"အဒမ္ !"
ပုခုံးကိုလက္နဲ႕လာပုတ္လိုက္တာေၾကာင့္
အဒမ္ အနည္းငယ္တုန္သြားကာ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္းပုံက ျဖဴေဖ်ာ့ေနတာပဲ ၊ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
စိုးရိမ္တႀကီးေမးေနတဲ့ ၿပဳံးရွင္ကို အဒမ္ေခါင္းသာညိမ့္ျပလိုက္သည္။
"အင္း...ခဏ မိန္းလိုက္ဦးမယ္ ၊ ေရာက္ရင္ႏွိုးလိုက္"
ညကဒဏ္ေတြနဲ႕ လူက တစ္ကိုယ္လုံး ကိုက္ခဲေနတာပဲ။ အက္ရွ္ကိုလဲ အျပစ္သြားတင္လို႔မရ။ မိမိကိုယ္တိုင္က ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ ကိစၥျဖစ္ေနေတာ့။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ...? ေခါင္းျပန္ကိုက္လာလို႔လား"
မဟုတ္ဘူး ၊ ဖင္နာေနလို႔။
"ဗိုက္ေအာင့္ေနလို႔..."
အဒမ္ မ်က္လုံးကိုမွိတ္ထားရင္းမွ ေျဖလိုက္သည္။ တကယ္လဲ ဗိုက္ကထိုး၍ေအာင့္ေနတာ မနက္ကတည္းကပင္။
ညကေသြးပါထြက္ခဲ့တာဆိုေတာ့...
ထိုဒဏ္ေၾကာင့္မ်ားလား။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးက
ေဆးခန္းသြားျပလို႔လဲ မရနဲ႕ ခက္ေနပါၿပီ။
အဒမ္က ဘာမွေသခ်ာမေျပာဘဲ သက္ျပင္းသာ ဆက္တိုက္ခ်ေနသည္မို႔ ၿပဳံးရွင္လဲစိတ္ပူ႐ုံမွတစ္ပါး အျခားမတတ္နိုင္ျဖစ္ေနသည္။
အဒမ့္ပုံက အေတာ္ကိုႏြမ္းလ်ကာ ေသြးမရွိသလို ျဖဴဆုတ္ဆုတ္ျဖစ္ေနသည္။
အရင္က ေခါင္းခဏခဏကိုက္တတ္ေသာ္လည္း အခ်ိန္စာရင္းမ်ားတိုက္ေန၍
ေဆးမစစ္ခဲ့ရ။ ေတာ္ၾကာ အာ႐ုံေၾကာေရာဂါ
တစ္ခုခုဝင္သြားမည္ကို စိတ္ပူေနရသည္။
အအိပ္ဆတ္တဲ့ အဒမ္တစ္ေယာက္ ၿပဳံးရွင္၏
သက္ျပင္းေမာခ်သံကိုပင္ မၾကားနိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်က္လုံးကိုသာ တင္းတင္းမွိတ္ထားရင္း နာက်င္မႈကို ႀကိတ္ခံေနသည့္ပုံ။
နဖူးတြင္ေခြၽးမ်ားစို႔လာသည္အထိ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျပင္းထန္တဲ့ေဝဒနါကို
ခံစားေနရပါလိမ့္။
မေန႕ကအထိ အေကာင္းႀကီးရယ္ပါ။
ဒီအတိုင္းဆို မျဖစ္ေတာ့ဘူး ၊ Medical check upသြားလုပ္မွကိုျဖစ္ေတာ့မယ္။
ေရာဂါဆိုတာ ေမြးထားလို႔ေကာင္းတဲ့ သတၱဝါမဟုတ္။
သို႔ႏွင့္...ႏွစ္နာရီေလာက္ကားစီးလိုက္ရၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္က အဒမ္ေနထိုင္ရာ အိမ္ရာဆီသို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားခဲ့ေတာ့သည္။
ၿပဳံးရွင္က အဒမ့္ကိုလႈပ္ႏွိုးလိုက္ေတာ့
မိန္းေနရာမွ ဆတ္ခနဲနိုးထလာကာ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ႏွင့္ ဓာတ္ေလွကားေပၚတက္သြားသည္။
ၿပဳံးရွင္ကေတာ့ အထုတ္ေတြသယ္ကာ
အေနာက္မွ လိုက္လာခဲ့သည္။ အေပၚေရာက္ေတာ့လဲ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာင္ မနိုင့္တနိုင္သယ္ၿပီး အိမ္တံခါးဖြင့္ဝင္သြားတာ။
YOU ARE READING
AshAdam:Two Buddies in Town
RomantizmA story about two close friends who are supposed to become main lead roles in one BL series. [Requesting: This is totally owncreation story. Please, don't make it wrong. Do not put this into Translation List.] #Boy×Boy #Owncreation #Cover_by_AkariX...
