မောင်ထူးနဲ့ပေါင်းပြီး ကျွန်တော်ပါထူးသွားတယ် ( Completed)

P_25 (Uni)

ရွာမှာ တစ်လလောက် နေခဲ့လို့လားမသိဘူး။ အကျင့်တွေပါပြီး မနက်အစောကြီးနိုးလာတယ်။ မောင်ထူးကတော့ ဘေးမှာအိပ်နေတုန်းပဲ။ ညတုန်းက ပင်ပန်းနေတာနဲ့ အဝတ်အစားတွေမဝတ်တော့ပဲ ဒီတိုင်းအိပ်လိုက်ကြတာကြောင့် မောင်ထူးအသားနဲ့ ကျွန်တော့်အသားက ထိကပ်နေတယ်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အခုလိုအသားချင်ထိကပ်ပြီး တစ်ခါမှမအိပ်ဖူးခဲ့လို့လားမသိဘူး။ နေရတာတမျိုးကြီးပဲ ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး။

ကျွန်တော့်ခေါင်းက မောင်ထူးလက်မောင်းပေါ်မှာမို့ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာက ထိကပ်နေတယ်။ ကျွန်တော် မျက်နှာကို နောက်ဆုတ်ချင်ပေမယ့် မောင်ထူးလက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားတာကြောင့် လှုပ်မရဘူး။ အတင်းလှုပ်လိုက်ရင်ရပေမယ့် ကျွန်တော့်အောက်ပိုင်းကလည်း နာနေတာမို့ ဒီအတိုင်းလေးပဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။

ညက မောင်ထူး အားသန်ချက်ကတော့ ကျွန်တော်လှုပ်ရှားဖို့ကို အဆင်မပြေတော့တာ။ တစ်ချက်တစ်ချက် စူးပြီး နားလာတာများ သံချောင်းနဲ့ထိုးထားသလိုပဲ။ နေရတာနည်းနည်းလေးမှ အဆင်မပြေ။ အဲ့နေရာတင် နာတာမဟုတ်ဘူး။ မောင်ထူးက ခါးကနေကိုင်ပြီးဆောင့်တော့ ခါးတွေပါနားနေတာ။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆို ကျွန်တော်ကျောင်းသွားနိုင်တော့မယ် မထင်။

မောင်ထူးပျော်အောင်သာ မွေးနေ့လက်ဆောင်အဖြစ် ပေးလိုက်ရတာ ရောဂါဖြစ်မှာလည်း ကြောက်သေးတယ်။ ချီးတွေတစက်စက်ကျလာရင်တော့ ဒုက္ခပဲ။ တစ်ခါတည်းနဲ့တော့ မဖြစ်လောက်ဘူးလို့ ထင်တာပဲ။ ဆေးလည်းသွားမစစ်ရဲဘူး။ တော်ကြာ ဆေးစစ်လိုက်မှ မရှိတဲ့ရောဂါတွေပါ ပေါ်လာနေမယ်။

ညကအကြောင်းတော့ ပြန်မတွေးချင်တော့ပါဘူး။ တွေးရုံနဲ့ အဲ့နေရာကကျိန်းလာတာမို့။ ဒါပေမဲ့လည်း ချွေးတစက်စက်ကျနေတဲ့ မောင်ထူးပုံရိပ်ကို မျက်လုံးထဲက ထုတ်မရပြန်ဘူး။ အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိတာမို့။

လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်လကျော်ကျော်က။ တိတိကျကျပြောရရင် ကျွန်တော်ရွာမပြန်ခင်တုန်းကပေါ့... ကျွန်တော်လုပ်စရာလေး ရှိလို့ဆိုပြီး မောင်ထူး laptop ကိုယူကိုင်ဖြစ်တယ်။ အဲ့မှာ ဘာကိုတွေ့လည်းဆိုတော့ cctv မှတ်တမ်းတွေ တွေ့တယ်။ အမှတ်မထင်ဘဲ ကျွန်တော် ဝင်ကြည့်မိသွားတော့ စိတ်တွေတိုလာတယ်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုတောင် ရှလူးမိခဲ့တယ်ဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရွံခဲ့တာတွေ၊ ထောင်များကျတော့မလားဆိုပြီး တုန်လှုပ်ချောက်ချားခဲ့တာတွေ၊ အရှက်တရားတွေ၊ ဒေါသတွေ၊ နောက်ဆုံး အရက်သေစာတွေဆို မသောက်ရဲလောက်တော့တဲ့အထိ ကြောက်နေခဲ့တာတွေ အဲ့ဒါတွေအကုန်လုံးက အလိမ်ညာတွေကြောင့်တဲ့လား။ မောင်ထူးက လည်ပါပေတယ်။ ကျွန်တော် စိတ်အရမ်းဆိုးတာမို့ မောင်ထူးနဲ့ စကားမပြောချင်ဘူး။ မြင်လည်းမမြင်ချင်ဘူး။ အဲ့အချိန်မှာပဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် အမေနေမကောင်းလို့ဆိုပြီး အိမ်ကလှမ်းခေါ်တာနဲ့ကြုံတယ်။