Part 10-

664 34 10
                                    

CALUM: CUTE AF. GEEN DISCUSSIE'S EROVER. aawweee♡

De wind waaide hard tegen mijn gezicht. Koud. Er was zoveel wind vandaag dat het leek ofdat er een storm zou opkomen. Rot wind. Ik kon nog niet eens iets doen en ik viel met fiets en al op de grond. Godverdomme, auww!! Ik trok mijn fiets omhoog en bekeek mijn geschaafde elleboog. Ik schoof mijn mouw naar beneden en het laatste stuk naar Luke's huis ging ik maar lopend. Met mijn fiets in mijn hand liep ik de grote wijk in. Ik sloot mijn fiets en omdat de deur op een kier stond liep ik voorzichtig naar binnen. De tv stond aan en ik hoorde het geschreeuw van Michael en Calum. Omdat het op het laatste moment begon te stort regenen was ik totaal nat. Lekker slim he? Ik weet het. Ik deed de deur open en Luke riep blij "Rachel, mijn doorweekte lover!! Wat heb ik je toch weer eens gemist mevrouw!!". Met een grijns liep ik naar hem toen en gaf hem een knuffel zodat hij ook nat werd. Hij trok zich terug en gilde. "Ik geef je wel droge kleren, meekomen princess" mompelde hij grijnzend. De andere jongens zaten op de bank en ze speelden een of ander spel op de Playstation. "Don't be nasty Lucas!!" riep Calum waarna hij een stoot tegen zijn arm kreeg van Ashton. Hij rolde met zijn ogen en ik moest er om lachen. Ik knikte en Luke trok me mee naar boven. Fluitend trok hij zijn kastdeur open en gaf me een shirt,wat veeeelllste groot was, en een joggingsbroek. Luke heeft veelste brede schouders! "Ik denk dat ik verdwaald raak in dat shirt!" zei ik en hij keek me even aan. Hij glimlachde en trok me tegen zich aan. Lief fluisterde hij "Dan kom ik je wel vinden..". Hij glimlachde en bloosde tegelijk wat hem onwijs schattig maakte. Nadat ik hem grijnzend een kus had gegeven duwde ik hem de kamer uit zodat ik kon omkleden. Snel trok ik mijn natte broek en shirt uit en deed het nieuwe aan. Ik deed de deur open en Luke draaide zich meteen om. Hij was voor de deur blijven staan. Wat een schatje. Ik pakte zijn hand vast en samen liepen we weer naar de woonkamer. Toen Luke de deur opende, en we naar binnen liepen, viel het meteen stil. Michael had een rode blos op zijn wangen en Calum ook. Ashton was de enige die er een beetje rustig uit zag in vergelijking met de anderen. Die waren nogal...gespannen. Ashton sprong op van de bank en zei "Wil je wat te drinken?". Ik knikte en hij liep naar de keuken. Er viel een dodelijke stilte. Ik keek naar Luke, die naast me zat, hij keek vragend naar Michael. Hij knipperde even met zijn ogen en volgens mij bedoelde hij daarmee dat het hem niet boeit wat er is gebeurd. Eigenlijk wil ik wel weten waarom ze opeens zo doen. Ik schrok op uit mijn gedachten door Ashton die me een kop chocolade melk had gegeven. Typisch ook. "Mogen wij geen chocolade melk dan?" vroeg Luke teleurgesteld. Ashton keek hem even aan en grinnikend liep hij terug naar de keuken. Even later kwam hij terug met een dienblad vol chocolade melk en zelfs een kleine bus slagroom. En nu hopen dat die niet zometeen in mijn haar zit. Michael glimlachde kleintjes en spoot wat slagroom in zijn kopje. De stilte was zo vervelend dat ik uiteindelijk zei "Jongens als er wat is dan wil ik het liever nu weten dan dat jullie het later zeggen". Calum keek me aan en daarna Michael. "Ik denk dat ik het niet mag zeggen" zei Calum en trok zijn knieën op. Dafuq. Ik keek naar Michael. De rooie blos was weg en zijn gezicht stond bleekjes. Wat is er nou met hem? "Michael, is er iets?" vroeg ik zacht. Luke legde zijn hand op mijn knie, waardoor ik me naar hem omdraaide. "Ik denk dat ik al weet wat er is, misschien moet je er niet over beginnen Rachel, voor je eigen bestwil.." zei hij zacht op een geruststellende toon. Ik knikte en pakte toen de beker chocolade melk van de tafel. Lekker awkward dan. Ashton keek me even aan maar wendde toen zijn gezicht weg. Ik word er alleen maar nog nieuwsgieriger door. Ik legde de beker terug en, serieus, het was echt heel stil. "Ik ehm ga naar huis denk ik.." zei ik en stond op. Luke stond ook op en zei "Ik breng je wel met de auto!". Ik knikte en nadat ik een laatste keer naar Michael keek verlieten we de woonkamer.

~thuis~

Ik pakte mijn telefoon en opende Whatsapp. Ik klikte op de chat met de Michael. Snel begon ik te typen:
Michael Gordon Clifford, je bent nog niet van me af! Zeg pleaseee wat er is xx

StormbreakerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu