The Billionaire's Quadruplets

CHAPTER NINETEENTH

Maria Clay POV
I was so amazed by the beauty of palawan's clear blue sea and sky,napakaganda sobra. I can't help but to admire the beauty of this paraiso,I feel a tug in my arm. I turned around and saw Demitri gesturing me to follow him,I smiled apologetically at the bellboy who's holding our luggage. Kanina pa siguro ito naghihintay,we were infront of a sea side hotel in palawan. Dito daw kami magstastay for three days,this gonna be a long three days.

"Pwede kang gumala kong gusto mo." I turned around and I saw Demitri with a small smile on his lips.

"Really?" He nooded before kissing my forehead,this time hindi na ako nagulat. Maybe it's his way of respecting women.

"But just return before dinner,I don't want a mad woman entering our room because she's hungry." I glared at him which made him chuckle,he pat my head like a little kid pero ngayon tumatawa na talaga sya. He's lookin at me while laughing,parang nagslow mo lahat ng nasa paligid ko. And that time,I memorize he's face. May nunal sya sa may pisngi,meron din sa leeg nya. He has one deep dimples in his left cheeks,medyo singkit at maputi medyo. He's pointed nose,and his rossy lips.

"Ang sweet nyo naman po." Lumingon ako at nakita ko don ang bellboy na nakangiti lang,I smiled back but having a rossy cheeks.

"Uhmm gotta go,see you in dinner." I waved at him then exited the hotel,but before that I heard him shouted take care and my crazy little heart warmed again because of what he said. Infairness ha caring si Demitri,and very dangerous. Because these past few days,hindi ko na kilala ang puso ko. It can be calm and wild at the same time if Demitri is beside me,and I'm afraid that this feeling will get deeper.

"Hi miss." Agad naman akong napatingin amd bumungad sa akin at itsura ng isang lalaki habang nakangiti,I feel awkward naman dahil sa ngiti nya. Obvious naman kasi na playboy,may pangiti ngiti pang nalalaman. I ignored him at umiwas sakanya,he's still a stranger. And you know the saying never talk to a stranger.

"Hey,are you deaf?!" Agad namang kumunot ang aking noo dahil sa sinabi nya,relax Clay hayop yan di yan tao. I continued walking with my eyebrows knit together.

"Right,your freakin deaf!!" Sumababog na talaga,agad akong lumingon and raised my middle finger.

"AND YOUR SOME FREAKIN ASSHOLE!" Agad namang nanlaki ang mga mata nya dahil sa sinabi ko,I smirked and continue walking. What a jerk. Sino ba sya sa inaakala nya? Babalik na nga lang ako sa kwarto namin,nakakatamad mag tour may sumira kasi sa mood ko. I recieved a message and it was Demitri,nasa 5th floor daw room namin room 2006. I quickly replied okay,at pumasok na sa elevator. I press the botton at naghintay na marating ang floor namin,pero mukhang nageenjoy si Demitri sa company ng isang babae. Or should I say yung babae ang nag eenjoy,kung makalingkis sa asawa ko kala mo sawa hindi mas lala sa sawa kumbaga linta. I raised my eyebrow at lumapit sakanila,napalunok naman si Demitri dahil sa ginawa ko. That's right hubby,matakot kana di mo siguro gusto na maulit ang nangyari sa opisina mo. Agad naman nyang tinanggal ang pagkakahawak ng babae sakanya at lumapit sa akin.

"Oh your here na pala." Naiinis naman ako sa sinabi nya,ewan bat ako naiinis.

"Hindi,nasa baba ako." Pambabara ko,pasekreto namang napangiwi ito. Nagulat siguro sa pambabara ko,may karapatan naman akong magselos syempre asawa ako.

"Ah sya pala si Dianne Villacarlos." I raised my eyebrow bago inilahad ang aking kamay,she's my enemy so I'm gonna keep her close to me. Sabi nga nila keep your friends close and your enemy's closer.

"I'm Maria Clay,the wife." Takas siguro toh sa mental si Dianne,ngumiti pa kasi. Ngumiti ako ng pilit bago nagpaalam sakanilang dalawa na mauuna na akong pumasok,at lalo akong naiinis ng makita ko ang aming gamit na hindi pa nakalagay sa closet. Hindi pa pala sya nakapasok,so mas pinili pa niyang makipag usap sa babaeng yon. Inayos ko ang aming mga gamit na nakakunot ang noo,ewan sobrang nagseselos ako gusto kong sampalin yung babae at ipamukha sakaniya that Demitri is off limits.

Demitri POV
"I gotta go Diane,mukhang nagalit eh." Diane just smiled at at tumango,lagot ako nito. Galit na naman sya,nakakatakot kayang magalit si Clay. I gulp bago pumasok,at halos manginig ako ng makita ko si Clay na nakasimangot habang nag aayos ng mga gamit namin.

"Ah Clay." Lalo akong natakot ng hindi ito sumagot,lumapit ako at umupo sa kama.

"Clay." Lumingon ito at ngumiti,takot na talaga ako.

"Yes?" Umiling naman ako at bumalik naman ito sa pag aayos ng mga gamit namin,at dahil wala akong magawa at may kasalanan pa ako. Umorder ako ng tanghalian namin,para naman mabawas bawasan ang galit nya. Pero nagkamali ata ako,galit talaga sya. Magkatabi nga kaming natulog pero hindi nya ako pinapansin,kasalanan mo kasi ito Demitri. I'll make sure bukas papansinin na niya ako.