chap 76: one last kiss

791 19 0
                                    

Aya's POV

A month has already gone by at tapos na ang third quarterly exam namin. It's kinda sad that parang wala na talaga kaming pakielam ni Dennis sa isa't isa but at the same time, this is what I really wanted. I need him to hate me anyways, so I guess this is just perfect for us.

It's just annoying that Cassie is always all over Dennis, lagi syang naka dikit sakanya , laging nakayakap sa braso nya at parang hindi sya pinapansin ni Dennis, parang wala lang sakanya, I've barely heard or saw him talk to Cassie.  I guess wala talaga syang pakielam kay Cassie.

We were just checking our exams the other day at napansin kong bumaba ung mga grades ko but Dennis was still retaining his grades, hindi ito bumaba nor tumaas, consistent yung kanya. I guess he can handle break ups a lot better than me at dahil dito, kailangan ko gumawa ng mga extra credits para bumalik ung score ko sa dati. I have to make extra projects, presentations kahit na anu just to get extra credits.

One day I was stuck doing a project sa library at hindi ko napansin na umuulan and when I checked my bag, wala din akong dalang payong. I was standing by the exit ng school, pinapakiramdaman ko kung titila ba ang ulan or tatawagan ko na ba si mama para sunduin ako kaso baka on the way na din sila sa trabaho. Maybe I'll just run through it.

 

"Late na nandito ka pa, hindi ka ba hinahanap sa inyo?" Sabi ng isang napaka pamilyar na boses galing sa likod. I looked at him for a second at binalik ang tingin sa harapan ko

"Wala akong payong, di ko naman inakalang uulan ng malakas ngayon, anyways susuungin ko nalang un ulan, kailangan ko na din naman umuwi, it was nice talking to you ulet" akma na akong maglalakad palabas ng gate ng bigla nya akong hinawakan sa kamay which made me look at him

"Teka! Wag na, hahatid na kita, baka magkasakit ka pa pag tinakbo mo tong ulan na to, ang lakas pa naman ng ulan" his tone was worried and the look in his eyes showed that he really is worried about me.

I wanted to run into his arms right now but at the same time. I have to make the facade I made real. I have to make him believe all the lies that I made up.

 

"Hindi mo na kailangang gawin un and hindi mo na din ako maiintimidate kung magagalit ka" I tried to sound cool and confident even though nahihirapan akong tignan sya sa mata

"Bakit ko naman gagawin un? Wala nanaman akong karapatan na gawin un sayo hindi ba?" He sounded calm and unthreatening but what he said made me flinch a little and I hope he didn't notice that.

I heard him sigh as he released my hand and opened his bag "Kung ayaw mo talagang magpahatid, eto payong, gamitin mo, ingat nalang sa pag uwi" he offered me his umbrella.

Nang makita ko ang inabot nyang payong, a gush of memories came back to me. Ito ung payong na binili namin last year nung pumasok sya sa klase na basang basa dahil wala syang dalang payong.

I saw him walking past me nang hawakan ko ang kamay nya " Anung gagawin mo? Tatakbuhin mo ung ulan? Baka magkasakit ka pa nyan!" I scolded and he looked at me na parang isang tutang napagalitan with brows furrowed

Ms. Rank 1 Meets Mr. Player (un-edited)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon