MULTİMEDİA DA BESTE VAR ;)
1 hafta sonra :
Ahh inanamıyorum bugün Besteyle bulusacaktık nasıl unuttum annem kafa bırakmıyor ki insanda bu sırada telefonuma bir mesaj geldi mesaj Besteden gelmişti bulacağımız kafenin ismini yazmış hızla dolabımın karşısına geçtim siyah, siyah,siyah ahh sonunda buldum.Ne! Siz Üzgün veya mutlu olduğunuzda kıyafetlerinize yansıtmıyor musunuz? Bu çok normal bence tamam biraz anormalce olabilir tamam biraz aptalca ama aptallık iyidir yani ya.Ah sıçtım sıvıyorum resmen.
Kendi düşüncelerimden çıkıp aynaya baktım güzel olmuştum.Hafif makyajım dalgalı saçlarım ve üzerimde ise siyah bir jeans,siyah bir sweet ve her zaman vazgeçilmez olan mavi Nike spor Ayakkabılarımı giydim.Ve biran önce burdan kurtulmak istediğim için koşar adımlarla aşağı indim. Evett annem her zaman ki gibi çoktan işe gitmiş iyi bari yine şu okul mevzusunu konuşmuycaz gına gelmişti artık.
...
Dışarı çıktığımda taksi kapımın önündeydi.Taksiye binip Bestenin verdiği kafenin adresini taksiciye söyledim ve kulaklıkları takıp Erkan kızılaslan-gözüm dalar uzaklara parçasını açtım.Bu şarkı beni hep duygulandırırdı çünkü bu şarkı nedense hep babamı aklıma getirirdi babamı çok özledim.Onu tanımayı çok isterdim ona sarılmayı babam demeyi beraber gezmeyi beraber eğlenmeyi dertlerimi ona anlatmayı o kadar çok isterdim ama ne yazık ki bu mümkün değil düşüncelerimden taksicinin sesiyle sıyrıldım.Ne zaman aktığını bilmediğim göz yaşlarımı elimin tersiyle silip taksice parayı ödeyerek taksiden indim. Kafeye ilerlerken Besteye bu okul meselesini nasıl anlatacağımı düşünüyordum acaba ne tepki verecekti kafenin kapısına geldiğimde bi saniye durdum ve derin bir nefes alıp kafenin kapısını açtım.Ve içeri girdim.Buraya ilk defa geliyordum geçenlerde Beste keşfetmişti burayı kafe mor renginde koltuklardan ve beyaz masalardan oluşuyordu.kafenin arka tarafında küçük sevimli bir bahçesi vardı.Bahçesinde armut ve yuvarlak seklinde ki puflar vardı.Kafenin bahçesi hep genç çiftlerden ve genç arkadaş gruplarından oluşuyordu.Ben bu düşüncelere dalmışken Bestenin sesiyle irkildim.
-Kızım ne dikiliyorsun orda gelsene.Has..tir siyah giymiş bu demek oluyor ki kötü birşeyler var.
(Başak ne zaman siyah giyse hep bir olay vardı en son siyah giydiği zamanı hatırlıyorumda Mertten ayrılacağım demişti ama neyse ki ayrılmadılar)
-Var beste var bi nefes alıyım anlatacağım heralde.
+Ee anlat Kimle? Ne zaman? Nerde? Neyle? Nasıl? Niçin?
-Off kızım adamı deli ediyorsun ayaküstü 5N1K sordun ya :DD Beni şu durumdayken bile güldürdün :DDD
+Ne var halindeki sadece fazla Siyahsın o kadar :DD
+Besteee!!!
-Tamam tamam sustum sende otursan diyorum artık yok yani öyle iyiyim diyorsan sen bilirsin.
+Kafamı kaldı bende ya.Tamam oturdum.
Tam konuşmaya basliycakken garson geldi ikimizde orta şekerli Türk kahvesi istedik.
-eee anlat bakalım
Şimdi ben Beste'ye nasıl okuldan ayrılacağımı söyleyecektim.En iyisi dolandırmadan söylemekti.
+Beste ben okuldan ayrılıyorum.
-Başak ben görmeyeli espiri yeteneğini geliştirmişsin.
+Ne yani bunun espri olduğunu falan mı düşünüyorsun cidden sana okuldan ayrılıyorum diyorum sen espiri yeteneğimden bahsediyorsun!
-Inanmiyorum sen ciddisin.Böyle birşey nasıl olur Başak ?
+Oldu işte geçen haftaki olayı biliyorsun annem müdür ile konuşmuş bizim çatlak müdür de olanları anlatmış tabi doğal olarak annem küplere bindi.O benimle yıllardır ilgilenmeyen kadının benimle ilgileneceği tuttu geçen hafta dedi yeni okul ariycam falan diye o zaman ciddiye almamıştım ama dün okulu ayarlamış bile özel Başar kolejine başlıyorum.Zaten dönemin son günleri biliyorsun.
-Farklı okullarda mı okuyacağız yani :( Merte söyledin mi?
+Hayır onun haberi yok ilk sana söyledim işte Yarinda onunla konuşmayı düşünüyorum nasıl söyleyeceğim ona hiç bilmiyorum.
Garson sonunda kahvelerimizi getirmişti.Bi kaç yudum kahve ve uzun süren sessizlikten sonra sessizliği bozan yanımıza gelen falcı kadın oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇIKMAZ SOKAK |ASKIDA|
Genç KurguHayat bir sokaktı sanki,ıssız ve yorgun bir sokak... Bense bu sokaktan geçen binlerce insandan biriyim... Hayat insanı çıkmazlara düşürürmüş benide en emin bastığım adımlarımla düşürdü.Şimdi düştüğüm bu çıkmaz sokaktayım...