The Boss | Harry Styles

Beginning of everything.

Sınır: 65 oy + 500 yorum

HARRY

Kreşteki ilk günümdü ve annemden ilk defa bu kadar ayrı kalacağım için heyecanlıydım ama aynı zamanda da korkuyordum. Gemma, oyun oynayıp geri eve döneceğimi söyledi ve ardından yanağıma sulu bir öpücük kondurduğunda elimin tersiyle hırsla suratımı sildim, öpülmekten nefret ediyordum.

Okul benden beş yüz bin kat falan büyük olduğu için dehşetle binaya bakıyordum. Beş yüz binin ise ne anlama geldiğini tam olarak bilmesem de komşumuz Lisa'nın ablası Meredith'in çok büyük şeyleri açıklarken böyle söylediğini Lisa'dan öğrenmiştim. Hayal edemeyeceğim kadar fazla bir sayı olmalıydı.

Annemin elini daha da sıkı tutarken heyecandan terleyen avuç içim yüzünden elim anneminkinden kayıyor ve her kayışında daha da sert bir şekilde kavramak için çabalıyordum. Bir anda annemin elinin benimkini bırakmasıyla ise içime dolan panikle ne yapacağımı bilemedim ama annemin karşısındaki mavi elbiseli kadının elini sıkmak için elimi bıraktığını görmek biraz olsun korkumu dindirmişti. Gözlerim resimlerle kaplı duvarları tararken annem ve mavi elbiseli kadının ne konuştuğunu bile duymuyordum çünkü duvardaki T-Rex posteri her şeyden daha çok dikkatimi çekiyordu.

Benim boyuma gelebilmek için yere çöken kadının gözlerine baktığımda bana büyük bir gülümseme verdi.

"Merhaba küçük adam! Ben Lexi, sen de-"

"Harry, Harry Edward Styles." Heyecanla sözcükler dudaklarımdan döküldü ve elimi kadına uzattım. Bana tekrar bir gülümseme verirken elimi sıktı ve geriye bıraktıktan sonra,

"Bundan sonra bu sınıfta birlikte vakit geçireceğiz Harry. Korkmana veya çekinmene gerek yok, kendine yeni arkadaşlar edinip güzel şeyler öğreneceğine emin olabilirsin. Bir sorunun olduğunda ilk beni bul olur mu?" diye sorunca kafamı salladım.

Kadın ayağa kalkıp bana elini uzattığında annem beni kendine çevirip boyuma kadar eğildi ve saçlarımdan öptükten sonra yanağımı okşayarak gülümsedi.

"Lexi'yi üzme ve yeni arkadaşlarınla güzel vakit geçir Harold. Uslu bir beyefendi olmayı da unutma." Göz kırptığında gülümseyip kafamı aşağı yukarı salladım.

Annem el sallayarak giderken ben de ona el salladım ve bana elini uzatan Lexi'nin elini kavrayıp arka taraftaki oyuncak ve resimlerle, bir de benim yaşımdaki çocuklarla dolu yere doğru ilerledim. Burnuma gelen evdekinden daha farklı olan yumuşatıcı kokusu bile artık büyük bir adam olduğumu ve evden ayrı vakit geçirebilecek yaşa geldiğimi bana fısıldıyordu.

•••

Kreş denen yerin aslında pekte fena sayılmadığını düşünmeye başlamıştım. Şimdiden birkaç arkadaş bile edinmiştim. İlk haftamı tamamlamama sadece bir gün kalmıştı ve bugün Lexi'nin verdiği ödevi, ki ödevin de eve gelince ertesi güne yapmamız gereken görev olduğunu yeni öğrenmiştim, yapmaya çalışmakla meşguldüm. Defterime yaptığım çizimlerin hiçbirini beğenmezken yanaklarımı şişirdim ve sinirle ofladım. Bir türlü eşit çizemiyordum ve evde de Gemma'dan başka kimse yoktu. Ondan yardım isteyemezdim çünkü kendisi en berbat çizim yeteneğine sahip kişi olabilirdi; düz çizgiyi bile eğri çiziyordu.

Annem eve geldiğinde kollarımı boynuna dolarken bugün olanları anlatıyordum. Beni büyük bir heyecanla dinliyor, bir yandan da boya yaptığım ellerimi temizlemekle uğraşıyordu. Yemek yemeye geçtiğimizde ise aklımdan bir ödevin olduğu tamamıyla yok olmuştu.