İyi okumalar..
-Derin'in Ağzından-
"Sevgilim aç gözlerini..Damla.."
"Lütfen işi zorlaştırmayın.Hastanın bilinci kapalı."
"Ne olur iyileştirin onu.Yalvarırım.."
-1 saat önce-
"Evet tamam iş yeriyle ilgili...Bi saniye.."
Kapıdan içeri girdiğimde yerde baygın yatan Damla'yı gördüm.
"D..Damla..Hayatım noldu?"
Damla cevao vermiyordu ve başı kanıyordu.Yemek yenilen yerin sahibi yoktu.
"Kimse yok mu?Yardım edin.."
Dışardakiler sanki sinemada gibi izliyordu.
"Vah vah yazık.."
"Nolmuş nolmuş?"
"Biri bayılmış galiba.."
"Ayy yerde cam parçaları var."
"Kesin sesinizi hemen ambulansı arayın.Çabuk olun."
****
Ameliyathanenin önünde bekliyordum Saatlee saatleri kovalıyordu ama kimse de gelip haber vermiyordu.Çıldıracaktım.
"Derin?"
"Anne.."Koştum sarıldım.Gömleğimde kan vardı.
"Oğlum gelinim nasıl?Sen..Nasılsın?"
"Anne..Bilmiyorum.Ben..Telefon..Damla.."
"Şş..Tamam..Ay Ömür nerde?"
"Ömür mü?"
"Oğlum bebek nerde?"
"Anne..Ömür yok.Yani..Yoktu.Damla yerdeydi.Ama kızım..Noluyor ya.."
"Oğlum ay bana bişeyler oluyo..Bayılıyorum galiba.."
"Anne..Durr.Gel otur şuraya.Bi de seninle uğraşmayayım nolur."
Annemi oturttuktan sonra ameliyathanenin kapısı açıldı.
"Hemşire hanım..Durumu nasıl?Lütfen bir şey söyleyin."
"Birazdan doktor gelecek.O açıklama yapacak."
Olduğum yere çömeldim ve duvara yaslandım.Kızım nerdeydi onu bile bilmiyordum.O sıra telefonum çaldı.
"Alo."
Yanıt yok.
"Alo kimsiniz?"
Yine yanıt yok.
"Kimsin lan sen?"
Arkadan bir ağlama sesi duydum.Ama bebek ağlamasıydı.
"Ömür..Babacım ağlama.Lan seni bulursam öldüreceğim.Duydun mu?Kızıma dokunma!"
Telefonu suratıma kapattı.
"Oğlum..Kimmiş arayan?"
"Sanırım..Ömür'ü kaçıranlar aradı."
"Vah kuzum..Şuncacık yaşında çektiklerine bak ya..Allahım sen koru.Hem torunumu hem gelinimi."
Ameliyathanenin kapısı açıldı.
"Damla Ilgazın yakınları?"
Hemen yanına koştum.
"Ben..Ben kocasıyım"
"Peki.Damla Hanımın durumu hala kritik.Başına aldığı darbe sonucu baya hasar görmüş.İkisini de kurtardık.Artık yaşamaları onlara bağlı."
"Teşekkürl..Bi bi saniye!İkisi derken?"
"Evet.Damla Hanım ve bebeği."
Yüzümde tebessüm oluştu.
"B..Bebek mi?Bizim bebeğimiz mi?"
"Evet Damla Hanım hamile."
Doktora sarıldım.O anlam vermedi ama o da sarıldı.
"Teşekkür ederim.Ç..Çok saolun."
"Ne demek.İyi günler."
Hemen annemlerle kucaklaştık.
"Oğlumm.Çok sevindim."
"Saol anne..Ama hemen Ömür'ü bulmalıyız."
"Adres falan vermedi mi?"
"Yok anne.Konuşmadı bile."
O sıra ameliyathanenin kapısı açıldı ve Damla çıkarıldı.Gözümden yaşlar aktı ve hemen elini tuttum.
"Damla..Damla beni duyuyor musun?İyileşeceksin canım..Bak kızımızı bulacağım.Sen de iyileş."
Damlayı götürdükten sonra hemen telefonumla araştırmalara geçtim.Kızımı bir an önce bulmalıydım.
Merhaba arkadaşlar..
Okuyucu sayımız artıyor.Okudukca yorum yapmatı ve votelemeyi unutmayın.15 tatil nedeniyle yeni bölüm yayınlayamayabilirim.Siz okumaya devam edin.Okuyucu sayısı +1.5K olmadan yeni bölüm yayınlamayacağım.İyi okumalar...
