkınca sırıtıyordu niye pişmiş kelle gibi sırıtıyordu bu adam niyetini sonradan anladım hiç bozuntuya vermedim.

"Beraber duş alabirliriz bak annende bizi yalnız bıraktı." dediğinde

"Hayır ben senin yüzünü bile görmek istemiyorum. Sen kalkıp bana duş alalım diyorsun şimdi git 10 dakika sonra gel duşum bitmiş olur." dediğimde başıyla beni onaylayıp gitti ilk defa beni ikiletmedi hayret deyip banyoya girdim kısa bir duşun ardından kyafetlerimi banyoda giyinip başıma havluyu sardım banyodan çıktığımda Barlas 'la göz göze geldik hiçbişi demeden yanından geçip annemlerin yanına doğru gittim .

Kardeşlerim nerdeydi onları merak ediyordum anneme "kardeşlerim nerde "diye sordum annem "biri kız biri erkek kardeşin var".

"Alparslan ve Mira onlar yurt dışında okul okuyorlar senide gönderecektik ama sen Barlas la evlenecem diye tuturunca seni kıramadık. " demişti bu söylediğine zerre inanmamıştım bu kadın bana neden itici geliyordu bide annem olacak.

Babam yanıma gelip bir fotoğraf gösterdi nedense bu adam benim babam diyebiliyordum ama annem için aynı şeyi söyleyemem .

Fotoğrafta ben gelinliğin içinde Barlasta damatlık giymiş annem ve babamda yanımızda fotoğraf çekinmişiz. Kendime pür dikkat baktığımda mutsuz görünüyordum normalde gelinler mutlu olur öyle değilmi ama ben mutsuz görünüyordum acaba neden. Demek ben o adamı sevmiyordum ya da zorla evlendim bu soruların hepsini ona teker teker soracaktım  cevaplanmamış soru kalmamalıydı .Babam ve anneme bakıp "neden fotoğrafta mutsuz görünüyorum yoksa zorla mı evlendirildim "diyerek ağlamaya başladım.

*******

Evet arkadaşlar bölüm nasıldı sonunda adını öğrenebildik Barlas bey'in

Arian sizce neden annesine ısınamamıştı ???

Fotoğrafta sizce neden mutsuz ???

Sizden ricam vote atıp yorum yapmanız. Sizi çok seviyorum öpüyorum sizi. Allaha emanet olun

Kısa zamanda görüşmek üzere .