His Sweet Revenge || TEMPORARY CESSATION OF PROCESSING!

KABANATA 23: Plan 2.0

This chap is UNEDITED

Chapter 23: Plan 2.0

Jaynien's Point of View

GRABE inaantok na naman ako!. Kahit kailan talaga nakakaantok to'ng Hekasi na'to!, kaya hate na hate ko to eh!.

Umub-ob muna kaya ako? Di naman nakatingin saakin yung professor namin. Eh paano kung mahuli niya ko? Eh di nalintikan na naman?.

Aish!

Bahala na si Batman! Gawin ko nalang dahil di ko na talaga kaya labanan ang antok ko!. U-ub-ob na sana ako ng bigla namang sumingit to'ng hinayupak na ring ng bell kaya biglang naudlot ang pagtulog ko.

Ringgg!...Ringgg!...

"Okay, Class dismissed!. Wag na wag niyong kalimutan ang takdang aralin niyo, tommorow lang ang pasahan niyan." Paalala saamin ni ma'am at tuluyan na nga siyang umalis ng room.

Hay salamat tapos narin ang klase. Nakaka-bugnot naman kasi eh!.

Nag-inat muna ako bago ko iniligpit ang mga kalat at abubot sa desk ko tsaka ito inilagay sa aking bag.

"Ano kayang mangyayari mamaya?."

"Hoy baeh! Magdala ka mamaya ng cellphone huh? Aabangan natin ang magaganap."

"I'm so excited! Whooo!..."

"Hey! Wag nga kayong maiingay!. Kapag kayo narinig talaga ng isa diyan, panigurado akong damay tayong lahat!."

Habang palabas ako ay di ko maiwasang mangamba sa mga ikinikilos at pinagbubulungan ng mga bawat madaanan ko palabas ng room. They all weird?. May hindi ba ako nalalaman?, sino naman kaya yung pinag-uusapan nila?.

"Kawawa talaga yang Jayjnsudbsbk---"

Di ko na narining ang sinabi nung isa dahil pabulong at inilapit niya na talaga yung bibig niya sa tainga ng kausap niya. What's wrong?. Kahit di ko man alam ay may kutob akong mag mangyayaring di maganda. Kung tatanungin mo man kung bakit nararamdaman mo ay isa akong professional na manghuhula sa Quiapo----CHOS!.

Naranasan ko na kasi ito dati at bawat araw o oras ay kabisa kona ang mga style nila sa pambu-bully pero hindi kasama dun ang mga freshmen na siguro ay makaka'exprience palamang ng kamalditahan at kademonyatahan ng mga naririto.

Kung nagtataka ka din na kung paano ako nakapasok sa isang marangya at magarbong paaralan na ito at dahil siguro narin sa mukha lang talaga akong dukha at walang kaya sa buhay ay dahil yan sa Scholarship na nakuha ko. Inaamin ko na di naman talaga ako nababagay sa mga ganitong klaseng paaralan dahil sa itsura kong to!.

"Nien!."

"Ay! anak ka ng kalabaw!." Nagulat ako ng bigla nalamang akong sunggaban ng sigaw ng babaita'ng to.

Agad akong humarap at di nga ako nagkamali dahil siya nga at wala ng iba. Bukod tanging siya lang naman ang natawag ng nickname nayun saakin eh. Pero naalala ko, pati narin pala si tita jo na dinaig pa ang may dalaw parati.

"Nagulat ba kita?." Tanong niya.

Tss...

"Obvious ba?! Baka nga magkasakit pa ako sa puso ng dahil sayo eh!. Hay jusko!." Reklamo ko.