The Billionaire's Quadruplets

CHAPTER EIGHT

Maria Clay POV
Pumunta na ako sa hospital at hindi ko muna sinama ang mga anak ko,tulog pa nga sila nung umalis ako. At binilinan ko narin si Manang Fe,na kapag gumising ang mga anak ko ay tawagan kaagad ako dahil sigurado akong maghahanap yun. Pagpasok ko sa kwarto ni Papa,nagulat ako sa aking nadatnan sa kwarto ni Papa. Lumingon sa akin ang apat kong pinsan at ngumingiti habang nagsilaglagan yung mga luha nila,ako naman parang naiatatwa sa aking kinatatayuan.

"Anong ginagawa nyo dito?" Kalmado kong tanong,eventhough galit ako sakanila they still have a special place in my heart,and I know mapapatawad ko rin sila.

"Maria were very sorry for what we did six years ago,were really sorry." Denise said at yayakapin na sana ako ng umilag ako,she just smiled at apologetically ako naman kalmado paring nakatingin sakanilang apat.

"Maria sorry na oh." Rose said sabay pout,I just raised my eyebrow at her kaya naman napatahimik ito.

"Hindi ka na sana namin inaaya noon." Wika naman ni Daisy,I wanted to speak but I'm not ready emotionally baka masigawan ko pa sila.

"I hope you will forgive us Clay,and kami na ang aalis. Here's my calling card,just call me if you need anything." Inilapag ni Diamond ang kanyang calling card sa mesa na nasa tabi ni Dad,at hinila palabas ang tatlo ko pang pinsan. Agad ko namang nilapitan ang mesa at tiningnan ang kanyang calling card,infairness ha isa na ngayong restaurant owner si Diamond. Well I guess marami na talagang nagbago,anim na taon na ang nakalipas Clay natural na may magbabago talaga. I sigh at nilagay ang calling card ni Diamond sa akin bulsa bago hinalikan si Dad sa noo.

"Kamusta kana Dad?" Nagulat ako ng biglang gumalaw ang kanyang kamay,dali dali ko naman itong hinawakan at tama nga ako gumalaw sya.

"Kung naririnig mo ako Dad,igalaw mo ang iyong mga kamay." Gumalaw ulit ng kanyang mga kamay,at doon na tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Bumukas ang pinto ng kwarto ni Dad at pumasok don si Mama kasama ang doctor pati narin ang nurse.

"Doc gumalaw si Dad." Agad na lumapit ang doctor sa tabi ni Papa dahil sa aking sinabi,he checked Papa's vitals.

"Sir if you can hear me,can you move your fingers." Mga ilang segundo pagakatapos sabihin ng doctor yun ay gumalaw ang kamay ni Papa,si Mama naman parang lumapit sa akin habang umiiyak.

"Ma,nakakagalaw na si Papa. He moved ma,he moved."

"I know anak,I know." Lumingon sa amin ang Doctor at ngumiti.

"This is a great news,malaki ang posibilidad na magigising na ang pasyente. Kaya wag na kayong mag-alala." I smiled back at the doctor bago niyakap ulit si Mama,finally magigising nadin si Papa. Thank you Lord.

Demitri POV
Nasa opisina ako ngayon,as usual busy parin. Nasa kalagitnaan ako pagrereview ng isang papeles ng biglang pumasok ang aking secretary.

"Anong kailangan mo Genie?" She slowly handed me a piece of envelop with a resignation letter written on top of it,agad namang kumunot ang aking noo.

"Sir kailangan ko pong magresign,namatay po kasi si Papa kailangan kong bumalik sa probinsya." Napahilamos ako at tiningnan ang resignation letter nya at tiningnan sya ulit.

"Kailan ang alis mo?"

"Bukas na bukas na po sir." God this is so frustrated.

"Ano paba ang magagawa ko,nakapagdesisyon kana. Kung kailangan mo ng trabaho Genie,welcome na welcome ka sa kompanya ko." Ngumiti ito sa akin,Genie has been a loyal secretary. And she deserve an award.

"Thank you po sir,at isa pa sir hindi napo siguro ako babalik dito sa maynila. Sa probinsya nalang po ako maghahanap ng trabaho,wala kasing kasama si Mama doon." Tumango tango at kumuha ng checkie at nilagyan ng prize at ibinigay sakanya.

"You deserve this Genie,and thank you for being a loyal secretary."

"Thank you po,thank you po talaga sir. Pano bayan sir,aalis na ako. Pero imbitahan mo ako sa kasal mo sir ha,at sa binyag ng iyong mga anak." Nakatunganga ako at nakatingin lang sa pintuan na nilabasan ni Genie,seriously wala nga akong girlfriend kasala at anak pa? Nabalik ako sa katinuan ng biglang nagring yong phone ko.

"Yes,this is Demitri speaking."

"Ang pormal mo naman pre,si jason lang toh gago. By the way pre mawawala mona ako ng dalawang buwan,portektahan mo si Ate piattos pre ha. Seryoso ako Demitri." I remember what Jason told me yesterday,kaya without hesitation I decided.

"Ako ang bahala sakanya Jason,don't worry she's in good hands."

"Teka nga saan kaba pupunta." But I heard a multiple giggles sa kabilang linya.

"Uhmmm mission." Pero nandoon parin ang mga hagikgik,kaya naman awtomatikong tumaas ang aking kilay.

"What are you an agent? At isa pa sino bayang humahagikgik?"

"Ah basta one day you will know,sige na byee." Agad naman nyang pinutol ang tawag,samantalang ako naman ay napailing nalang. Minsan nga mapagkakamalan kong isang agent itong si Jason,pero ang imposible naman non. Jason is a famous writer and business man,he achieve both his and his Dad's dream. Kaya naman minsan nagseselos ako kay Jason,eh anong magagawa ko pagsasabayin ko ang pagiging lawyer at pagiging business man. Nasa mental na siguro ako,gusto ko na ngang sumuko sa pagiging business man ano pa kaya if naging lawyer ako. Aiissshh maghahanap na naman ako ng bagong sekretarya nito,bukas ko na nga proproblemahin yan tatapusin ko muna ang napakaraming reports na nasa mesa ko.

Hi sorry po at natagalan ako ng pag update nito,ang dami ko po kasing modules. Sorry po talaga mga reader hehehehe😊😊😊😊