O gün de her zamanki gibiydi. Okul, benim için bir işkence yuvasıydı. Hayır, öğretmenler veya dersler değil. Aksine okuldaki tek dostum bir öğretmen ve tek meşguliyetim derslerdi. Sorunum öğrencilerleydi. Bu okulun öğrencileri, diğer okulun öğrencileri, ve bir diğer okulun öğrencileri... Gittiğim her yere "ezikliğimi, işe yaramazlığımı, çirkinliğimi, aptallığımı, inek oluşumu" da götürüyordum. Bundan kaçamıyordum.
Elimde tuttuğum Siyah Lale'yi yüzümdeki tebessümle okuyordum, tek sığınağım kitaplardı. Onlar beni yalnız bırakmayan yegane varlıklardı. Fakat klasikler... Genç kurgu da okuyordum elbet fakat klasikler beni hayli etkiliyordu.
Derin bir nefes alıp kitabı bir kenara koydum. Geç olmuştu ve yarın her ne kadar gitmeyi istemesem de mecbur olduğum bir okul vardı. Alarmımı açtığımdan emin olmak adına telefonumu elime aldım. Saat 23.32 olmuştu. Geç bile kalmıştım.
O an elimdeki telefon titredi, bir mesaj gelmişti.
05*********: Okuduğun kitapta "Bir çiçek ve bir kadın, her ikisini de sonsuza dek kaybetmişti." yazıyordu.
05*********: Ben ikisini de kaybetmek istemiyorum.
05*********: Onlara karşı çık ve dik dur, güzel Açelya.
Açelya: Kimsin? Okuduğum kitabı nereden biliyorsun? Beni mi görüyorsun?
05*********: Şu an muhtemelen evindesin, ben de kendi evimdeyim. Seni nasıl göreyim :)
05*********: Yarın beden eğitimi dersinde dikkatli ol, dik dur Açelya.
Açelya: Neden, ne olacak o zaman?
05*********: Her zamanki şeyler.
05*********: Gecen iyi geçsin. Güçlü ol. Bunu yapabilirsin.
Yapamayacaktım.
-
SÜPRAAAAYZ
Ne olduğunu bilmiyorum sadece yazmaya başladım hadi hayırlısı. Uzun zamandır aktif bir kurgu yazmak istiyordum. Sınav zamanı aklıma düştü. Best couple'ım değişebilir, SDŞİ kitabımın masum karakterlerini sollayacak bir şey geliyor ey ahaliii
Oy yorum tşk öd bb
