မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)

P_10 (Uni)

ကျွန်တော်ရွာပြန်နေတာ။ ရန်ကုန်-မန္တလေး အဝေးပြေးလမ်းမကြီးပေါ်မှာအခု။ ညဘက်ကြီးဆိုတော့ တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ ဘေးမှာမောင်ထူးကအိပ်လို့။ ကျွန်တော်အိပ်မပျော်ဘူး။ လွန်ခဲ့တဲ့နေ့တွေတုန်းက အကြောင်းတွေကို ပြန်စဉ်းစားမိနေတယ်။ ကျွန်တော်က မောင်ထူးကို ရှလူးခဲ့တယ်။ ဘယ်လိုပဲ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုဆို အဲ့တာကအမှန်တရားပဲ။ သက်သေတွေလည်းရှိတယ်ဆိုတော့။

နောက်နေ့ရောက်တော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် လက်ထပ်စာချုပ်မှာ လက်မှတ်ထိုးကြတယ်။ (၃၇၇) ရှိနေတာကို ဒီလိုမျိုးလက်ထပ်လို့ရတယ်ပေါ့ ကျွန်တော်မေးတော့ နားလည်မှုနဲ့လုပ်ပေးတယ်တဲ့ မောင်ထူးကပြန်ဖြေတယ်။ ကျွန်တော်မောင်ထူးနဲ့ လက်ထပ်လိုက်တာကို ဘယ်သူမှမသိဘူး။ မောင်ထူးမိသားစုနဲ့ ကိုဇော်ဇော်ပဲသိတယ်။ အဲ့ဒါလည်းကောင်းပါတယ်။ နို့မို့ဆို ရှက်တာနဲ့ ကျွန်တော်သေမှာ။

နောက်တော့ ကျွန်တော် မောင်ထူးအိမ်ပြောင်းပြီး မောင်ထူးနဲ့အတူနေရတယ်။ ဘာမှတော့ထပ်မဖြစ်ပါဘူး။ ညဘက်အိပ်ရင်တော့ မောင်ထူးလက်မောင်းပေါ်ကို ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်ပေးရတယ်။ မင်းလက်မောင်းတွေ နားနေမယ်လို့ပြောလည်းမရဘူး။ ညတိုင်း သူ့လက်မောင်းပေါ်မှာအိပ်ပေးတဲ့။ အိပ်ပေးဆိုတော့လည်း အိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ မနက်ခင်း ကျွန်တော်နိုးလာတိုင်းတော့ မောင်ထူးကဖက်ထားတာပဲ။ စိတ်ကျဉ်းကျပ်ပေမယ့် မောင်ထူးအိပ်ရာက သက်သောင့်သက်သာရှိလို့ ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါတယ်။ လက်ထပ်ထားတယ်မလား ဒီလောက်တော့ရှိမှာပေါ့လေ။

နားထဲမှာ အမေပြောခဲ့တဲ့စကားသံကို ပြန်ကြားယောင်မိတယ်။ ငါ့သားကြီးလာရင် ချမ်းသာမှာတဲ့။ ကိုယ်တိုင်မချမ်းသာရင်တောင် ချမ်းသာတဲ့လူနဲ့ရမှာတဲ့။ မှန်လိုက်တာ။ အခုကျွန်တော်ချမ်းသာနေပြီ။ ချမ်းသာတဲ့လူနဲ့လည်း ညားနေပြီ။ မိန်းမ မဟုတ်တာလေးတစ်ခုပဲ။ ကျွန်တော်ယောက်ျားရသွားတာကို အမေသိရင်ဘယ်လိုနေမလဲ။ သွေးတက်ပြီး မေ့လဲသွားမလား။ မိဘကိုအရှက်ခွဲတဲ့အကောင် အိမ်မလာခဲ့နဲ့ဆိုပြီး နှင်ထုတ်မလား။ ဘာလုပ်မလဲမသိဘူး။ သိလည်းမသိချင်ဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်တော် မောင်ထူးနဲ့ယူထားတယ်ဆိုတာကို ပြောဖို့လည်းအစီစဉ်မရှိဘူး။ မောင်ထူးကိုလည်း မပြောဖို့မှာထားတယ်။ ဒီတိုင်း ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေ အလည်လိုက်လာမယ်လို့ပဲ ပြောထားတယ်။