I miss you
It's been two weeks mula ng huli ko siyang makita at yun ay noong aking kaarawan.
Dalawang lingo na akong mag isa sa opisina niya. Tambak narin ang papel na dapat niyang pirmahan. Isa pang inaalala ko ay ang pagiging matamlay ng mga anak ko. They saying they miss someone. Kung sino man ang hinihintay ng mga anak ko ay hinihiling ko na sana dumating na ng sa ganun ay mamumbalik ang sigla nila.
Ipinagtapat kona rin kay Jhunel ang tungkol sa tunay na daddy ng anak ko. Aaminin ko namimiss ko din ang kakulitan ni Jhun. Sana maging maayus siya sa Paris. Isang lingo na itong naroon.
Hinihintay ko nalang si Christian ay ipagtatapat kona ang tungkol sa mga bata.
Naiinis ako
Na bwebwesit ako
Gusto kong manapak
Gusto kong sumampal
Gusto kong pumatay!
Masamang masama ang loob ko sa nakikita ko.
Bumalik na siya
May kasama siya
Magkahawak ang kamay nila
Napumasok sa opisina, nakakaputangina diba?.
May pasabi sabi pang liligawan ako.
Ipinilit niya pang ipasuot ang wedding ring namin. Tas ito ang makikita ko. Talipandas na lalaki!"
Mahigpit na mahigpit ang hawak ko sa ballpen. Gusto ko na ngang isaksak sa parating!.
At ang pinaka malupit.... linagpasan ako na parang walang tao dito.
Dahil launch time na lumabas nalang ako ng walang kibo.
"Habang pababa ang lift na sinasakyan ko biglang-
Miss wag mong isipin yun mahal ka nun. Sabi ni kuya na nakaganda ang ngiti. Natawa naman ako diko alam na lumuluha na pala ako.
Tuloy tuloy ang agus.. bat masakit?
Totoo ba ang mga sinabi niya oh masyasdo lang akong assuming.
We met at the wrong time. But it's a perfect time for me. I never put on my bucket list to be married or i don't see myself marrying someone else. But here i am. For you i want to tie knot.
It's a prank din ba yung mga sinabi niya?
Wala ako sa sarili basta lumalakad lang ako until bump into someone else.
Handa na akong sigawan ang naka bangga ko. Pero napipilan ako, ng makita ang berde niyang mata, ang matangos niyang ilong, ang labi niyang noon ay pantasya ko.
Erickson mahinang usal ko sa pangalan niya.
Natigilan din siya. Halatang nagulat din na muli ay nakita ako. Sa Limang taong nakalipas ngayon ko lang siya ulit makikita.
Nang malapitan.
IANE, tawag niya humakbang siya palapit pero agad akong pumihit at mabilis na lumakad palayo.
Sandali lang,
Tumigil ako ng hawakan niya ang braso ko.
Sandaling oras lang Iane? Gusto lang kitang makausap.
Sumunod ka, pumasok ako sa Starbucks na katabi lang ng VGOC building. Halus puno na ang coffee shop, mabuti nalang at may grupo ng kabataang tumayo na. Kaya doon na kami naupo sa pang apat na taong mesa.
