HIDDEN DEMON 2( The Heirs Of Hellion Academy)

CHAPTER 21

Mylene's POV

Naglalakad na ako papunta sa room ko ng mapansin ko ang mga tinginan sakin ng mga estudyante, ayos to a parang artista lang.

" bakit niya kasi sinampal?"
" for sure magkakagulo talaga"
" kilalang tao pala Yong kinalaban niya" dinig kong usap usapan sa paligid.

" M..!!!" Napatingin ako sa likod ko ng may tumawag sakin
" ohh bakit parang nagmamadali kayo?" Tanong ko ng makarating sila sa kinaroroonan ko

" papasok kana?" Scart
" ano pa nga ba?" Ako
" wag kaya muna" saad niya pa
" let's go" soffia
" twin naman" scart
" tumigil ka nga scart" saad nito, teka nga lang ano bang nangyayari?

" what's going on scart?" Ako
" si Celine hinihintay ka sa room mo" soffia
" tapos?" Ako
" umiwas ka nalang " scart, soffia chuckled, bago mag paunang maglakad

Sumunod nalang kami at tahimik na naglakad papunta sa mga room namin, Hindi pa ako nakakapasok sa loob pero hinarang na ko ni Celine.

" mylene Wilson" banggit niya sa pangalan ko
" may problema ka?" Ako
" opss kailangan mo bang itanong?" Siya, napangiwi naman ako sa tinuran niya

" of course, sa pagkakaalam ko wala namang dahilan para dalawin ako dito sa room ko, one more thing this is not your room, so I'll be the one to ask you. Why are you here? And what are you doing here" ako.

" will, gusto ko lang malaman mo na baguhan ako sa paaralang ito, pero sayo na nanggaling na lumugar ako, then I decide to do this" siya sabay sampal.

Napatagilid ako sa lakas ng sampal niya
" o my god lagot na"
" bakit niya sinaktan si mylene? Lagot siya Kay Mr. Garcia" dinig kong usapan nila.

" tama na!!!" Sigaw ni soffia
" twin..!!" Scart
" oohh may kakampi kana?" Celine, humarap ako sa knya sabay ( slap)
" M....!! Anong nangyayari dito?" Sulpot nila Kurt.

" sa susunod na dumampi ang palad mo sa kamay ko tatapusin ko ang buhay mo..!" Saad ko at tuluyang umalis

Gian's POV

Sinundan ko si M pagkatapos niyang mag walk out, hinanap ko siya pero hindi ko siya makita, naisipan kong pumunta sa secret land baka nandon siya.

" Mylene.!!! Talk to me please" ako,
" bakit mo ko sinundan?" Agad akong napatingin sa likod ko
"M, bat mo ginawa yon?" Ako
" wala akong panahon na sagutin ang mga tanong mo. " saad niya.

Ano bang nangyayari sa kanya? Nung isang araw ko pa siyang napapansin na ganyan
" mylene, ano bang nangyayari?" Ako.

" just leave me alone..."
" no...!! What's going on you? Why are you acting like that mylene?" Ako
" jay, walang nangyayari naiintindihan mo ba ako?" Siya.

" then why are you like that? Bakit ka na nanakit ? You're not like that m" ako, Ang labo niya nandito naman ako bakit d niya masabi ang mga problema niya.

" Mylene, pinagbabantaan mo siya e" naiinis ko ng saad, bakit ganito siya umasta, imbes na makatulong ako tingin ko sa sarili ko Hindi ako karapatdapat na boyfriend niya.

Napakunot ako ng marinig ko siyang suminghal,
" ANO BA!!!!??" Nagulat ako ng sampalin niya ako,
" you don't have to yell at me jay, she slap me and its my right to defend myself" mangiyak iyak niyang saad.

" you don't seen it because your not there, everytime someone did that to me your not there for me to protect me jay, your attention is always not mine but I understand it at Sana sa pagkakataong ito maintindihan mo din ako" iyak niya.

Nilapitan ko siya bago yakapain
" I'm sorry but you don't need to threaten her" ako. Napakunot ang noo ko ng humiwalay siya sa yakap ko.

" but I did, at kapag hindi niya ako tinigilan lalo na si Zhey baka tuluyan ko na siya" nanlaki ang Mata ko sa sinabi niya.

" M...? Bakit mo nasasabi yan?" Hindi makapaniwala ng tanong ko
" wag kang magtaka, kung ano ang pagkakakilala mo sakin ganon pa din ako, but always remember ang tao nagbabago" saad niya bago maglakad palayo.

Napahawak ako sa sintido ko, napapabayaan ko yata si mylene kung Sana nasa tabi niya ako hindi nangyayari to, agad akong naglakad at bumalik sa dorm.

Kurt's POV

" What the hell Celine " sigaw ko
" bakit ka ba nagagalit?" Sigaw niya din, marahas na hinawakan ko ang kamay niya at hinila papalapit sakin.
" Hindi mo dapat ginawa yon Celine" ako.

" let me go... The hell your problem ano bang kinakatakot mo?" Celine
" I'm not scared, ikaw ang dapat matakot" saad ko
" Kurt ilabas mo si Celine" sigaw ng isang boses mula sa labas.

binuksan ko ang pinto ng dorm ni Celine napaatras ako ng tabigin ako ni Gian pero mas lalo akong nagulat ng sampalin niya si Celine
" kapag ginawa mo ulit yon si Celine baka makalimutan ko na isa kang babae" saad niya.

" tama na yan" ako
" what the... Julian hahayaan mo lang siya?" Walang emosyon niyang saad.
" Celine kasalanan mo din naman " ako, at inakbayan si Gian bago sabay na lumabas.

------------FASTFORWARD----------

Zhey's POV

Nasa mall ako ngayon kasama si mylene, nagulat nalang ako ng makita ko siya sa dorm at the same time natutuwa ako dahil akala ko Hindi niya ako kakaibiganin ang ilap niya kasi sakin, pero ngayon kasama ko na.

" mylene, salamat pala sa pag tulong mo sakin last week" ngumiti naman siya "it's okay Zhey, like what I said I will always there for you" saad niya, nginitian ko naman siya.

" Hindi ba kayo ni Gian?" Ako, tumango naman siya
" how does it feel to have a boyfriend? I mean boyfriend na gwapo, mabait, sikat at mayaman?" Ako

" actually, I'm so lucky pero siguro ibang pagmamahal ang pinaparamdam ko " mylene
" alam mo M, may kilala akong ganyan, naging kaibigan ko ang boyfriend niya, and I know how he loves his girlfriend " ako.

" talaga? Siguro masarap magkaroon ng kaibigan na katulad mo" siya
" mylene, I think this is familiar to you but, I believe in saying that what you saw is not what you think " ako.

(Laughing)
" ano bang sinasabi mo?" Siya
" thank you for saving me" ako
" Zhey unang tingin ko palang sayo I know how kind you are, alam kong mabuting puso ang meron ka, but please wag mo kong iwasan" siya

Hinawakan ko ang kamay niya. Nagtataka ako sa ikinikilos niya
" I won't do that" ako, niyakap niya ako, pakiramdam ko nakahanap ako ng bagong masasandalan.

" Zhey thank you for everything " napakunot ang noo ko sa sinabi niya, wala pa akong nagagawa para sa kanya pero nagpapasalamat na siya.

" M, umalis na tayo? Maggagabe na baka hinahanap ka ng boyfriend mo" ako, tumayo kaming dalawa at nagsimula ng maglakad.

" siguro, ang swerte ng mga kaibigan mo you're doing your all best for them, maybe your man was so lucky to have you in his life, napakabait mo" saad niya while we're walking

Hindi na ako nagsalita at ngumiti nalang, ako ang maswerte M, dahil nakilala kita, dumating ka sa buhay ko at naging mabuti kang kaibigan sakin.