Kabanata 36

71 0 0
                                    

Pagdating sa condo ko agad na naglaro ang mga bata. Pumasok naman ako sa kwarto ko para magbihis. Kakahubad ko palang ng damit ko biglang pumasok si Razen kaya napatalon ako sa gulat.





"Tangina, bakit hindi ka man lang kumatok?!" sigaw ko na agad nagkrus ng braso para takpan ang dibdib ko kahit nakabra naman ako.




"Ano pang itinatakip mo diyan? Nakita ko na 'yan lahat at natikman ko pa nga eh"





Dinuro ko siya. Kumikibot ang labi ko. Ang dami kong gustong sabihin pero walang lumalabas sa bibig ko.





"Lumabas ka!" Tanging naisigaw ko.





"Fine" sabi niya at kinuha ang bag niya saka lumabas.





"Bwisit! Nakakabwisit siya" inis na sabi ko habang nagbibihis.





Pagkatapos kong magbihis lumabas ako at tinungo ang kwarto ng mga bata. Sumilip lang ako at nakita ko ang mga anak ko na naglalaro pa rin. Tumungo ako sa kusina para magtimpla ng kape ko. Nakita kong umiinon din ng kape si Razen at napansin ko rin ang mga tingin niyang nakasunod sa'kin.





"Kumusta ka?" biglang tanong ni Razen when I was about to leave.





Nakataas ang isang kilay ko nang tumingin ako sakanya.





"Anong klaseng tanong 'yan? I'm okay" kaswal na sagot ko.




"Eh, tayo? Kumusta tayo, Chantel?"





I swallowed hard like there's something in my throat.





"I'm okay and I guess you too" mapait ang naging ngiti ko.





"Kailangan ko pa bang ipilit ulit 'yung sarili ko sa'yo para bumalik ka sa'kin?" he took a deep sigh "Naging akin ka ba, Chantel?"





"Ako dapat ang magtanong sa'yo niyan. Naging akin ka ba? I guess no"





"There's no doubt, Chantel. Kahit wala ng pagmamahal na para sa'kin diyan sa puso mo, kahit hindi na tayo at kahit hindi na ako ay iyo parin ako. You own me, Chantel" he smiled sweetly "It's been two decades but I'm still into you. Seven years and still it's you"





Still It's You (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon