မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)

P_6 (Zawgyi)

ေမာင္ထူးက ေ႐ွ႕ကဦးေဆာင္ၿပီး သူ႔အခန္းကိုေခၚသြားတယ္။ အျပင္မွာ မိုးကလည္းမတိတ္ေသးဘူး။ တစ္ညလံုးရြာမယ္ထင္တယ္။
ေမာင္ထူးတို႔အိမ္က အေတာ္ႀကီးကိုက်ယ္ၿပီး ခမ္းနားတယ္။ ေမာင္ထူးအခန္းက အေပၚထပ္မွာ။ ေမာင္မႉးကို စာသင္ေပးတဲ့အခန္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာပဲ။

သူ႔အခန္းေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ တံခါးဖြင့္ၿပီး အေ႐ွ႕ကေနဝင္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေနာက္ကေနလိုက္ဝင္လိုက္တယ္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေမာင္ထူးက ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္ၿပီး ေရခ်ိဳးခ်င္ရင္ ခ်ိဳးလို႔ရတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေခါင္းယမ္းျပလိုက္တယ္။ မခ်ိဳးေတာ့ဘူး။ ဒီလာခါနီးမွ ခ်ိဳးလာတာမို႔။ ေမာင္ထူးက ေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ ေမာင္ထူးအိပ္ခန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္...

ေမာင္ထူးအခန္းက လံုးဝအ႐ွင္းႀကီး။ ပစၥည္း၊ ပစၥယာရယ္လို႔ ဘာမွသိပ္မ႐ွိဘူး။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ခုတင္အႀကီးႀကီးတစ္လံုး႐ွိတယ္။ ေဒါင့္မွာကပ္ထားတဲ့ စာအုပ္စင္တစ္စင္ရယ္။ အဝတ္ဗီ႐ိုတစ္လံုးရယ္။ ဒါပဲ႐ွိတယ္။ က်န္တာဘာမွမ႐ွိဘူး။ ဘာပစၥည္းမွ မ႐ွိေတာ့ နဂိုက်ယ္တဲ့အခန္းက ပိုၿပီးက်ယ္ေနသေယာင္။

အခုမွေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ နံရံမွာ ပန္းခ်ီကားေတြ႐ွိေနတာပဲ။ ဘာပံုေတြမ်ားျဖစ္မလဲ။ ေမာင္ထူးရဲ႕ ခုတင္ေခါင္းရင္း နံရံေပၚက ပန္းခ်ီကားကို အရင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲ့ပန္းခ်ီကားက အႀကီးဆံုး။

ပန္းခ်ီေအာက္ခံက အျဖဴေရာင္။ လက္တစ္ဖက္ပံု။ လက္ကို တစ္ခုခုေပၚတင္ထားသလို အလ်ားလိုက္ဆြဲထားတယ္။ လက္ရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္မွာ လွီးျဖတ္ရာတစ္ခု။ ေသြးစက္ကေလးေတြက်ေနၿပီး ေအာက္မွာအိုင္ေနတယ္။ ေဘးမွာက ပလိပ္ဓားတစ္လက္။ ဘာပံုႀကီးလဲ။ ဒီလိုပံုႀကီးကို ေခါင္းရင္းမွာ ခ်ိတ္ထားရတယ္လို႔။

ေနာက္တစ္ပံုကက်ေတာ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ကို ကားနဲ႔တိုက္မိတဲ့ပံု။ သစ္ပင္တစ္ပင္႐ွိတယ္။ ပင္စည္တုတ္တုတ္နဲ႔။ ကားက သစ္ပင္ကိုဝင္တိုက္ထားသလို ကားမွန္ေတြက ကြဲလို႔။ ကားတံခါးတစ္ဖက္က ပြင့္ေနၿပီး လူကကိုယ္တပိုင္းတန္းလန္းနဲ႔ ေဇာက္ထိုးက်ေနတယ္။ နားထင္မွာ ဒဏ္ရာတစ္ခု။ ေသြးတစက္စက္က်လို႔။