1Bölüm"TANIMA FORMU"

1.2K 14 8
                                    

Okuldan yeni çımıştım. Bu gün eve otobüsle gitmek yerine vapuru tercih etmiştim vapur iskelesi ile okulun arası pek uzak değildi. Bu yüzden oraya kadar yürümeyi istemiştim. İlerlerken kulağıma bir ses geliyordu. Biraz daha ilerledikten sonra sesin geldiği yer

görüş açıma girmişti. Topluluğa yaklaşarak aralarından geçtim. Sesin geldiği yerde gitar çalan ve şarkı söyleyen bir kız vardı kızı incelemeye başladım.

Beline kadar uzanan sarı saçları tenine uygun  kırmızı kazığı altına giydiği dar siyah taytı onun fiziğini ortaya çıkarıyordu. İri yeşil gözlerine çektiği eyeliner ile hoş görüntüye sahipti.

Yanıbaşındaki gitar çalan çocuk ise altına giydiği kot üzerindeki siyah kazağı, siyah çeketi ve mavi gitarı ile çok güzel gözüküyordu. Tamam kabul çocuğun ela gözleri beni etkilemişti. Ama bu ne işe yarardı ki Kız nakarata geçtiğinde çocukda ona eşlik ediyordu. Ah evet sesi de güzel tam bir meteor kim kaybetmişki biz bulalım.

Hava kararmaya başlamıştı yavaş yavaş iskeleye yürüdüm. İçimden bir ses kent kartının içinde olmadığını söylüyor ama şansımı denemek istedim ve hayır olmaz bu sesten nefret ediyorum BAKIYENİZ YETERİZDİR Ah harika şimdi bide büfeye git para yükle birden arkamdan biri benim için bastı kartını ben ne olduğunu anlamadan gerek yok diyecektim ki

"Bana borçlandın" ne oluyo ya

"Şey ben borcumu öderim" derken çantama yöneldim aniden elimin üstüne elini koydu.

"Gerek yok bir daha karşılaşırsak ödersin"

" Teşekkürler "

"Sorun değil"

Ela gözlerinin derinliğine dalıp gidecektim birden. Vapura bindim boş bir yer bulup oturdum. Insanlar ayaklanınca bende kalktım. Tam dalmış gidiyordumki bir şey bana çarptı kafamı kaldırdığımda Ela gözleriyle tekrar karşılaştım.

"Ya belamısın sen ya "

"Ne saçmalıyorsun bana çarpan sensin"

"Her neyse çekil şuradan acelem var"

" Taş kafa ya bir de işi gücü varmış insan özür diler"

"Borcunu ödemiş oldun baş belası"

Eve sinirle giderken annem olacak o kadınla karşılaşmak istemedim. Ve hayır işte yine başlıyoruz.

"Asya bakarmısın"

"Ne var yine ya"

"Annenle biraz düzgün konuş"

"Düzgün konuşulacak biri olsaydın zaten konuşurdum"

"Asya beni sinirlendirme bu gün önemli misafirler olacak odandan dışarı çıkma"

"Hayır ya bıktım artık senin şu işi yapmadan nefret ediyorum"

"Dediğimi yap karnın açtır kızlarla gönderirim birşeyler Unutma kapını iki kere kitle"

Hiçbir şey söylemeden sinirle odama çıktım. Kapıyı hıza çarpıp kapatım ardından iki kere kitledim. Olduğum yere çöküp ağlamaya başladım. Niye bu hayatı yaşıyordum ki benim suçum neydi Annem olacak o kadının sorunlarını ben ödüyordum.

Biraz sakinleşince çantamı fırlattığım yerden aldım. İçindeki formu çıkartıp çalışma masasına koydum. Kapı çaldı.

"Asya benim Ceylan kapıyı açarmısın canım"

" Efendim Ceylan " derken giydiği kısa elbiseyi çekiştiriyodu.

"Bunu annen gönderdi" elindeki pizza paketini gösterirken

"Ceylan böyle yaşamak zorunda değilsin neden bu işi yapıyorsun"

"Asya yapmak zorundayım seçeneğin yok annemi kurtarmam lazım tek yolu bu sana kaç defa anlattım"

"Sana yardım edebileceğimi söylemiştim"

"Asya anlamıyorsun tek çare bu ileride anlayacaksın inan bana bende bu işi yapmak istemiyorum"

"Aptalsın hemde koca bir aptal Elindekini değerini bilmiyosun bak bana ben böyle olmasını istermiydim ama sen kendin seçiyorsun"

" Yapmayı bildiğim tek şey bu hayatı ben seçtim simdide bedelini çekiyorum"

"peki kendin bilirsin"

Kapıyı kapatıp tekrar kitledim. Bu kızı anlamıyorum annesini kaçırıp kıza ne isterlerse yaptırıyorlardı hayır benim onun kadar olmasa da tüm hata annesindeydi ve haketmişti o da benim gibi bedel ödüyordu. Masaya oturup formu elime aldım.Diğer elimede pizzadan bir dilim aldım. Her sene bıkmadan bu formu dağıtıyorlardı. Elime bir kalem alıp doldurmaya başladım.

Ad Soyad:Asya Keskin

Okul:Karataş and. Lisesi

Alan:Dil sınıfı

Sınıf:10/A

No:649

Yaş:17

Anne ismi:Alev Altındağ

Baba adı: yok HAh acaba babam yaşıyor mu? nasıl biriydi kim bilir belki annem bile hatırlamıyordur acama kimden peydahladı beni.

Anne ne iş yapıyor: Ah harika bir soru benim annem genel evin idarecisi yani buranın başı Yani bir fahişe süper boş bırakıp 2.soruya geçtim.

Baba ne iş yapıyor : yok

Anne baba derken birkaç soru kaldı onları da okumaya başladım.

Hiç sınıfta kaldınızmı: Evet geçen sene yine annem yüzünden bana sormadan dili seçti ve ben sözel veya eşit seçmek istiyordum ve yabancı dilim berbattı  kaldım. Bunu üzerine yaz boyunca kurs aldım ve şu an harika ingilizce konuşuyorum bu yüzünden yaşıtlarım 16 yaşındayken ben 17 yaşındayım bir senede geç başladım hala 17'yim ama 3ay sonra 18'me giricem.

Ev adresi:İzmir /karşıyaka no 8

Hiç kötü bir olay yaşadınızmı : Aslında hayatım böyle annem bir genel evin sahibi ve idarecisi ev sürekli alkol sigara yiyişen çiftlerle dolu annem baş olunca bende bu evde yaşıyorum kendi yaşadıklarını yaşamamak için sürekli bir oda içinde hapisim 14yaşındayken kaçırıldım. izmir'in en varlıklı insanlardan biriyim kaçırılmam üzerine kimliğim saklanması için normal insanlar gibi yaşıyorum yaşadığım evde benden başka bir çok kız yaşıyor kısaca bir genel evin içindeki en masum kız ben oluyorum.

Harika değilmi herkezin yaşamak isteyeceği bir hayat..

ESİRİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin