Stormbreaker

Part 22-

HDKQGDLADHDWLAOWJHDH DAAMMMNNNNN CALUM FUCK YOU BITCH '-' <FAV EMOJI-HOOFD-TEKENDINGGES>

-Feline's POV- ( #felinespam lmfao)

Ik zuchtte en drukte de deurklink naar beneden. Op het bed lag Ashton met een pijnlijke blik op zijn gezicht. Zijn ogen waren gesloten. Ik deed de deur weer dicht en stapte naar het bed. Stilletjes trok ik een stoel naast het bed en keek naar Ashton's borstkast die langzaam op en neer ging. Hij was verbonden aan tientallen slangetjes en die weer aan een apparaat naast het bed. Ik herinner het me nog heel goed toen Rachel me gisteravond belde. Ze huilde en was helemaal in stress. Nadat ik hoorde dat er iets met Ashton was gebeurd had ik meteen opgehangen en was zo snel ik kon naar het ziekenhuis gegaan. En daar zit ik dan. Helemaal huilend en moe in deze ziekenhuis kamer. Soms wil ik de tijd terug spoelen. Of mijn verstand op nul zetten. Ik voel me zo slecht. En dat om Ashton. Ik geef om hem. Zielsveel. Ik veegde snel de tranen van mijn gezichten en stiekem hoopte ik dat Ash zijn ogen open zou doen. Maar nee..tevergeefs. Hij bleef roerloos liggen. Zijn gezicht staat bleekjes en de rode blos, die er normaal altijd is, is totaal weggetrokken. Het doet me pijn om hem zo te zien. Ik pakte zijn hand vast en kneep er even in. "Laat ons niet in de steek.." fluisterde ik en ik voelde de tranen weer opkomen. Ik liet zijn hand los en veegde ze snel weg. Na een tijdje hoorde ik een zacht geluid. Ashton's vingers knepen de deken fijn en hij opende langzaam zijn ogen. Wazig staarde hij me aan. Het was stil tussen ons. Eigenlijk moest ik hem nu plat knuffelen maar ik bleef zitten. Hij zette zich recht en keek me aan. "He-het spijt me Feline.." zei hij en ik keek op. "Het is niet jouw schuld dat een of andere halve gare junk je aanreed, het is al goed Ash!" antwoordde ik en zag dat hij glimlachde. "Kom hier jij!" zei hij met zijn schorre stem en stak zijn armen uit. Ik ging naast hem zitten en liet mezelf opsluiten in zijn armen. Zijn vinger maakte rondjes op mijn rug en hij drukte onzeker een kus op mijn voorhoofd. Ik voelde een tinteling door mijn lichaam en liet hem toen langzaam los. Ik ben bang dat ik hem té stevig vasthoud en pijn doe. Hij mag geen pijn lijden, nooit. "Ga maar uitrusten, ik ehm zie je denk ik wel weer.." zei ik zacht en stond op. Hij knikte met een glimlach op zijn mond en ik verliet de kamer.

~back to Rachel~

Feline stapte de kamer uit en ik stond meteen op. "En hoe gaat het met hem?" vroeg ik snel. Ze knikte en zei "Hij heeft zijn ogen al open gedaan, ik denk dat het wel goed zit..". "Praise God!" riep ik blij en gaf Michael, die naast me stond, een dikke knuffel. Hij zuchtte en ik voelde zijn adem langs mijn nek naar beneden dwarrelen. Het zorgde voor een rilling op mijn rug. Maar dat maakt niet uit. "Ik zei toch dat hij het zou halen Mikey!" riep ik weer en hij drukte grijnzend zijn voorhoofd tegen de mijne. Hij pakte mijn handen beet en spreidde ze helemaal uit zodat ik op een zeester leek. Ik gaf hem weer een knuffel en draaide me toen naar Feline. Grijnzend klemde ik haar ook in mijn armen en zei zacht "Komt goed met hem..". Ze knikte en zei toen "Ik ehm ga maar eens naar huis, bel me als er iets gebeurt oke?". Ik knikte en ze liep weg, naar de liften. Ik strompelde weer naar de bankjes waar Calum, Luke en Michael zaten. Michael strekte zijn armen uit met een grijns en hij trok me op zijn schoot. Zijn kin rustte op mijn schouder en hij drukte een kus in mijn nek. Ik giechelde en duwde hem weg. "HEY ga ergens anders klef doen Michael!" riep Calum en Michael werd rood waardoor Calum keihard begon te lachen. "Word meneer Clifford rood?? AAAWWWW!!" zei hij op een kinderachtige stem en kneep in Michael's wang. Michael duwde Calum's hand weg en grijnzde. "Ach wat maakt het uit.." mompelde Michael en stak zijn handen in zijn zakken. "Ik vind het juist schattig als hij bloost" zei ik en gaf hem een kus op zijn wang. Hij kleurde nog roder en glimlachde. "Ik ben niet scha"- zei Michael. "Wat dacht je dat je was? Zogenaamd 'punk-rock'?! No way mister blush!" riep Calum er door en ik barstte in lachen uit. Calum lachde mee en Michael keek hem droog aan. Ik stopte snel met lachen. Ik voelde mijn telefoon in mijn zak trillen en ik stond op van Michael's schoot. Hij keek me verbaasd aan toen ik mijn telefoon uit mijn zak viste en op nam. Privé nummer. "Ja met Rachel, met wie spreek ik?" vroeg ik verbaasd en wachtte op antwoord. Ik hoorde alleen wat geritsel op de achtergrond. Vreemd. Ik hangde op en net toen ik mijn mobieltje weer in mijn zak wilde doen ging hij weer over. "Ja?!" vroeg ik geïrriteerd. Voor een fractie van een seconde hoorde ik een gesmoorde gil en toen een héle lage stem wat zeggen. "Spreek ik met Blackely?" vroeg de stem. Ik voelde een huivering over mijn rug. Michael stond naast me en ik zei "Ja met Rachel ja..met wie spreek ik?". "Luister goed, je vriendin Maddie ligt in mijn handen. Let op. Een verkeerde beweging en het spelletje is over. Waag het niet om de politie erbij te halen anders is het meteen klaar. Zorg ervoor dat je vrijdag om stipt 4 uur een tas met geld hebt liggen bij het steegje langs de tankstation. Ik wil om preceis te zijn 1 miljoen van je. Als je dat voor elkaar krijgt mag je je vriendinnetje terug. Veel succes....en vergeet niet! Ik weet het meteen als de politie het ook weet. Een verkeerde stap..."-ik hoorde weer een gesmoorde gil....dat dat is Maddie!! OH MIJN FUCKING GOD IK WHAT THE HELL IS DIT. Ik sloeg een hand voor mijn mond en Michael trok mijn mobiel uit mijn handen. "Hallo?!" probeerde hij nog maar de persoon had zo te zien opgehangen. Michael keek me bezorgd aan terwijl ik langzaam op de grond zakte en begon te huilen. Mijn adem schokte en ik drukte mijn gezicht in mijn handen. "Rachel wat is er!" riep Calum en Michael bukte zich meteen naast me, maar het voelde ofdat ik van de grond was gesneden. Ik staarde voor me uit. Maddie!! Michael sloeg zijn arm om me heen en zei "Zeg alsjeblieft wat er aan de hand is!". "M-Maddie.." stotterde ik en barstte weer in tranen uit. Ik hoorde dat Calum meteen opstond en naar me toe kwam. "Rachel, wat is er met Maddie!" zei hij en schudde me een beetje door elkaar. "Z-ze i-is..ontvoerd" lispelde ik en Calum verstijfde. "WAT ZEI JE?" riep hij en ik stond op. Ik werd bestormd door de jongens met vragen. "Wie was dat?!!" riep Michael boos en ik haalde radeloos mijn schouders op. Calum trok me mee naar de bank en zei "Als Maddie IETS overkomt, vergeef ik het mezelf nooit of te nimmer. We moeten haar vinden!!". "We kunnen niks anders doen dan geld geven, als we er de politie bij halen doen ze haar nog iets aan!" zei ik en keek met mijn betraande ogen naar Calum. Hij zag er niet uit. Hij zat op de grond en huilde. "Hoeveel moet hij?!!" vroeg Luke en ik zei zacht "1 miljoen..". Zijn mond zakte open en hij riep "HOE DE FACK GAAN WE EEN MILJOEN EURO VINDEN JEZUS CHRISTUS!!". Hij streek zijn haar naar achter en stond boos op. "Ik heb er alles voorover..alles voor Maddie!" zei Calum en sprong op. "Waar ga je naar toe?!" vroeg Michael en hij riep "Geld vinden!" terwijl hij het ziekenhuis verliet. Oh nee, hij denkt toch echt niet dat hij zomaar een miljoen kan vinden?! "Michael wat moeten we doen?!" zei ik gestresst en keek hem aan. Hij had een bange blik. "I-ik weet het echt niet Rachel, we moeten ergens gelden vinden!" zei hij en haalde een hand door zijn haar. Ja natuurlijk. Hoe gaan we voor vrijdag zoveel geld vinden?! Dat kan toch niet!

OMGDKADKADHALDBDKSHDALSGFKRIWISOWBWKD.WAT.HEB.IK.GEDAAN. IK VIND HET ZELFS SPANNENDER DAN JULLIE AAHHH!! OKE THANKSSSSSSSS VOOR DE READS; BEING HAPPY AS FACK WIEHOEWW! LOVE Y'ALL LOTS EN KWEENIET WAAROM IK CAPSLOCK GEBRUIK. K DEN. BYE!! ✌✌❤❤❤