Black's Sister

08 | Breaking Point

Yorumlarınızı bekliyorum. ✨

•••

   Tren hareket ederken sadece camdan dışarıyı izliyordum. Bizimkiler konuşup gülüşse de duyduğum söylenemezdi. Sirius'u görmek bana hiç iyi gelmemişti. Son iki aydır yaşadıklarım yüzünden ona nefret besliyordum. Üstelik bu süre boyunca bizle bir kez bile iletişime geçmeye çalışmamıştı. Sadece annemle babamı değil bizi de terk ettiğinin kanıtı buydu. Onu affetmeyecektim.

    "Lyra." Koluma dokunan el kendime gelmemi sağlarken boş gözlerle Oberon'a baktım. İkizlerin gittiğini ancak fark ediyordum. "İnmemiz lazım." Okula varmış mıydık? Artık o kadar çok düşünüyordum ki zaman, yer kavramım yok olmuştu. Hatta baş ağrısından, düşünmekten uyuyamaz hala gelmiştim. Bilmiyorum belki de beni uyutmayan şey vicdanımdı. Çok kötülük yapmıştım. Beni ayakta tutan tek şey Regulus'tu. Bunları o yaşasaydı gerçekten de dayanamazdı. Bu yüzden aldığım karardan pişmanlıkta duyamıyordum.

    "Artık söyleyecek misin? Tüm yaz mektuplara cevap vermedin. Yanına geldiğimde görüşmedin. Ölü gibisin! Ne oluyor?" Omuz silkerek ayağa kalktım. "Ailevi meseleler. Sirius evi terk edince arkasında bıraktığı sorunlar bana kaldı. Bunları konuşmasak?" Bir süre sessizce gözlerime baksa da sonunda başını sallayarak onayladı ve uzanıp bana sarıldı. "Endişeden deliriyorum, görmüyor musun? Korkuyorum Lyra. Sanki gözümüzün önünde her saniye ölüyor gibisin. Başka bir şey var biliyorum ama tamam. Beklicem." Hiçbir tepki vermedim. O kadar çok şey yaşamış görmüştüm ki bazen duygularımı yitirmişim gibi geliyordu.

   Birlikte trenden indiğimizde kalabalığın çoktan dağıldığını gördüm. Her zaman ilk arabayla okula giden dörtlüyü ilerde görmek bir saniyelik duraklamama sebep oldu. Gözlerim yanlarındaki diğer kişiye kaydığında adımlarımı hızlandırdım. Regulus sinirden dolmuş gözleri ve yumruk yaptığı elleriyle Sirius'a bağırıyordu. "Senden nefret ediyorum!" Yanlarına gittiğimde duyduğum cümleyle Regulus'un kolunu tuttum. Sirius'a bakmıyordum bile. "Reg. Burası yeri değil. Herkes bizi izliyor. Arkadaşlarının yanına gidip arabaya bin." Birkaç adım ötede bizi izleyen Barty'e başımla işaret verdiğimde hızla gelip Regulus'un diğer kolunu tuttu. Reg kolunu silkeleyip ondan kurtardı ve bana baktı. "Pişman bile değil Cassy! Gözünde bunun için bile değerimiz yok!" İki ay önceki ben olsam, bu söylediklerine oturup hıçkırarak ağlayabilirdim ama hayır. Hala bir şey hissetmiyordum. "Sana arabaya git dedim." Bir süre gözlerime baksa da sonunda sinirle dönüp Barty ile birlikte arabaya bindi. Barty daha birkaç gün önce ekibe alınmıştı bu yüzden sözümden çıkmayacağını biliyor, Regulus konusunda ona güveniyordum.

    Beni izleyen gözlerin farkında olsam bile onlara bakmadan arkamı dönüp bizimkilere doğru iki adım attım. Anında kolumu tutan eli sertçe ittiğimde ben de kendimden bu gücü beklemiyordum çünkü Sirius savrulup geriye düşmüştü. O şaşkınca bana bakarken tüm nefretimle gözlerine baktım. "Sakın bana dokunmaya kalkma pis kanıbozuk." Ağzı şaşkınlıkla açılırken sözlerimin canını ne kadar yaktığını biliyordum. Bu gerçekten beklemediği bir şeydi ve bu bana inanılmaz bir haz vermişti. Yansın istiyordum.

    "Cassy, pişman olacağın şeyler söyleme." Sinirli ve alaylı bir gülüş dudaklarıma yerleşirken Sirius'u kaldıran James'e baktım. "Pişman mı? Ah evet. Pişman oldum Potter ama bunları söylediğim için değil. Bunca zaman onu kardeşim olarak görüp değer verdiğim için. Hatta sevdiğim için. Haketmeyen birine sevgi vermek ne büyük pişmanlık." Tekrar arkamı dönecekken Sirius bana doğru bir adım attı. "Cassy onların tarafında olamazsın! Onların tarafını tutup beni yok mu sayacaksın?" Sinir tüm bedenimi ele geçirirken dişlerimi sıkarak tam karşısına geçtim. "Yok saymak öyle mi? Beni ilk yok sayan sendin! O evi terk ederken bir kez bile bana bakmadığında, beni tüm o sorunların içinde bırakıp korkak gibi kaçtığında beni sen yok saydın! Bir kez bile haberleşmeye çalışmadığında sen yok saydın! Taraf seçen sensin duydun mu beni? Beni, onlarla bir tutan sensin. Sakın kendini hakkı görmeye kalkma. Sakın! Bu nefreti sen başlattın Sirius. ... Kardeşimden de benden de uzak dur. Uzak durun."