Tanrının Elleri

1.Bölüm Ay Belirir

Bundan bir kaç yıl öncesine bakıyorum şimdi hayatım daha güzel daha gerçekti şimdi ise tamamen acı ve keder dolu bir hayatım var. çok yalnızım yüz binlerce kez aynı sahne beliriyor kafamda korkuyorum onun değiştini bile bile korkuyorum duygularımdan kendimden şimdi gözlerime bakıyorum elinde ona çok yabancı olan bir silah tutuyor gözlerime bakıyor ve korkmuyordu sonunda ağızımdan bir iki kelime çıktı

Ne- neden yaptın dedim karşımdaki adama o ise gözlerini bir an kaçırdı ve bana tekrardan baktı

Yapmak zorundaydım anlıyor musun tabikide anlamıyorsun esila diyerek bağırdı

Hayır anlamıyorum anlamak istemiyorum uras hadi ikimizide öldür benim kaybedecek bir şeyim yok senind kalmadı

14 Eylül 2010 - İzmir

Hava sonbaharı anımsatmayacak şekilde sıcaktı. Yüzümdeki gülümseme ile üniversitenin ilkyılına başlayacatım.Hiç düşünmemiştim ben ve iyi bir hukuk fakültesi üniversiteyi kazanamam diye düşünüyordum oysa buradayım ve okuyorum kalbim hala delicesine atıyor ve kendime inanamıyordum aklıma türlü türlü şeyler geliyordu madem kazandım artık bir erkek arkadaşım olabilirdi bunu düşünüp kıkır kıkır gülerken cantamın metal tarafı bir arabayı baştan sona kadar çizmişti. oldukça pahalı görürnen o güzel araba çizilmişti gözlerim iki kat daha açıldı ve etrafıma bakınırken benim çizdiğim arabaya doğru gelen çocuğu gördüğümde bir an donakaldım çocuk oldukça yakışıklı ve düzgündü. Bir an sen napıyorsun adam buraya geliyor çabuk nalları dik diyen beynime uyup güneş gözlüğümü kafama takıp hızlıca koşmaya başldım ve birden o çizdiğim araba önümü kesti. Bir iki adım geri kaçacakken

Kaçma kaçarsan senin zararına olur dedi birden ellerim tırnaklarıma götürüp kemirmeye başladım kesin beni öldürecek buna dayanamam aklımdan bir sürü senaryo geçmeye başladı ama işe yaramayacaktı. Adam yanıma geip bana pis pis bakmaya başladı tabikide bakar salak adamın son model arabasını soldan sağa doğru upuzunca çizdin tabikide kötü bakacak yok birde gülümseseydi adam arabaya yaslanıp

Arabamı çok güzel çizmişsin tebrik ederim dedi kızgınca

Aslında ben bir dakika ben hukukçu değil miyim savun kendini birden ona yaklaşıp

Nerden biliyorsunuz benim çizdiğimi buradan geçen herhangi biri çizmiş olabilir dedim bilmişçe adamsa biraz daha eğlenip

Öyle mi o yüzden hemen beni görünce hızlıca kaçmaya başladınız dedi küstah ama dığru söylüyordu

Tamam olabilir belki azıcık bir çizik olabilir ama büyütmeninde bir manası yok dedim adamsa artık eğlenmediğini gösteren bir bakış atarak

Tabi azıcık arabanın parlarından başlayıp ta bagaja giden bir çizik tabikide azıcık dedi Bense masum bir bakış atarak

Özür dilerim bu seferlik affetseniz

Oldu arabamı çiz bende seni affedeyim takır takır ödeyeceksin bunun parasını dedi artık gözüme yakışıklı gelmeyen pislik adam ve birden yavaşça kendimi yere doğru bırakıp gözlerimi kapatmaya başladım