ıı

154 27 45
                                    

Beden eğitimi dersi için spor salonuna gittiğimde korkuyla araladım kapıyı, üstüme bir şey fırlatmalarını bekledim gözlerimi kapayıp. Bir şey hissetmeyince daha da korkup açtım gözlerimi. Kimse gözükmüyordu, ileride salonda oynayanların sesini duyuyordum.

Hemen soyunma odasına doğru döndüm. Geç geliyordum bilerek herkes giyinsin ve çıksın, benimle uğraşmasın diye. Kapıyı açtığımda kapatıp kaçmak istedim. Aynı sınıfta olduğumuz ve sürekli benimle uğraşan Tuğçe bir başına sandalyeye oturmuştu.

Onunla göz teması kurmadan bir dolaba yöneldim. Çantamı yerleştirirken kalbim hızla atmaya başlamıştı, bir yandan da odadan çıkması için dua ediyordum. Yoksa kilolarımla alay etmeye başlayacaktı.

Eşofmanlarımı çıkardığımda nihayet ayağa kalktı ve bana doğru yürüdü.

"Ver," dedi sert bir sesle elini uzatıp bıkkınca bakarken.

"Anlamadım?"

"Şu elindeki şeyi bana ver, aptal mısın anlamadın?"

Okulun kuralları katıydı, okul eşofmanlarını giymeyenin disipline kadar çekeceği vardı. Bunu yapamazdım fakat sesimi de çıkaramazdım ona karşı.

Onlara karşı çık ve dik dur, güzel Açelya.

Dün aldığım mesaj aklıma gelince duruşumu dikleştirdim, hangi ara omuzlarımı düşürdüğümü hatırlamıyordum bile.

"H-hayır."

Sesimin titreyeceğini tahmin etmemiştim, öte yandan dudaklarımı açtığımı bilmesem konuşmadığımı düşünürdüm; sesimi ben bile işitememiştim.

"Ne, ne dedin domates?"

Tabi, domates, evet. Nasıl unutmuştum kim olduğumu. Kötüler karşısında hiç şansım yoktu.

Gerçekten anlamamıştı ne dediğimi ama üstelemeden elimden çekip aldı kıyafetlerimi. O giyinirken hızla odadan çıktım. Yok yazılacaktım ama umrumda da değildi. Kimseye görünmeden salondan çıktım. Okula koştum ve tuvalete girdim. Bir kabine girip sinirle ellerimi saç diplerime soktum. O sırada telefonum titredi.

05*********: Ben duydum seni. Karşı çıktığına eminim. Seni biraz da olsa çözdüğümü düşünüyorum, ona karşı çıktın ama o bunu duymadı.

05*********: Lütfen o salona geri dön ve öğretmene olanı söyle.

Açelya: Yapmayacağımı ikimiz de biliyoruz bence.

Açelya: Eminim ki sen de onlardan birisindir. Eğleneceksin ve bir anda yüzüme vuracaksın gerçekleri.

Açelya: Beni düşünüyormuş ayaklarına yatma.

Açelya: Salak değilim.

05*********: Doğru, salak değilsin.

05*********: Sadece kırılmışsın. Fazlaca. Fazlaca kırmışlar seni.

Açelya: Bir daha bana yazma yoksa seni şikayet ederim. Nereye ediliyorsa, hepsine şikayet ederim. Mahkemelerde süründürürüm.

05*********: Güldürdün beni güzel Açelya,

05*********: Yapmayacağını ikimiz de biliyoruz bence.

Haklıydı. Bunu da yapamazdım.

05*********: Hadi, şimdi her nereye gittiysen oradan salona dön lütfen.

Dönmeyecektim.

05********* engellendi.

-

Neden hemen engelledi bilmiyom. Keyfim ve kahyasının işi hepsi. Tşk.

acıyor canı saat 23.32'deHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin