VI

304 22 14
                                    

Louis önünde sakince pizzasını yiyen çocuğu izledi. Harry bir lokma daha alıp hızlıca çiğnedi.

"Bence çalışma masamı pencerenin önüne koyalım. Kütüphanemi de direkt yanına yerleştirelim."

Harry tekrar pizzasından ısırdığında Louis iç çekerek onu izlemeye devam etti.

"Larry'nin yatağını da masamın diğer yanına koyarız."

Harry pizzadaki sosisi aşağıda onu izleyen kediye attı.

"Bir an önce kumunu da almalıyız. Sanırım az önce halıya işedi."

Louis gözlerini yumup iki parmağıyla burun kemerini sıktı.

"Harry..."

Harry ağzına götürdüğü pizzayla kafasını kaldırdı. Beklentiyle Louis'e baktı. Yemeğinden ısırmak üzere olduğu için sadece "hm?" sesi çıkardı.

"Acaba...acaba konuşsak mı artık?"

Harry pizzadan küçük bir ısırık alıp geri tabağına bıraktı. Ağzındakini yutup hafifçe öksürdü.

"Ben zaten konuşuyorum Louis. Sen susuyorsun."

Louis kaşlarını hava kaldırıp biraz sinirle Harry'e bakınca kıvırcık çocuk yanağının içini dişledi.

"Anladım...az öncekini diyorsun sen"
Harry kocaman gülümsememek için kendini çok zor tutuyordu.

"Bak şey...yani aslında senin suçun demiyorum. Ben de karşılık verdim sonuçta..."

Louis tek bacağını sallamaya başlamıştı. Kalbi deli gibi atarken kendisini karşısındaki çocuğa açıklamaya çalışıyordu.

"Ama...ama bunun bir daha olmayacağının garantisini almalıyım senden. Yani sonuçta evliyim ve...ve sosyal hizmetlerin evraklarında da senin ebeveyninim...hani anlarsın ya işte."

Harry başını iki yana salladı.

"Yo anlamıyorum."

Louis derince bir nefes alıp verdi. Ellerini önünde birleştirdi. Harry'nin göz bebekleri büyümüş yeşilleri dikkatini dağıttığı için bakışlarını tabağına indirdi.

"Ben karımı aldatmak istemiyorum Harry."

Harry alt dudağını ısırıp bıraktı. Dilini ağzının içinde gezdirirken başını salladı.

"Kendini aldatman daha iyi tabii-" sandalyesini ittirip ayağa kalktı. "doydum. Sana afiyet olsun."

Larry'i kucağına alıp mutfaktan çıktı. Louis çocuğun arkasından bir süre bakakaldı. Geri tabağına dönüp kenarından ısırılmış pizzayı eline aldı. Dudağını bükerek malzemelerini inceledi.

"Anlaşabildiğimize sevindim..."

Harry odasına girip kapıyı kapattı. Odanın ortasına öylece bırakılmış eşyaları izledi bir süre. Kucağındaki kediyi yatağa bırakıp derin bir nefes aldı. Kitaplığı camın olduğu tarafa itmeye başladı önce. İçinde anlamlandıramadığı bir sinir vardı. Çok sinirliydi. Sakinleşmeye çalıştıkça tam tersine siniri kabarıyordu.

"Karısıymış..." kitaplığı iyice duvara dayadı

"İyi mutlu mesut yaşa karınla!"

Masasının başına gidip ittirmeye başladı.

"Ben bozuyorum zaten her şeyi."

Masayı yumruk yaptığı elleriyle daha sert itti. Masanın görüntüsü bozulmaya başladığında yere çöktü.

FOSTER FAMILYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin