𝙈𝙮 𝙇𝙤𝙫𝙚𝙧 𝙞𝙨 𝙖 𝙣𝙖𝙪𝙜𝙝𝙩𝙮 𝙗𝙤𝙮​ [ᴄʜᴀɴʙᴀᴇᴋ]​

The beginning of our story

Unicode

ကုတင်ဘေးကစားပွဲခုံပေါ် တင်ထားသော  လက်ကိုင်ဖုန်းကိုဖွင့်ကြည့်လိုက် ပြန်ချထားလိုက်နှင့် Baekhyun တစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ထင်ထားသလို ဖုန်းရဲ့ခေါ်ဆိုမှုဇယားမှာလည်း ဘာဖုန်းအဝင်အထွက်မှရှိမ​ေနသလို စာတိုလေးတစ်စောင်တောင်ရောက်မနေခဲ့ပါ။

မနေနိုင်သည့်အဆုံး Baekhyun အိပ်ခန်းထဲမှ ဧည့်ခန်းထဲသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာတော့ Omma ကထုံးစံအတိုင်း ပုလင်းဖင်လောက်ထူသော မျက်မှန်ကြီးတစ်လက်ကိုတပ်ရင်း သိုးမွေးထိုးနေသည်။

"Omma ဘယ်သူ့အတွက် ဆွယ်တာတွေ ထိုးပေးနေပြန်ပြီလဲ"

"ဘယ်သူရှိရမလဲ နင့် Appa ပဲပေါ့"

Baekhyun ရဲ့ Appa က ခွဲစိတ်ဆရာဝန်တစ်ယောက်။ အမြဲလိုလို တာဝန်ကျသည့်ဆေးရုံကိုပြောင်းရွှေ့နေရ၍ အိမ်နှင့်ဝေးကွာနေတတ်သည်။

Baekhyun ကတော့ ငယ်ငယ်ကတည်းက Appa နဲ့ခဏခဏခွဲနေရသည်မို့ Appa ကိုတောင် မလွမ်းတတ်တော့တာ အကျင့်ကြီးတစ်ခုလိုဖြစ်နေပြီ။ Baekhyun မှတ်မိသလောက်ဆို Appa အိမ်ကိုပြန်မလာတာ လေးငါးလနီးပါးလောက်ရှိနေပြီ။ သို့ပေမယ့်လည်း Appa နဲ့ Omma အတွက်တော့ အချိန်တွေအကြာကြီး ဝေးကွာ​ေနခြင်းက အိမ်ထောင်တစ်ခုပြိုကွဲဖို့အတွက် နည်းလမ်းမဟုတ်ခဲ့ပါဘူးလေ။ သူတို့နှစ်​ယောက်ရဲ့သားဖြစ်တဲ့ Baekhyun ကသာ...

"အခုဆောင်းလဲဝင်နေပြီဆိုတော့ ဂွမ်ဂျူးမှာအေးနေတော့မှာ Omma ဒီဆွယ်တာလေးလက်စသတ်ပြီးရင် မင်း Appa ကိုပို့ပေးမလို့​ေ​​လ အဟမ်း  ဒါနဲ့ သားရော သားမက်လေးအတွက် ဆွယ်တာတို့မာဖလာတို့ ချုပ်ပေးချင်စိတ်မရှိဘူးလား အင်း သူသာသားကိုယ်တိုင်ချုပ်ပေးတယ်ဆိုတာသိရင် တော်တော်ပျော်သွားမှာ"

Ommaရဲ့ ဆင်စွယ်ရောင်ဆွယ်တာအင်္ကျီလက်ရှည်ကို ဂရုတစိုက်ချည်ထိုးပေးနေသည့် ထိုအကြည့်တွေက ကြည်နူးမှုနှင့်မျှော်လင့်ချက်တို့ ရောယှက်နေသည်။

"Omma မသိလို့ပါ သူကအဲ့တာမျိုးတွေဝတ်မှာမဟုတ်ဘူး ရှိတယ်လေ သူဝတ်နေကျ ဘာလဲ Adidas တို့ဘာတို့ အဲ့တာတွေပဲသူကြိုက်တာ"