CHAPTER 9:KudORG

59 2 2
                                    

My knees started to trembled and i cant breath normally,i was stepping out back when someone grab my wrist.

It was dark and i cant see his or her face,ang alam ko lamang ay papunta kami sa hilagang direksyon ng kuwarto.

"Just be quiet"rinig kong saad nya.

Nang marinig ko iyon ay tila kumawala na ang kaba ko,maaring pinagkakatiwalaan ko sya sa pagkakataong to kaya nawala ang kaba ko.

Binuksan nga ang isang manhole at inalalayan nya akong makababa doon.

"Im sorry but-this is the only escape way in this room"

Tanging ilaw lamang na nasa dulong daan ang nakikita ko,walang anumang ilaw na nasa paligid at medyo mamasa masa na din ang sahig.

"If we have a bad luck today,we will witness the party of rats"kalmado nyang saad.

Agad akong humawak ng mahigpit sakanya ng sabihin nya iyon.

One of my gr-oh nothing,im brave.

"Even i cant see your face,i know that you look pale right now hermione"saad nya.

"Huh?pano mo nasabe?"

"Based on your hand,"agad kong tinanggal ang nakakapit kong kamay sa braso nya at mas binilisan ang paglakad.

Nakakainis sya.

Mas binilisan ko ang paglalakad,bahala na kung ano man ang matapakan ko dito basta ang mahalaga ay makaalis na dito.

"Bakit ka nga pala nandito?"tanong ko at nagderederetso padin sa paglalakad.

"Uhm,"hindi nya matuloy ang sinasabi nya, maaari kayang may alam sya?at bakit naman alam nya ang daanan palabas dito eh kanina lang sya nakarating sa bahay namin.

Impossible din na kilala nya si hermes dahil noong nakaraan nga ay mainit ang dugo sakanya ni hermes.

"Truth cant cut your tounge leon,"saad ko at dahang dahang umakyat pataas ng manhole.

"But the truth isnt easy to say oh i mean to describe as apple is red,because there are also pink and green"pagpapaliwanag nya at sumunod na umakyat saakin.

Agad kong iniangat ang takip ng manhole at hinintay na makalabas si leon doon bago muling isara,napalinga ako sa paligid buti nalang at gabi na at wala ng tao sa paligid,nandito kami ngayon sa park ng subdi namin.

"Can you explain why are you there?who are them?bakit nasa secret room sila ng kapatid ko?bakit may pinaguusapan sila na hindi ko maintindihan?"sunod sunod kong tanong habang deretsong nakatingin sakanya.

Kalmado lamang ang mukha nya at pinagkrus ang kamay sa braso.

"Hindi lahat ng naririnig mo pede mo ng pakialaman,magpasalamat ka nalang at hindi ka nila nahuli"

"Bakit hindi mo nalang sagutin ang tanong ko?"tanong ko at hindi pinansin ang sinabi nya.

"As i said before,the truth isnt easy as apple is red,"paguulit nya.

"So what are you trying to say?"medyo napataas na ang boses ko dahil hindi nya naman sinasagot ang tanong ko.

"Hermi-"

"JUST SAY THE TRUTH-"napapikit ako bago muling kumalma.

"Leon,look i just need your answer.Alam kong may masasakit talaga na katotohanan pero mas masasaktan ako kung ipinipilit mong itago yon saakin"

Narinig ko ang paghinga nya ng malalim bago deretsong tumingin sa mata ko.

All i can see in his eyes is coldness.

Detective Kitten ( Under Revision )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon