Letter to you | ✓

{ 2 } - Αφρούλα

Γεια σου Αφρούλα,

Απ' ότι θα έχεις ήδη καταλάβει αυτό το γράμμα είναι για σένα.

Εσύ Αφρούλα ήσουν ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα για μένα. Ήσουν η καλύτερη μου φίλη. Χάρη σε σένα ήθελα να πηγαίνω στο σχολείο. Για να σε βλέπω, μιας και έλεγες ότι δεν σε αφήνουν να βγαίνεις τα απογεύματα. Άρα ήταν ο μόνος τρόπος να σε βλέπω.

Αν θυμάσαι, γνωριστήκαμε τυχαία μια μέρα που επιστρέψαμε από το σχολείο. Δεν είχαμε ιδέα η μία για την άλλη κι όμως είμαστε στο ίδιο σχολείο και ζούσαμε στην ίδια γειτονιά. 

Ως συνήθως εγώ φοβόμουν ένα τεράστιο αδέσποτο σκυλί που είχε στον δρόμο. Και παίζει να είχα γίνει ρεζίλι με τον τρόπο που προσπαθούσα  να το αποφύγω για με προσέξεις εσύ. Ήρθες εσύ και με "έσωσες" από αυτόν μου το φόβο. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σπίτι μου εκείνη την ημέρα.

Την επόμενη μέρα εγώ δεν σου μίλησα. Ήμουν υπερβολικά ντροπαλή τότε και προσπαθούσα ακόμη να προσαρμοστώ στο καινούριο περιβάλλον του γυμνασίου. Είχα όμως και θέματα με τις τότε φίλες μου, οπότε δεν ήμουν και πολύ ευδιάθετη.

Εσύ όμως ήρθες και με χαιρέτησες και μου πρότεινες να φύγουμε μαζί όταν θα σχολάγαμε. Εγώ δέχτηκα και θυμάμαι όταν φεύγαμε μου είχαν κάνει εντύπωση τα παπούτσια σου. Ήταν πολύχρωμα και τότε μου άρεσε οτιδήποτε πολύχρωμο. Όχι πια.

Επίσης θυμάμαι να σε ρωτάω αν βρίζεις. Τότε είχα μεγάλο θέμα και δεν ήθελα κανέναν στην παρέα μου που να βρίζει. Το ξέρω τρελό, αλλά αυτό έβρισκε σωστό το δωδεκάχρονο μυαλό μου.

Σιγά σιγά αρχίσαμε να μιλάμε περισσότερο, να κάνουμε παραπάνω παρέα και να γινόμαστε καλές φίλες. Και δεν έλεγα ούτε τότε ούτε τώρα εύκολα κάποιον φίλο μου. 

Ήσουν εκεί όταν σε χρειαζόμουν επειδή είχα θέματα με την προηγούμενη παρέα. Ήσουν εκεί και όταν σε χρειαζόμουν επειδή ήμουν χαρούμενη. Σου έλεγα τα πάντα, όσο βαρετά κι αν ήταν, αλλά αυτή ήταν η ζωή μου. Μια βαρετή ρουτίνα, ίδια κάθε μέρα, χωρίς περιπέτειες, χωρίς αγόρια, χωρίς κάτι ενδιαφέρον. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα εγώ για την ζωή μου.

Όλα ήταν "τέλεια" μέχρι που βρήκες καινούρια παρέα και καινούρια κολλητή. Δεν ήθελα ποτέ να κάνεις παρέα αποκλειστικά μαζί μου, αλλά ήθελα, ζητούσα να μην με παρατάς στο έλεος μου. Ήξερες όλα τα προβλήματα που είχα με τις παρέες και ήξερες πόσο εσωστρεφής ήμουν. Ήξερες πως ακόμα κι αν έκανα παρέα δεν ήμουν καθόλου άνετη και χαρούμενη.