31 Unicode 😍

1.4K 89 6
                                    

31😍

ထက်ဦးထွဋ် ရဲ့ စံအိမ်ရောက်တဲ့အချိန်မှစ၍ နံနက်ခင်းတိုင်းဟာ အကုသိုလ်ပင်။ခုလဲကြည့်စောစောစီးစီး ကျတ်သရေမရှိ  တစ်စာစာနဲ့ပင်။

"ကိုထွဋ် မောနင်းပါ။ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ရဲ့လား"

"အေး...မင်းမရှိရင်တော့ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်။"ထက်ဦးထွဋ် ပြောကာ မနက်စာဝိုင်းတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

"ဖွီးးးးးး"ထက်မြတ်နိုင်တစ်ယောက် သောက်နေတဲ့ကော်ဖီတောင်သီးတယ်။အိမ်ကိုမိုးမမရောက်ထဲက တစ်နေ့တစ်မျိုး မရိုးရအောင် ဇာတ်လမ်းတွေကြည့်ရသည်။ဟိုကောင်ကလဲ သူ့ဟာမှမဟုက်ရင် အကုန်လူထင်တာမဟုက်ပေ။ခုလဲကြည့်......

"အဟင်း....ကိုထွဋ် ကတော့နောက်ပြီး..."အရှက်မရှိပြန်ဖြေလေသည်။ထိုစဥ် ဘွားဘွားမှ ထမင်းစားခန်းထဲ ဝင်လာလေတော့....ကြာပန်းဖြူတို့ တက်ကြွချိန်ပင်....။

"ဘွားဘွား....မောနင်း.."

"အေးကွယ်.....မောနင်းမြေးမလေး...။ကျန်တဲ့နှစ်ကောင်...အနေကြတာလား..."မေမေကြီးပြောမှ...ထက်မြတ်နိုင်နှင့် ထက်ဦးထွဋ် တို့ နုတ်ဆက်ကြလေသည်။

"မောနင်း ဘွား"

"မောနင်း မေမေကြီး"

"ဟမ့်...မြေးငယ်...မိုးလေးကားဝက်ရှော့ရောက်နေတော့...ဒီနေ့ ကုမ္မဏီ ကို အတူခေါ်သွားလိုက်။"မိုးမမတော့ ကွိုင်ရှာပြန်ပြီး....မင်းကငြိမ်ငြိမ်မနေတော့ နည်းနည်းတော့ ဒုက္ခပေးရမယ်။

"ဟုက်..."ပြန်ဖြေလိုက်တော့ မိုးမမကပြုံးပြုံးဖြင့်။

"ပြီးတော့...မင်း မြတ်လေး ဘယ်အချိန်ထိ ဒီမှာနေမို့လဲ...မပြန်တော့ဘူးလား ဟိုကအလုပ်တွေကော ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ...နိအဖေငါ့သားက ငါ့ကိုပြောနေပြီး။"ဘွားပြောလိုက်တော့ထက်မြတ်နိုင်တစ်ယောက်.ရှုံ့တွကာ....

"အာ...ဖေဖေကတော့ လုပ်ပြီး။ဘွားကလဲ သားကအခုမှအနားရတာလေ...ဒီကနေလဲ အလုပ်တွေလှမ်းကြည့်ပါတယ်။"ထက်မြတ်နိုင်ပြောလိုက်တော့....ထက်ဦးထွဋ်မှ ခနဲ့လေသည်။

"ဟမ့်...ကြီးပွားဦးမယ်... ။အာ့ကြောင့်အဖြစ်မရှိတာ။"ပြောလိုက်တော့.ထက်မြတ်နိုင်တစ်ယောက် ရှူးရှူးရှားဖြစ်ကာ...

💞 I love Being Yours💞 ( complete )Donde viven las historias. Descúbrelo ahora