❥︎Eğitimini yeni tamamlamış genç psikiyatrist Deniz Ege'nin ilk hastası, intihara meyilli ve oldukça gizemli bir kız olan Melek'e tutuluşunun hikayesi.
~
"Benim gibiler, bizim için kuracağınız tek bir güzel cümleye muhtaçtır. Ama kimse bize böyle bi...
Bölüm başlarındaki giflere aşık oluyormuşsunuz galiba, kulağıma öyle geldi ckfxösmfzlmxlz her bir gif bölümle alakalı aslında.
İlk baştaadam ayağa kalkıyor tek başına duruyor. Sonra kız karşısında beliriyor ve şaşırıyor ve yanına gidip tam dokunacakken kız kayboluveriyor.
Şimdiki gifimizde ise kız yeniden çocuğun etrafında dans etmeye başlıyor ve elleri birbirine yaklaştığında aralarında bir çekim oluşuyor falan fişman. :')
~> Okumaya başladığınız saati alayım! ♥︎
•■🎭■•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Melek
Bu adam pes etmek nedir hiç bilmez miydi?
Yaklaşık kırk beş dakikadır konu açma girişiminde bulunuyordu ve sonuç, yine benim onu terslemem ve onun ise yılmadan konuşmaya devam etmesi oluyordu. Peki bu benim umurumda mıydı?
Hayır, kesinlikle değildi.
"Bir sus artık! Çenen de mi ağrımıyor kardeşim, bir saattir başımda ötüyorsun carcar, bir sus da kafa dinleyelim. Konuşmak istemiyorum işte, anlasana artık."
Sinirle çıkışıma aldırmadan sanki ben ona hiçbir şey dememişim gibi konuşmasına devam etti.
"Lütfen merakımı mazur görün ama gerçekten çok merak ediyorum. Madem konuşmayacaksınız, neden bu odada durmaya devam ediyorsunuz? Kimseyi zorla tutmadığımızdan eminim."
Ağzımdan bir "Hah!" nidası yükseldi. Cidden buraya keyfimden mi geliyorum sanıyordu?
"Eğer bu seansa girmeseydim büyük ihtimal ile beni yine rehabilitasyon merkezine göndereceklerdi. Bu küçük ve oda biçimli yalancı tımarhaneye de sadece ilaçlarımı alabilmek için katlanıyorum."
İçime bir ürperti geldi, o yerden gerçekten iğreniyordum. Yataklarından, yemeklerinden, aptal doktor ve hemşirelerinden...
Hepsinden iğreniyordum.
"Her neyse, çok bile konuştum. Ben gideyim, zaten seansımız da bitmek üzere. Neredeyse bir saat oldu."
Deniz Ege Bey, rahatça döner koltuğunda geriye yaslanıp sağ kolunun dirseğini koltuğun yan tarafına yasladı. Yüzünün hizasında duran elinin parmakları arasında kalan kalemi çevirirken ağzından çıkan kelimeler sadece "Peki, istiyorsan çıkabilirsin." oldu.
Ne yani, itiraz etmek yok muydu? Tamam, bu biraz beklenilmedik bir olaydı. Hemen kabul etmesini beklemiyordum açıkçası. Bu fırsatı değerlendirerek ayağa kalktım, resmen popom uyuşmuş ve terlemişti deri koltukta oturup durmaktan.
