meleğim: Abi eve gelmeyecek misin?
meleğim: Annem bugün nöbete kalacakmış ve sen hâlâ eve gelmedin. (21.00)
meleğim: Abi nerdesin? (Görüldü 23.20)
meleğim: Elektrik gitti gök çok kötü gürlüyor, korkuyorum.
meleğim: Abi ne olur eve gel! (Görüldü 00.12)
abim: Kapıyı aç. (Görüldü 00.34)
~
"Abi!" Ece kapıyı açar açmaz abisinin güvenli gövdesine sıkı sıkı sarılmıştı. O kadar korkmuştu ki bir gram uyku uyuyamamıştı.
Yamaç ifadesiz bir şekilde duruyor, kızın sakinleşmesini bekliyordu. Ece, Yamaç'ın yağmurdan dolayı ıslanan deri ceketini umursamadan daha sıkı sardı abisini. "Abi çok korktum ben, elektrik gitti birden neden erken gelmedin?" Dedi bir çocuk gibi iç çekmeye başlarken.
Yamaç cevap vermeyi kollarını kaldırdı ve fazla sert olmayan bir tutuşla Ece'nin omzunu kavrayarak onu kendinden ayırdı. Ardından yüzüne bile bakmadan ayakkabasını çıkartıp odasına doğru ilerlemişti.
Ece çekingen bir şekilde abisini takip ettiğinde Yamaç kapıdan girmesine izin vermeyip suratına kapıyı çarptı. Ardından seri bir şekilde ıslak kıyafetlerinden kurtulup altına bir şort giydi. Üstüne de kısa kollu ince bir tişört giyip nemli saçlarını geriye doğru taradı.
"Gir şimdi." Dedi buz gibi bir ses ile. Ece odaya girip başı önde bir şekilde mahcup bir duruş sergiliyordu. Ardından derin bir nefes alıp dudaklarını araladı.
"Abi, biliyorum benden şuan nefret ediyorsun ama gözümü o an hırs bürümüştü. B-bugün ilk defa korktuğumda yanımda değildin ve ben kendimi çok kötü hissettim." Diyip burnunu çekti ve dudaklarını tekrar araladı.
"Hem Ulaş'ın ailesini falan da tanımıyorum, yalnızca blöf yapmıştım ayrılın diye. Abi lütfen beni affet." Dedi ve koşarak tekrardan Yamaç'a sarıldı.
Yamaç derin bir nefes alıp bu sefer ona karşılık vermişti. Ne olursa olsun, Ece onun canından bir parçaydı. Daha fazla kıyamamıştı ağlamasına.
"Affettim." Dedi şefkatle kızın saçlarını okşayarak. Ardından geri çekildi ve kafasına yavaşça vurdu. "Şimdi git ve bana yemek hazırla, karnım çok aç." Dedi yorgunca gülümseyerek. Ece normalde ona el hareketi çekip odasına kaçardı ancak kaybetme korkusuyla hızla kafasını salladı ve koşa koşa mutfağa gitti.
Yamaç da kendi kendine kocaman gülümseyerek kafasını iki yana salladı. Ondan mutlusu yoktu haliyle, yarın minnak tavşanına kavuşacaktı!
Bu düşünceyle içi içine sığmazken, keyifle ıslık çalarak kardeşinin arkasından mutfağa ilerledi.
*
Ulaş olmayınca yazasım gelmedi, ondan kısa oldu...
Anladığınız üzere Ece, Yamaç'ı Ulaş'ın ailesine sevgili olduklarını söylemekle tehdit etti.
Keyifli okumalar. 💜🌈
