Cehennem dolu hayattım, ben doğdumdan itibaren başladı.....
Ama ben her şeyi daha da felakete çevirdim! Cehennemin içinde uyan canavarı uyandırdım!
Tabi her hatanın bir bedeli vardır.
Benim cezam yanlızlığın içinde boğulmaktı.
Büyükannem bana bir...
Şimdi de adımları bana doğru yaklaşıyordu. Suratı benim suratıma çok yakındı ( nefes sesi) Tüm gücümle bağrmak istiyordum ama o sert eleriyle ağzımı sıkıca kapatı. Parmanı dudağına koydu, ve büyük gözleriyle bana baktı içine baktım da kendimi görüyordum çok çaresiz ve korkmuş haldeydim, bu gerçekten'de ben miydim?!
Ağzını ayırdın da içinden o kadar çok sivri diş vardı ki say say bitmez di, ayağa kalkmak istiyorum ama kalkamıyorum!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Artık kaçacak bir yerim kalmadı, Carolina'nın yanına gidiyorum zaten olmam gerek yer orası o bunları hiç hak etmemişti hepsi benim suçumdu!
Gözümü kapatır kapatmaz....!
"Malorie!!!!" Gözümü bir anda açtım, pencerenin önünde duruyordum! ve karşım da müdür bana bakıyordu dur diye bir ifadesi vardı, peki az önce ki olaya ne oldu, yaratık nerye kayboldu sanki gördüm şey kısa bir kâbus'du!
"Malorie!, ordan uzak dur!" Tek kelime etmeden orda hala duruyordum pencereden ağşa baktımda sadece etraftan koşan çoçuklar vardı, müdüre ger döndümde o elinde bir telefon'la biriyle konuşuyordu " Bay Lesley acilen okula gelmelisiniz!" ........
Bir kaç dakika sonra:
Polis arabasın içinde sessiz bir şekilde oturuyordum ve dışarda ki olayları izliyordum. " Iyi misin?" Hiç bir şey demeden dışarıya bakmaya devam ediyordum ama o benimle hâlâ konuşmaya devam ediyordu " Müdür bana çok dalgın oldunu söyledi. Sonra panik yapmısın ve bir anda pencereye doğru koşmusun, atlıyacaksın sanmış!" Bana bir bakış atı ama ben sesizli bozmuyordum " Bir sorun'mu var? Carolina kayboldundan beri, sen çok garip davranmaya başladın?!" Ona hızlıca döndüm " Ben iyim sadece bu olaylar çok aniden oldu için biraz dalgınım, ve inanın bana endişelenicek hic bir şey yok, biraz dinlenmeye ihtiyacım var okadar! " İnsanların bana iyimisin demelerinden bıktım hiç iyi gibi görünüyormuyum?
Evin önüne geldimiz de arabadan inmeden önce ona döndüm " Teşekkür ederim tekrardan!"," Sorun değil, kendine iyi bak!" Gülümseyerek arabadan indim.
Elimi arkamda ki Çantama uzandım ve telefonumu ararken kalın bir kitap fark etim onu Çantam da çıkardım da...
Bu o kitap!
Çantama nasıl girdi!!!!
Eve hızlıca girdim, kendimi koltuğa bıraktım ve elimde ki siyah kitabı inceliyordum, gözlerimi kısarak " Bu kitap benimi takip ediyor yoksa bana mı öyle geliyor?" Içinde öyle bir şey yazıyor'ki okumamı istiyor sanki!
Ama belkide bunu yapmam hiç iyi bir fikir değildir, kitabı koltuğa fırlatım ve düşünmeye başladım en iyisi odama çıkıp biraz dinlensem iyi olur sonra bu durumu uzun uzun düşünürüm odama girmeden önce Çalışma odasının kırık kapısı baktım bunun için bir çözüm bulmalıyım yanına yaklaştım ve haline baktım, tam ortasında kocaman bir delik vardı, bunun için gerçekten inandırıcı bir yalan bulmalıyım! Acaba içeriye son bir kez girsem mi diye düşündüm sonuçta Babam bu kapının halini gördün de bu odaya girmeme asla izin vermicek! Evet son bir kez gireyim ama hiç bir şeye zarar vermeden!
