06

73 40 0
                                    

Read at your own risk.




Kanina pa ako na-iilang sa mga tingin ni Alectrona. At kanina niya pa ibinubulyaw sakin kung bakit ko raw siya Finuck you-han.


Tonight we're going to a Grand Ball dahil nandon ang target. Cruz Family organized a Grand Ball for his daughter's 18th birthday.


Hindi pa kami nakakarating don ngunit puro buntong hininga na ang ginagawa namin ni Hera. We are wearing a Ball gown may kabigatan ito. We have to wear a Ball gown like we are in 18th century. For Fuck sake, ultimo paghinga ng maayos hindi ko magawa dahil sa corset.


Nang makarating kami sa aming destinasyon ay agad kami bumaba sa aming sasakyan at hinanda ang fake invitation na ginawa ni Alectrona. Medyo madalim kaya hindi ko makita ang suot nila.


Nauna nang pumunta dito sa Hera dahil nagpanggap siyang Event organizers don niya rin inaral ang mga pasikot-sikot sa buong Grand Hall at bukod pa doon, nakatatim na ang mga bomba.


Pagkapasok namin sa loob ng ay namangha agad ako. Kagaya ng kasuotan namin ang disensyo sa loob para kang nasa 18th century. Ang mga kababaihan ay nakasuot ng mga Ball gown na kagaya namin medyo engrande dahil ang mga dumalo rito ay anak ng mga businessman and woman.


Hinila kami ni Alectrona sa isang photo booth at nagtake ng apat na picture. Para kahit papaano nag-enjoy naman kami kahit saglit bago ang sakuna. After all ang tagal na naming mag-kakasama at never kaming nagkaroon ng matinong picture bukod sa stolen at epic.


"Ayan! Let's go team Power puff girls!"


Hera just hummed and go through our table. Tila ito walang gana mag-lakad kaya hindi nalang ako umimik at hinila si Alectrona upang sumunod kay Hera.


At ngayon ko lang din napansin na I'm wearing a Blue Ball gown, Alectrona wearing a Green and Hera is Wearing a Red. Kaya naman pala tinawag na Power puff girls. Great.



 Great

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


I just shake my head. Damn this woman. I hate wearing a dress ano pa kaya kung ganto na ang suot ko. Tsk!


"2 o'clock."  Seryosong saad ni Hera. Kaya naman tumingin kami doon. Ayon si birthday girl, talking with her friends. Pity her, last chika na nila yan magka-kaibigan.


"San mo nga pala nilagay yung mga armas natin?" Tanong ni Alectrona ngunit inirapan lang siya ni Hera. Napanguso naman ito at inilabas ang kanyang cellphone.


Hinahanap niya siguro yung footage kaninang umaga kung saan si Hera yung Event organizer. Too witty.


Nang mag-start na ang event ay pasimpleng lumabas saglit si Alectrona at kunwaring may kinakausap sa kanyang Cellphone. Hera and I stayed in our seat, studying the people who are busy listening in the emcee.


Maya-maya pa man ay tumayo rin si Hera at tinuro ang bathroom kaya naman sinagot ko ito ng simpleng tango.


Inilibot ko ang buong mata ko at sa hindi kalayuang bahagi ay may nakita akong lalaking nakatingin sakin. Wala akong mabasang kahit anong emosyon sa mukha niya basta lamang itong nakatingin sakin. Tinaasan ko ito ng kilay kaya naman napangisi ito at nag-iwas ng tingin.


Damn. Who the hell is he?


Tatayo na sana ako ng upang sundan si Hera. Ang kaso ay umakyat na ang target kasama ang buong pamilya nito for picture taking.


"Under our table, nanjan yung katana mo. I'll wait hera for her signal."


Nang marinig ko ang sinabi ni Alectrona ay pasimple akong sumilip sa ilalim ng lamesa at tama nga nandon yung katana ko.

Its been 4 days ng ma-discharge ako sa hospital medyo okay na ako ngunit ang sugat ko ay hindi pa masyado magaling gawa ng lason.


Ngunit tuwing naaalala ko ang ginawa ng sariling kong ina ay hindi ko maiwasang mawalan ng gana. Mabuti nga at may sarili akong apartment baka hindi ko masikmurang kasama sila sa iisang bahay. Araw-araw naglalabasan ng sama ng loob.


I shake my head trying to clear my thoughts. Hindi dapat ako nag-iisip ng mga problema lalo na nasa gitna ako ng isang misyon.


Ilang sandali pa man ay bigla na lamang bumagsak si Mr. Cruz sa sahig. Butas ang noo nito. Napangisi naman ako. At iisa lang ang pumasok sa isip ko, Alectrona.


Nagsimula ng mag-sigawan at mag-panic ang mga kasama naming tao. Ang pamilyang Cruz naman ay nag-iyakan dahil sa sinapit ng kanilang kamag-anak.


"Now!!" Rinig kong sigaw ni Alectrona. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at hinubad ang suot kong sapatos upang mas makakilos ng maayos kahit konti.


I will rip this fucking dress!


Hinugot ko ang katana ko na galing sa ilalim at pinagpupugot ang mga ulo ng mga malalapit sakin. Kaya kong lumaban ng mano-mano ngunit kung ganto rin kadami ay mas pipiliin kong gumamit ng armas para mas mapadali ang trabaho.


Ang mga binata na nagkumpulan sa isang gilid ay pinagbabato ako ng upuan kaya naman ginawa ko ang lahat upang mailagan kahit na may kahirapan dahil sa suot kong Ball gown.


Nang wala na silang mabato ay sumugod na ako dito at pinagsasaksak sila. Ilang sandali pa ay nakarinig ako ng pagputok ng baril, galing ito sa isang kwarto sa taas kaya tumingala ako upang tignan iyon.


Nakaramdam ako na parang may tatama sakin kaya naman umilag ako. The ugly man tried to point his gun at me but I throw my katana through his chest kaya naman nabitawan nito ang baril at napaluhod.


"How many?" Rinig kong saad ni Hera sa earpiece.


"35. Ang iba sa kanila nasa 3rd floor."


Dali-dali akong tumungo ng third floor dahil lahat ng tao sa ibaba ay patay na. I wonder, Asan kaya yung lalaking nakatingin sakin kanina.


Lahat ng sumasalubong sa daan ko ay ginigiliitan ko. Some of them tried to point a their guns to me ngunit hindi rin nagwawaging iputok. Pathetic.


Pumasok ako sa dulong bahagi ng kwarto at pinakiramdaman ito. Nakapatay ang ilaw dito at tanging sinag ng buwan lang ang nagsisilbing liwanag.


Sumilip ako sa bintana upang tignan kung may tao o bata man lang. But I felt someone behind my back, it was the man who looking at me a while ago.


Lumapit ito sakin at hinimas ang kanang pisnge ko. Hinakawan ko ng mahigpit ang aking katana dahil sa mga oras na to ay nanganganib na ang buong pagkatao ko.


I looked away as I felt my heart skipped a beat. Kumunot ang noo ko sa aking naramdaman, may sakit naba ako sa puso? Gagawa naba ako ng mga letter dahil baka anytime mawala na ako?


Damn. I couldn't understand, my heart began to trumping fast. May I going to die? I Hope not.









Good day guys!

The picture is from pinterest.

Don't forget to vote and leave a comment.

Thank youu!!! ❤

Slow update.

Viper Series 1: PersephoneWhere stories live. Discover now