Chapter 4
Cyric Tim Nielson
Andrea/Catherine POV
"my loves!" kanina pa talaga ako naiinis sa boses ni Cyric.
He kept on calling me Myloves. That cringy endearments he wants to call Catherine.
Simula nang magising ako kaninang umaga, palagi na lang itong nakasunod sa akin. And he really gives me this creepy feeling.
"can you even live a second without calling me that endearment" naiinis kong wika sa kanya pero ang gago ay ngumiti lang sa akin.
Parang nagsisisi na ako sa ginawa ko kahapon. Why did I even tell him that I was not Catherine. Pwede ko bang bawiin ang sinabi ko sa kanya kahapon. Nasa huli ang pagsisisi. True.
"ayaw mo nang myloves? Honey na lang kaya" tinignan ko siya ng masama.
The hell?! What's wrong with this guy. Hindi niya ba ako naintidihan?
Ang sarap niyang ipakain sa buwaya para magkapiraso-piraso ang mga laman niya. Throw him in the pits of hell, also a nice choice.
"stop giving me that endearments" I coldly said at nagpatuloy sa paglalakad papunta ng shooting rage.
I want to enhance my ability at shooting things.
Tinignan ko si Cyric pero nakasunod ito sa akin habang nag-iisip. Is he thinking another endearment to give me? The hell!? Uunahin ko palang barilin ang gagong ito.
"ahmm... lemon?" tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya. Seriously, may honey na, may lemon pa? ano to'? honey lemon. The hell!
"cut it off, will you" naiinis kong wika at nagpatuloy sa paglalakad.
"peach? Apple? Orange? Grape? Watermelon? Pineapple? Mango? Pomelo? Cherry? Strawberry? Pear?"
"may plano ka bang magfruit salad Cyric?" naiinis kong tanong habang naglalakad.
May plano ata siyang magfruit salad dahil sa mga prutas na binanggit niya. Bakit pati ang mga prutas ay nadamay sa mga endearments?
Ang pangit kaya pakinggan. Yung iba naman na tinatawag ng ganyan na nakikilig pa ay akala mong magkalasa lang sila nung prutas... the hell!? Ano ba itong naiisip ko. nahahawaan na yata ako ni Cyric.
"ayaw mo nun? Sugar pie? Pineapple pie? Apple pie? Cheese pie? Chocolate pie? Vanilla pie? Strawberry pie? Peanut pie? Coffee pie? Mocha pie? Buko panda pie? Halo-halo pie? Ube pie? Mango pie―?
"stop!"
"l-lumpia?" gago to' ah. Lumpia? Seriously? Niloloko niya ba ako? konting tiis pa self.
Later or in the future, maitatapon mo na sa impiyerno yang Cyric na yan at wala nang kukulit sayo.
"kung may plano kang magpatayo ng isang pie café, huwag ka sa akin humingi ng tips or advice" mahinahon kong saad sa kanya.
Ayaw ko nang magalit dahil feeling ko puputok na ang mga ugat ko sa utak. Ang daldal pa naman ng isang to'. Ano pa ang kinuhang kurso na lalaking to'? CETK? Cringe endearments to know? The hell!?
"wala ka talagang nagustuhan dun? Ang gaganda kaya. Ano baa ng gusto mo? Yung mga sweet endearments o yung pang mag-asawang endearments?" tumigil naman ako sa paglalakad dahil sa kanya. Sabi ko nga ba. CETK talaga ang kinuhang kurso ng lalaking ito.
"kahit anong klaseng endearments pa yan, ayaw kong marinig, okay?" sabi ko at naglakad uli. Bwisit na Cyric to'.
May nakalista bang 1 million na endearments sa utak niya? O sadyang marami na talaga itong fling.
BINABASA MO ANG
Pretender
RastgeleMake your dreams come true. The unexpected to expected. The impossible to possible. The misunderstanding to understanding. The mistakes that you will surely regret. Nothing last forever. Remember that. The things that you didn't imagine will come tr...