Stormbreaker

Part 24-

-Maddie's POV- (HDKAOPQWHSKFSLAFSLAFLA)

Een zacht gekraak zorgde ervoor dat ik geschrokken opkeek. Ik kon niks zien door de blinddoek om mijn ogen. Ik voelde iemands aanwezigheid. Ik voelde ZIJN aanwezigheid. Ja, van die man. "Meekomen" zei hij en trok me ruw aan mijn arm. "W-waar gaan we heen?" vroeg ik zacht terwijl de man me ergens heen leidde. "Bek dicht" mompelde hij en duwde me ergens in. Waarschijnlijk een auto want ik viel op een soort van vloer en het begon te rijden. Stilletjes ging ik recht zitten. Ik wil weg hier. Ik wil naar Calum. Een traan druppelde langs mijn wang en ik veegde hem weg met mijn schouder. Het komt goed, toch? Ik mag de hoop niet opgeven. Dat zou Calum niet willen. Ik zelf ook niet. De auto stopte en een deur werd geopend. Weer werd ik ruw opgetrokken en ik viel bijna uit de auto. Net niet. "Ik doe je blinddoek weg..waag het" lispelde de man in mijn oor en ik huiverde. Ik knikte en zijn handen frummelden aan de blinddoek. Eindelijk zag ik weer iets na een hele dag. Ik knipperde even en keek rond. We...zijn in een steegje. Oke. Het was er hartstikke levenloos en koud. "Wat doen we hier..?" vroeg ik. "Ik zei; bek dicht!" zei hij en een andere man pakte mijn handen vast zodat ik niet kon wegrennen ofzo. En toen pas zag ik waarom die man me vastpakte. Calum, Michael, Rachel, Luke en Ash stonden voor ons. Michael hield Rachel beschermend achter hem en Calum keek me bezorgd aan. Eigenlijk iedereen. "Geef Maddie, dan krijg je dit" zei hij en hield een sporttas omhoog. Er zat waarschijnlijk geld in. "Calum!" riep ik en de man achter pakte mijn polsen sterker vast. "Blijf van me af wil je?!" riep ik boos. En daar had ik meteen spijt van. De andere man sloeg me in mijn gezicht en ik viel op de grond. "Blijf van haar af!!" schreeuwde Calum en trok een geweer vanonder zijn shirt. Shit. Geschrokken keek ik naar de 'baas'. Hij grijnsde en trok ook zijn geweer vanuit de achterkant van zijn broek en richtte hem op Calum. Mijn adem trilde. Nee. "Alsjeblieft niet doen!" zei ik en probeerde mezelf los te trekken uit de andere. De man keek me even aan en grijnsde toen nog breder. Die grijns die ik van zijn smoel wilde trappen. Die vieze kut man. Als ik hem nu kon slaan was hij waarschijnlijk al dood. Ik begon te huilen en deed moeite om te blijven staan. Calum keek strak voor zich uit, het geweer nog altijd voor zich, gericht op de man. "Kom hier...ja jij ja!" riep de man en wenkte hem met zijn pistool. De hartkloppingen werden alleen maar pijnlijker. Ik beet op mijn lip en keek hoe Calum naar voren stapte. "Dichterbij" zei de man bevelend. Calum stond nu nog niet eens twee meter van de man af. "Mooi.." zei hij en grijnsde. Calum's grip werd steeds losser terwijl de man zijn geweer strak in zijn richting hield. De man seinde met zijn ogen naar beneden. Calum staarde hem niet begrijpend aan en de man siste boos "Kniel neer idioot". Calum liet zijn geweer vallen, zijn grip was helemaal verslapt en hij zakte op de grond. De rest staarde naar hem. Nee. Nee. Nee. Dit mag niet gebeuren. "Doe alsjeblieft niet, doe Calum niks aan!" riep ik en zakte ineen. Ik kan dit niet. De man draaide zich naar me om en zei toen tegen Calum "Kies, jij of je vriendinnetje". Calum staarde hem als versteend aan. "Als je iemand zo graag wilt neerschieten kan je beter mij kiezen..ik dus" zei hij en de rest riep "Calum niet doen!!". "Ik weet wat ik doe.." zei hij zacht en de man duwde de loop van het geweer tegen Calum's slaap. "Nee Calum niet doen, alsjeblieft!" riep ik en trok aan mijn armen. Vieze kut mogool, waarom laat die idioot me niet LOS?! De man grijnsde nog breder en staarde naar Calum die onder hem zat geknield. Zijn duim kwam steeds dichterbij de trekker. Nee. Mijn wangen waren helemaal nat van het huilen en ik zag dat Rachel een hand voor haar mond sloeg en ook huilde. De rest stond als versteend. "Laatste wensen?" vroeg de man uitdagend. Calum staarde hem aan. Langzaam knikte hij en zei "Mag Maddie iets voor me zingen..?". WAT. MEENT HIJ DIT. WHAT THE FUCK. De man keek me even raar aan maar knikte toen. De grip van de man achter me werd iets losser en ik trok mijn polsen uit zijn handen. Hij wilde me weer vastpakken maar ik riep "Je blijft met je tering poten van me af begrepen?!". De man schrok even maar pakte toen een touw en bindde mijn handen daarmee vast. Ik weet al wat ik ga zingen. Het liedje van Baby Blue, Bump. Zie het filmpje want ik wil geen lyrics overschrijven, dat vinden jullie zeker ook vervelend. In het refrein begon ik te huilen en ik zakte op de grond. Calum had ook tranen in zijn ogen en draaide zich weer naar de man. "Genoeg tijd gehad" zei hij en richtte het geweer weer op Calum en op DAT moment zakte de man ineen en hoorde we een schot. WHAT EVEN. Ik keek verbaasd om me heen en toen zag ik een groepje agenten met geweren op de andere man gericht naar ons toe komen. De man keek angstig rond en maakte toen snel het touw los en ik rende meteen naar Calum. Ik vloog om zijn hals en drukte mijn betraande gezicht in zijn nek. "Calum maak m-me nooit meer z-zo bang!" zei ik en voelde meerdere armen om ons heen. Het waren de andere jongens en Rachel. Rachel trok me uit de menigte en drukte me bijna plat en huilde helemaal. "Het spijt me zo fucking veel Maddie het is mijn schuld!" huilde ze en drukte me nog steviger egen haar aan. "Het is niet jouw schuld!" zei ik en veegde mijn wangen droog. Iedereen gaf me om de beurt een dikke knuffel en als laatste kwam ik weer bij Calum en, of ik het wilde of niet, ik begon weer te huilen. Ik drukte mezelf in zijn armen en zijn hand streek over mijn rug. "Het spijt me zo erg Maddie" zei hij zachtjes. Langzaam drukte hij kusjes op mijn voorhoofd en veegde de tranen van mijn gezicht met zijn duimen. "Ik laat je nooit meer gaan...nooit meer" fluisterde hij en drukte een kus op mijn lippen. Ik trok mezelf terug en nestelde me in zijn armen. Ik wil gewoom knuffelen. "Ik hou zoveel van je.." zei ik zacht en drukte een kus op zijn wang. "Ik ook van jou Maddie, voor altijd.." fluisterde hij in mijn oor terwijl hij zijn hoofd in mijn nek verbergde. En zo stonden we een tijdje, knuffelend. "Jongens, we moeten mee naar het bureau komen jullie..?" vroeg Ashton opeens en Calum stapte achteruit en pakte mijn hand vast. Hij had een kleine glimlach op zijn gezicht. "We komen!" zei hij en trok me grijnzend mee naar de rest. Ik kan voor altijd zo blijven. Samen met Calum....zijn liefde is genoeg voor mij. Toen we de auto in stapte kwam ik op Calum's schoot terecht en ik zei zacht "Calum, beloof om me voor altijd bij je te houden..". "Ik beloof het, ik hou je voor altijd bij me babe" antwoordde hij en sloeg zijn armen om mijn middel. Ik giechelde en pakte zijn hand vast. Ik hou van Calum...zo erg.

IK WAS NOG ZENUWACHTIGER DAN SOMMIGEN VAN JULLIE ,DIE DIT SPANNEND VINDEN, *nevermind*. THAANNKKSS VOOR DE READS LUVSS♡♡ LOVE Y'ALL LIKE THIS [

] *misschien meer* ;*