{ 10 } - Αργύρης

134 16 44
                                    


Γεια σου Αργύρη!

Εσύ πραγματικά δεν μου έχεις κάνει απολύτως τίποτα. Απλώς ήσουν μεγάλο μέρος της ζωής μου στο δημοτικό και στο γυμνάσιο και νομίζω δικαιούσαι να το μάθεις.

Λοιπόν... Γνωριζόμαστε από το νηπιαγωγείο και πήγαμε στο ίδιο δημοτικό. Στις πρώτες τάξεις, κάναμε παρέα, όπως και όλα τα άλλα παιδάκια.

Στην τετάρτη δημοτικού ήταν, όμως, που σε είδα με διαφορετικό μάτι.

Είχαμε μια μέρα αγγλικά και είχα σηκωθεί στον πίνακα να γράψω ορθογραφία. Όταν τελείωσα και κατευθυνόμουν προς την θέση, μπαμ, έγινε κάτι που δεν περίμενα. Είδα εσένα και ήταν σαν να κινούμουν σε slow motion και μπορούσα να δω μόνο εσένα. Ναι, καλά κατάλαβες. Σε ερωτεύτηκα. Όσο μπορεί κάποιος να ερωτευτεί στο δημοτικό.

Η καρδιά μου χτύπαγε δυνατά, ένιωθα ένα σφίξιμο στο στομάχι μου και έτρεμα ελαφρώς κάθε φορά που σε έβλεπα.

Καθόμασταν σε διπλανά θρανία και ανυπομονούσα να ακουμπήσουμε κατά λάθος τα χέρια ή τα πόδια μας, ζήλευα όταν συζητούσαν οι τότε φίλες μου ότι θέλεις μια άλλη συμμαθήτριά μας και προσπαθούσα να είμαι συνεχώς κοντά σου ή να σε έχω τουλάχιστον στο οπτικό μου πεδίο.

Μετά, στην πέμπτη δημοτικού, η δασκάλα των αγγλικών μας έβαζε να κάνουμε ομαδικά κάτι κρυπτόλεξα και σταυρόλεξα. Εσύ ερχόσουν πάντα σε μια ομάδα μαζί μου και αυτό με έκανε τρισευτυχισμένη τότε.

Κοιταζόμασταν έντονα για αρκετή ώρα, ακουμπούσαμε τα χέρια μας δήθεν τυχαία, γελούσαμε και εσύ συνεχώς έκανες αστεία για να γελάσουμε ακόμα περισσότερο.

Στην έκτη δημοτικού συνέχιζα να νιώθω έτσι για σένα. Τότε, όμως, μου είπαν κάτι κορίτσια, μαζί με την κολλητή σου, ότι κι εσύ νιώθεις έτσι για μένα. Εγώ εντωμεταξύ δεν είχα πει σε κανέναν τι ένιωθα κι όταν μου το είπαν αυτό τα κορίτσια είπα απλά ένα μακρόσυρτο 'οοοκκκ'.

Η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα πιστέψει πλήρως, αλλά το είχα στο μυαλό μου. Πώς γινόταν να μην το είχα; Η σκέψη σου είχε κάνει μόνιμη μετακόμιση στο μυαλό μου και μόνο η ελπίδα αυτής της προοπτικής μου έδινε χαρά.

Στην έκτη, πηγαίναμε και στον παραδοσιακό χορό στο ίδιο τμήμα. Eρχόσουν πάντα δίπλα μου και χορεύαμε μαζί πιασμένοι χέρι-χέρι. Κι όταν βγαίναμε με τις τότε φίλες μου για ποδήλατο, ερχόσουν κι εσύ και μιλούσαμε. Αυτές σίγουρα θα είχαν καταλάβει ότι κάτι υπάρχει στον αέρα, αλλά δεν έδινα σημασία τότε. 

Letter to you | ✓Where stories live. Discover now