~KARANLIĞIN DÜŞLERİ~

1.6

'Çardakta tek başıma otururken biri yanıma geldi. Karşıma oturdu onunda gözleri doluydu. Demek ki onu da oyunlarına katmıyorlardı. Bir sürü kız geldi yanımdaki çocukla dalga geçmeye başladılar.

"Pşt şişkoo buraya baksana! Küçük şişkoo"
Dönüp yanda oturan çocuğa baktım. Sadece onları izliyordu.
"Jimin o kadar şişkosun ki az daha yesen patlarsın hem de kısasın"
Dedi uzun kız, sanırım çocuğun ismi jimin'di.

"Ellerine bak çok küçük ve tombul"
Dedi dalga geçerek jimin'de ellerini arkasına sakladı. Burda yeni olmalıydı çünkü ilk kez görüyordum onu

"Bana bak eun tak insanlarla dalga geçmeyi kes!"
Diye bağırdım.
"Sana ne oluyor be cüce ?!"
Diyerek beni itti.

Yere düşmenin verdiği acıyla bağırdım.
Sinirle ayağa kalkıp benden uzun olan kızın bacağına vurdum eğilince omuzlarından ittim.

Yere düşmesiyle jimin'e döndüp ona elimi uzattım.
"Hadi jimin"
Dedim o da şaşkınca elimi tutup koşmaya başladı.

İkimiz de ölesiye koşuyorduk. Jimin yorulunca durdu onun arkasına geçip ittirmeye başladım.
"Hadi koş az kaldı"
Dedim, sonunda benim her zaman gizlice geldiğim ağaç evime çıktık.

Jimin bana döndü.
"Burası çok güzel"
Dedi
"Biliyorum ben buldum sahibi yoktu şuan biraz pis ama temizleyeceğim ve burayı benim evim yapacağım"
Dedim gülerek
"Çok güzel"
Dedi etkilenmişe benziyordu.

"İstersen burası ikimizin evi olabilir birlikte temizleriz hem ikimizi de oyundan atıyorlar bizde ikimiz takılırız"
Dedim gülerek
"Bunu gerçekten ister misin ?"
Dedi
"Tabii ki de isterim"
Dedim

"Tamam ama önce bana parmak sözü ver"
Dedi serçe parmaklarınızı birleştirip mühürledik ve aynı anda konuştuk.
"Serçe parmak sözü!"

"Abi!"
Aşağıdan gelen sesle ikimiz de aşağıya baktık. Küçük bir kız etrafta abisini arıyordu.
"Hey Lisa burdayım"
Jimin bağırınca ona döndüm.

"Onu tanıyor musun ?"
Dedim
"Evet o benim baş belam"
Dedi jimin gülerek
"Abi çabuk gel annem her yerde seni arıyor"
Dedi
"Tamam Lisa geliyorum"
Dedi

Ağaç evden tam inecekken bana döndü.
"Senin ismin ne ?"
Dedi
"Chaeyoung"
Dedim
"İsmin de senin gibi çok güzelmiş"
Diyip utanarak gitti. Bende ellerimi yanaklarıma koydum yanaklarım kızarmıştı.'

Uyandığımda etrafa baktım hastanedeydim jimin yanımda doktorla konuşuyordu.
"...sonuç olarak bana neden bir anda bayıldığını açıklayın ?!"
Dedi jimin sinirle

"Uzun lafın kısası hafıza kaybı geçirdiği için bu normal, yaşadığı şeyleri tekrar yaşayınca bayılıyor ve net bir şekilde geçmişi görmeye başlıyor korkulacak birşey yok"
Dedi doktor

"Nasıl yani ?"
Dedi jimin
"Yani eskiden sizinle bir anısı varsa onu hatırlayıp bayılmış olabilir"
Dedi, doktor odadan çıkınca gözlerimi kapattım.

Jimin'in adımlarını duyabiliyordum. Yanıma gelip oturdu ellerini yüzümde gezdirmeye başladı.
"Neden bana kaza geçirdiğini söylemedim o kadar da beni unuttuğunu sandım. Senden vazgeçmeye kalktım, senden nefret ettim, başkalarıyla yatt- burayı geçelim"
Dedi

Nasıl yani ? Jimin benim onu bilerek unuttuğumu zannettiği için mi beni unutmaya kalktı ? Beyinsiz! Birde başkalarıyla yattığını bana söylüyor salak!

"Ne kadar denersem deneyeyim becerememem de çabası"
Dedi eliyle saçlarımı okşamaya başladı.

"Sana seni bulup seninle evleneceğime dair söz vermiştim. Seni buldum seninle evlendim ama sen beni hatırlamıyorsun bile"
Dedi

Elimi tutup öptü
"Sana ilk çardakta beni koruduğun gün aşık oldum. Keşke o güne dönebilsek belki beni hatırlarsın...şişko ve çirkin jimin"
Diyerek güldü ama bir terslik vardı.

Ağlıyordu, gözünden akan yaş elime damlamıştı. Boğazımda ki bu büyük yumru da neyin nesiydi ? Neden nefes almama engel oluyor ?!

Jimin dudaklarıma minik bir öpücük kondurup odadan çıktı. Gözlerimi açıp derin derin nefesler almaya başladım. Sanki kapkaranlık daracık bir odada sıkışmış gibiydim. Kapı açılınca o tarafa döndüm.

İçeri Lisa girip yanıma geldi.
"Rose iyi misi-"
Yanıma oturmasıyla ona sarılıp hıçkırarak ağlamaya başladım.

Biri beni bu karanlık ve dar odadan çekip çıkartsın zayıf bedenim bunu kaldıramaz.