9-10-11. bölümler hikâyeyi benimsediğini hissettiğim güzel kızıma lepidopteris <3
-
Geri dönüp inmeye başladım bu sefer merdivenleri. Resmen şu bizim aptalı görmüştüm bu gözlerle, inanılır gibi değildi.
Etrafıma pür dikkat göz attım ama yoktu, bahçeye çıktığımda da göremedim. Bugünlük bu kadardı anlaşılan. Neden olduğunu anlamlandıramadığım bir üzüntüyle sınıfıma çıktım.
Nihayet gece 23.32 olduğunda bir mesaj geldi. Özellikle bu saati seçtiğini anlamıştım artık.
Aptal: Kitap bitti mi güzel Açelya :)
Açelya: Bitti, çok zarifti. Sonunu beğendim.
Aptal: En sevdiğin alıntı hangisi, çok merak ediyorum bunu.
Açelya: "Bazen insan kendisinde çok mutluyum deme hakkını asla bulamayacak kadar çok acı çeker."
Aptal: Ne diyeyim bilemiyorum, güzel Açelya.
Aptal: Şayet bir gün dilersen, mutluluğun olabilirim güzel yüreğinde.
Açelya: Ne demek istiyorsun, anlamadım?
Açelya: Ben sayısalcıyım oğlum
Aptal: Boşver :)
Aptal: Dilersen, bir gün.
Açelya: Şimdi diliyorum, söyle.
Aptal: Yüreğinle Açelya, yüreğinle dilemen gerek.
Aptal: Neyse, boşver dediğim gibi, şu an uygun bir zaman değil bunu konuşmak için.
Açelya: Aman ne hâlin varsa gör,
Açelya: Ne diye sana güvendiysem.
Aptal: Hayır güzel Açelya, ne yalan söyleyeyim, ben sana güvenemiyorum.
Aptal: Güzel kalbin kırılmamı istemeyecek ve beni sevmeye çalışacaksın, bunu biliyorum.
Aptal: Ben, sen beni tüm kalbinle ve içinden geldiği için, sevdiğin için sev istiyorum.
Aptal: Ve bunun için zaman gerekiyor sanki, ne dersin.
Açelya: Öyle bir şey bekliyorsan çok beklersin, aptal.
Açelya: Ne istediğini biliyorum artık fakat
Açelya: Sence bende bir erkeği bile isteye yüreğime alacak bir hava mı var?
Açelya: Sence bile isteye hayatıma acı tohumları ekecek bir insan mıyım?
Açelya: Yaşıtlarımın baskısı yetmezmiş gibi bir de bir erkeğe mi gücümü bölüştürmeliyim?
Aptal: Ben gücünü bölüştürmeni gerektirecek ve bu yüzden güçsüz düşürecek bir insan mıyım? Ben sana güç olmak istiyorum ama kuvvet olarak. Zorluk çıkaracağımı kim söylemiş?!
Açelya: Her ilişkide zorluklar olur, aptal ve ben en ufak pürüzü kaldırmayacak kadar doldum.
Aptal: Ben o zorlukları aşmana yardımcı olacağım işte, neden görmezden geliyorsun bunu!
Açelya: Şimdiye kadar neredeydin o zaman, anlat bana ve açayım yüreğimin kapılarını!
Akan yaşları sildim ve nedenini bekledim. Mantıklı bir neden bekledim fakat olmadı. Dakikalar geçmişti ama bir mesaj yoktu.
Açelya: Biliyordum. Söyle şimdi, nasıl seveyim seni?
Açelya: Bir gün ansızın bir kitap alıntısını mesaj atarak hayatıma giriyorsun, beni koruyorsun, güya seviyorsun fakat bu geldiğin gibi, bir mesajla beni bırakıp mahvedeceğin ihtimalini ortadan kaldırmaya yetmiyor.
Açelya: Hislerinin kalıcı olduğunu da düşünmüyorum ayrıca, ergenlik dönemindesin ve hoşlanmış olabilirsin benden. Bu gayet normal ancak ben ayrılıkları sevmiyorum, hiçbir çeşidini sevmiyorum. Bu mantıkla kimseyi sevemeyeceğimden sevilmemeyi de göze alıyorum.
Açelya: Umarım sevdiğin kadar sevilirsin ama bir başkası tarafından. Benle olmaz.
Açelya: Şimdi.. sana iyi geceler diliyorum, aptal.
Açelya: Aşkı hayatına alacak kadar aptalmışsın.
Bir mesaj bekledim tüm gece, vazgeçmediğini söyleyen bir mesaj. Ama gelmedi.
