I like you

Deel 1: Basisschool

Ik had er naar uitgekeken toen ik al 10 jaar was. Middelbare school. Ik had allerlei scenario's in mijn hoofd en verschillende verwachtingen. Mijn lievelingsprogramma's op tv gingen meestal over de middelbare school. Hoe overleven in high school? High school musical was ook één van mijn lievelingsfilms. Mijn beste vriendin en ik zijn van dezelfde lagere school en zullen ook samen naar dezelfde middelbare school gaan. Ik zal mezelf even voorstellen en dan zal ik jullie wat vertellen over mijn beste vriendin.

Ik ben Hayat en ik ben 12 jaar. Je zou denken dat ik best jong ben en nog een kind, maar ik ben al sinds mijn 10de volwassen moeten worden. Zorgen voor mijn kleine broertje(die nu 3 jaar is), vertalen voor mijn ouders, .... . Ik ben al snel mentaal volwassen geworden, ook al kan ik nog steeds kinderachtig zijn. Nooit, maar nog nooit heb ik ooit iemand leuk gevonden. Kinderen horen kinderen te zijn. Hoezo kan je verliefd worden als kind? Toen ik 8 jaar was, had ik wel een hele goede vriend op de Arabische school gemaakt, die met me wou trouwen (vraag me niet waarom, ik ben zelf ook in de war), maar buiten het feit dat hij met me wou trouwen, was hij aardig, behulpzaam en een goed mens. Het enige dat echt indruk op me maakte, waren zo'n zachtaardige personen. Maar verliefd? Nee, dat bestond niet in mijn woordenboek als kind.

Mijn beste vriendin heet Nora. Ik zal eerlijk met jullie zijn. Toen we elkaar voor het eerst hadden ontmoet en we in dezelfde klas zaten, konden we niks anders doen dan ruzie maken. We maakten elkaar aan het huilen, dan waren we voor een tijdje 'nichten' en dan... weer ruzie. Veel gehuil en veel gelach. Een jaar later waren we beste vriendinnen die geen ruzie meer maakten. We waren ook volwassen geworden mentaal en konden de rest van onze klas niet begrijpen. Stelletje kinderen. Nu kennen we elkaar al 4, bijna 5 jaar. Ze heeft veel broers en is dan ook het enige meisje, maar ze laten haar doen wat ze wilt en storen ons niet echt.

Ik heb enkel 1 broer van 3 jaar; Younes. Nora heeft 4 broers: Samir (11 jaar), Toufik (15 jaar), Badr (20 jaar en studeert aan de universiteit) en Faysal (26 en getrouwd met 2 kinderen).

Vandaag is onze proclamatie. Ik zie zoveel leerkrachten en mijn vriendinnen die ook blij zijn om eindelijk afgestudeerd te zijn. "Jullie hebben kei veel geluk, jullie gaan elkaar nog zien in het middelbaar", zegt Paula. Nora knikt. "Ja, ik kan echt niet wachten. Vraag me echt af wat er gaat gebeuren. Wie we allemaal gaan ontmoeten... ." "Ik denk sowieso knappe gasten", zegt Paula. Ik moet lachen. "Ik denk dat we te veel hopen voor een real life high school musical", zeg ik. De rest van ons afstudeer-avond brengen we door al lachend en hier en daar zijn er een paar die huilen bij het afscheid nemen. Maar ik niet. Ik kan niet wachten om naar het middelbaar te gaan. Alsof iets op me staat te wachten.

"Dag meiden", zegt Paula die vertrekt met haar ouders en haar beste vriendin Clara. Ik zwaai terwijl ik weet dat de kans klein is dat we elkaar ooit nog terug gaan zien. "Hayat, ik ben zo benieuwd! De vakken gaan kei leuk zijn, we hebben dan niet alleen 1 leerkracht en oh!!! We moeten kluisjes nemen", zegt Nora. "Wil je echt kluisjes?" "Jah, tuurlijk! Dat is dan makkelijker voor onze boeken enzo." Ik knik. "Is goed, vanaf nu begint ons leven! Nog even de zomer doorkomen en dan zien we elkaar terug", zeg ik en omhels Nora.