အသံတစ္စက္မွမထြက္ပဲ ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းကိုက္ကာ ငိုေနရင္းနဲ႔ လစ္ဟာသြားတဲ့ အေပၚပိုင္းကို ကာကြယ္ထားတဲ့ KyungSoo ရဲ႕ လက္ေတြဟာလဲ တဆက္ဆက္တုန္ေနသည္။
မ်က္ရည္ေတြဆိုသည္မွာလဲ ဘာကိုမွသဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရေလာက္တဲ့အထိ မ်က္ဝန္းထဲမွာ တြဲခိုေနၾကသည္။
JongIn ကေတာ့ KyungSoo ကိုေငးၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ သတိဝင္လာၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပဲ မတ္တပ္ထကာ သူ႔ရဲ႕အေပၚဝတ္ကိုခြၽတ္ကာ KyungSoo ကို ၿခံဳေပးလိုက္သည္။
"ေဆာရီး ... စစ္ေဆးစရာေလးရွိေနလို႔ "
တကယ္ေတာ့ သူ ေျပာခ်င္တဲ့စကားက
အဲ့တာမဟုတ္ ... ေတာင္းပန္တဲ့စကားပင္"ေထာင္ထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြအတြက္ ငါ
စိတ္မေကာင္းပါဘူး ".ရည္ရြယ္ထားတဲ့စကားမဟုတ္တဲ့အတြက္ သူ႔ကုိယ္သူမလံုတာေၾကာင့္ KyungSoo ကိုေတာင္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုၿပီး မၾကည့္ရဲ ...
"အင္း .. ေက်းဇူးပဲ "
တုန္တုန္ယင္ယင္နဲ႔ ထြက္လာတဲ့ ခပ္တိုးတိုးအသံကို အံ့ၾသစြာျဖင့္ၾကားလိုက္ရသည္။
ကုတင္မွာထိုင္ေနရင္းကေန အားတင္းရပ္ၿပီးေတာ့ တစ္ေနရာရာကိုသြားဖို႔လုပ္ေနတဲ့ KyungSoo ရဲ႕ ပံုစံဟာ မသိရင္ လဲက်ေတာ့မယ့္ အတိုင္း ~~~
အရင္ကထက္ ပိုၿပီးေသးသြားတဲ့ခႏၶာကုိယ္ေၾကာင့္ သူၿခံဳေပးလိုက္တဲ့အက်ႌေတာင္ ႀကီးေနသည္။
ဗီ႐ိုထဲမွာထည့္ထားတဲ့ အကႌ်ေလးတစ္ထည္ယူၿပီး လဲဝတ္ေနတဲ့ KyungSoo ဟာ အင္မတန္မွကို ျဖဴေလ်ာ့ေနသည္။
"အ "
႐ုတ္တရက္ႀကီး လဲက်မလိုျဖစ္သြားတဲ့ KyungSoo ေၾကာင့္ JongIn မွာ အျမန္ေျပးသြားၿပီးေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ေလးကို ထိန္းထားေပးလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ ... "
လက္သီးတင္းတင္းဆုပ္ျပီးအသက္ခပ္ျပင္းျပင္းရွဴေနတဲ့ KyungSoo ရဲ႕ပံုစံကိုျမင္ရတာဟာ သူ႔ကိုေၾကာက္လန္႔ေစသည္။
"ႏွ.. လံုး က နာ တယ္ "
ဘယ္ဘက္ရင္အံုကို လက္ျဖင့္ဖိရင္း နာက်င္ေနေၾကာင္း ေျပာေနတာေၾကာင့္ JongIn မွာ မ်က္ရည္ေတြက်လာရသည္။
YOU ARE READING
Saudade [Z×U] Complete
Fanfictionမင္းကိုေစာင့္ရလို႔ တစ္ခါေလးေတာင္ မၿငီးေငြ့ခဲ့ဖူးဘူးဆ္ိုတာကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေျပာခဲ့ဖူးပါရဲ႕... မင်းကိုစောင့်ရလို့ တစ်ခါလေးတောင် မငြီးငွေ့ခဲ့ဖူးဘူးဆိုတာကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာပြောခဲ့ဖူးပါရဲ့...