Eve girdiğimde hemen kendimi koltukta video oyunu oynayan Chanyeol'un yanına attım. "İlk günün nasıldı cüce ?" Dedi "Yeterince güzeldi kepçe" Dedim
Oyunu durdurup eline bir yastık almasıyla kaçmaya başladım. "Bana bir daha kepçe deme!" Diye bağırdı "Tamam...kepçe" Diyerek merdivenleri çıkmaya başladım.
Kafama yediğim yastıkla olduğum yerde kaldım. Sinirle elime yastığı alıp chanyeol'a geri attım ama o tuttu.
"Kepçe!" Diyip dil çıkardım ve odaya doğru koşmaya başladım. "CÜCE!" Gülerek odaya girdim.
Daha yerleştirmediğim bavulumdan yatma kıyafetlerimi alıp yatağa girdim. "Rose!" Chanyeol'un bağırmasıyla gözlerimi açtım.
"Ne var ?!" Dedim "Aşağıya gel yemek yiyelim!" Dedi
"İstemiyorum aç değilim!" Dedim daha aşağıdan ses gelmeyince kafamı yastığa koyup yatmaya başladım. Zaten işte yeterince yoruluyordum...
Çalan alarmla yattığım yerden kalkarak saate baktım. Her ne kadar çığlık atmak istesem de bunu bastırıp ayağa kalktım.
Rutin işlerimi halledip bavulumdan bir kaç şey çıkarıp giyinmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İşim bitince aşağıya indim. Seulgi unnimle chanyeol kahvaltı hazırlamıştı. "Rose bende tam seni uyandırmaya geliyordum." Dedi seulgi unnim
"Sağol unni ama hemen çıkmam gerek" Dedim "Tamam birşeyler atıştır da git" Dedi "Yok unni yolda birşeyler alırım" Dedim "Emin misin ?" Dedi "Evet unni" Dedim yanağını öpüp evden çıktım.
Hava güneşliydi ama esinti vardı. Gömleğimi üstüme sarıp hızlı adımlarla yürümeye başladım. Bileğimdeki saate baktım geç kalmak üzereydim. Koşmaya başladım tüm hızımla koşuyordum.
Sonunda durup içeri baktım kafe açılmıştı hemen içeri girdim. Ryujin korkuyla bana baktı. Ağzını oynatarak 'Çabuk ol' dedi.
Kafamı sallayıp çalışanların olduğu odaya girecekken ordan müdür çıktı sinirliye benziyordu hızla arkamı döndüm beni görmesin diye, biri arkamdan bana dokundu.
Yavaşça o tarafa döndüm. Bu Felix'ti elindeki benim önlüğümü gizlice bana verdi çantamı alarak gitmeye başladı.
"Felix!" Müdürün sesini duyunca biraz geriye çekildim beni görmemesi için, hızlıca önlüğümü bağlamaya başladım. "Elindeki çanta da neyin nesi ?" Dedi müdür Felix'e
"E-efendim bir müşteri unutmuş da ona götürüyorum" Dedi Felix "Yalan söyleme Roseanne'nin değil mi ? Hatta Roseanne geç kaldı!" Dedi sinirle, elime bir tepsi alarak yürümeye başladım. "Müdür bey burda mıydınız ?" Dedim gülerek
"Roseanne sen ne zaman geldin ?" Dedi müdür "Ben hep burdaydım müşterilerle ilgileniyordum" Dedim "Anladım" Dedi gitmeye başladı. Felix bana göz kırpıp gitti.
Gülümsedim Ryujin'in karşısındaki dönen sandalyeye oturdum. "Unni senin Felix'le aranda ne var ?" Dedi Ryujin "Sadece iş arkadaşım" Dedim "Sana karşı fazla iyi" Dedi
"Hey Ryujin yavaş gel o benden küçük, bana bak sen Felix'ten mi hoşlanıyorsun ?" Dedim gülerek "H-hayır" Dedi
"Hadi ama yapma, belli" Dedim "Be-belki birazcı-" "Kaç yıldır ?" Dedim "3" Diyip kafasını kasaya yasladı.
Gerçekten fazlaymış. "Bak şimdi Ryujin bu suyu alıyorsun tepsiyle sanki bir yere götürüyormuş gibi şurda serseri tipli bir çocuk var onun üstüne döküyorsun Felix'te seni gelip kurtaracak mı bakalım ?" Dedim "Ben becereme-" Suyu tepsiye koyup eline verdim.
"Hadi sana güveniyorum" Diyerek onu ittim. Ryujin bana baktı bende ona gülümsedim. Çocuk bir anda arkasını dönünce tepsiye çarptı suda çocuğun üstüne döküldü.
Yanlışıkla olsa da yine de istediğimiz yere gelmişti. "Ne yapıyorsun sen ?!" Diye bağırdı çocuk
Etrafa baktım ama Felix yoktu. Nereye gitti daha demin burdaydı !? O çocuk Ryujin'in üstüne yürümeye başladı. Ryujin geri geri giderken yere düştü. Hızla yanlarına gittim Ryujin'i kaldıracakken çocuk kolumu tuttu.
"Kim ödeyecek kuru temizleme masraflarımı he!" Diye bağırdı ve beni yere doğru fırlattı.
Sanırım herşeyi mahvetmiştim çocuk bana el kaldırınca kollarımla yüzümü korudum ama biri önüme geçince gözlerimi açtım.
